___

• Ağca, Ferruh (2010). Budist Türk Çevresi Metinlerde Olumsuzluk ve Yokluk Şekilleri. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları. Ağca, Ferruh (2015). “Eski Türkçede Varlık ve Yokluk İşaretleyicilerinin (ba:r, yo:k) Gramerleşme Süreçleri”. Dil Araştırmaları, S.16, s.83-101. Akalın, Şükrü Haluk (2000). “Eski Anadolu Türkçesinde Çün, Çünki, Çünkim Cümle Başı Edatlarıyla Kurulmuş İsim Cümleleri”. IV. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri, (24-29 Eylül). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s.57-65. Alyılmaz, Cengiz (1994). Orhun Yazıtlarının Sözdizimi. Atatürk Üniversitesi, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi. Erzurum. (Doktora Tezi) Arat, Reşit Rahmeti (2007). Eski Türk Şiiri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Ayazlı, Özlem (2012). Altun Yaruk Sudur, 6. Kitap, Karşılaştırmalı Metin Yayını. İstanbul: Türk Dil Kurumu Yayınları. Bang, W.-Gabain, A. von (1929-1931). Türkische Turfan-Texte, I-V, SBAW. Bang, W.-Gabain, A. von (1931). Analytischer Index zu den fünfersten Stückender Türkische Turfan-Texte, SBAW. Bang, W-Gabain, A. von-Rachmati, R. (1934). Türkische Turfan-Texte, VI, SBAW. Banguoğlu, Tahsin (2007). Türkçenin Grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Berbercan, Mehmet Turgut (2013). Eski Türkçe Bayagut Oglı Otaçı Beg Hikâyesi. İstanbul: Derin Yayınları. Birsel, Oruç Aslan (2007). “Türkçede Gereklilik Kipi”. 38. Icanas Kongresi (Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi). Ankara: Atatürk Kültür, Dil Ve Tarih Yüksek Kurumu, s. 1245-1261. Caferoğlu, Ahmet (2011). Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Çağatay, Saadet Ş. (1945). AltunYaruk’tan İki Parça: I. KüüTav’ın canlıları öldürdüğünden dolayı gördüğü ceza, II. Üç prensle Pars hikâyesi (Prens Maḩasatvi). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Çetin, Engin (2012). AltunYaruk Yedinci Kitap (Berlin Bilimler Akademisindeki Metin Parçaları, Karşılaştırmalı Metin, Çeviri, Açıklamalar, Dizin). Adana: Karahan Kitabevi. Clauson, Sir Gerard (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish. Oxford At The Clarendon Press. Deny, Jean (2012). Türk Dil Bilgisi, (Modern Türk Dil Bilgisi Çalışmalarının Kapsamlı İlk Örneği), (Günümüz Türkçesine Uyarlayan Ahmet Benzer). İstanbul: Kabalcı Yayınları. Dizdaroğlu, Hikmet, (1976). Tümcebilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Eraslan, Kemal (1988). “Bar ve Yok Kelimelerinin Cümle Kuruluşundaki Rolü”. Uluslararası Türk Dili Kongresi (26 Eylül-3 Ekim). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s.457-467. Eraslan, Kemal (2012). Eski Uygur Türkçesi Grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Ercilasun, Ahmet Bican (1984). Kutadgu Bilig Grameri Fiil. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, s.49-50. Erdal, Marcel (1991). Old Turkic Word Formation. Otto Harrossowitz. Wiesbaden. Erdal, Marcel (2004). A Grammer of Old Turkic. Leiden: Brill. Ergin, Muharrem (1997). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Basım, Yayım, Tanıtım. Erol, Hülya Arslan (2008). Eski Türkçeden Eski Anadolu Türkçesine Anlam Değişmeleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Ersöz, Serpil (2014). “Bildirme Görevli “Olur”un Ahıska Ağzındaki İhtimal İşlevi ve Eski Türkçedeki İzleri”. Türklük Bilimi Araştırmaları. Sayı: 36, s.153-167. Gabain, Annemaria Von (1979). “Eski Türkçe”, Tarihî Türk Şiveleri (Mehmet Akalın). Ankara: Atatürk Üniversitesi Yayınları, s.31-72. Gulcalı, Zemire (2013). Eski Uygurca Altun Yaruk Sudur’da “Aç Bars” Hikâyesi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Hamilton, James Russell (1998). Budacı İyi ve Kötü Kalpli Prens Masalının Uygurcası, Kalyãņaṃkara ve Pãpaṃkara, (Çevirenler: Ece Korkut, İsmet Birkan), Ankara: Simurg Yayınları. Karaağaç, Günay (2013). Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Karabeyoğlu, Adnan Rüştü (2007). “Orhon Yazıtlarında Bol- ve Er- Fiilleri Üzerine”. Türklük Bilimi Araştırmaları. S.22, s.87-100. Karademir, Fevzi (2015). “Türkçede İsim Cümlesi ve Alabildiği Ögeler Üzerine”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. Cilt: 8, Sayı: 41, Aralık, 2015, s.204-209. Karahan, Leyla (1999). Türkçede Söz Dizimi. Ankara: Akçağ Yayınları. Karahan, Leyla (2009). Türkçede Söz Dizimi. Ankara: Akçağ Yayınları. Karahan, Leyla (2014). “Türk Gramerciliğinde İsim Cümlesi-Fiil Cümlesi Tartışmaları”. Prof. Dr. Mehmet Özmen Adına Sözdizimi Çalıştayı Bildirileri. Adana: Karahan Kitabevi. Kaya, Ceval (1994). Uygurca Altun Yaruk, Giriş, Metin, Dizin. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Kerimoğlu, Caner (2014). Türkiye Türkçesi ve Tatar Türkçesinin Karşılaştırmalı Söz Dizimi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Müller, F. W. K. (1908). Uigurica (I) , ABAW, Phil.-hist. KI., 2, Berlin. Müller, F. W. K. (1910). Uigurica (II),ABAW, Phil.-hist. KI., 3, Berlin. Müller, F. W. K. (1945). Uigurica (IV) (ölümünden sonra A. Von Gabain tarafından tamamlanıp 1931’de bastırılmıştır). (Almanca’dan Türkçeye Çev. S. Himran). İstanbul. Ölmez, Mehmet (1991). AltunYaruk III. Kitap (=5. Bölüm Suvarņaprabhasasūtra):I. Ankara: Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi. Öner, Mustafa (2016). “Genel Türkçede Ekleşen Yardımcı Fiiller”. XI. Uluslararası Büyük Türk Dili Kurultayı Bildirileri Kitabı (26-27 Eylül). Budapeşte-Macaristan, s. 9-14. Özalan, Uluhan (2014). “Türk Dilinin Çağdaş Diyelektlerinde Cevheri Ek Fiil Olarak (B)o(l)-”. Türük, Dil, Edebiyat ve Halkbilimi Araştırmaları Dergisi. Yıl:2, Sayı:3, s.6-31. Özmen, Mehmet (2000). “Olmak Fiiliyle Kurulan Birleşik Fiil Çekimleri Üzerine”. IV. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri (24-29 Eylül). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s. 1417-1426. Özönder, F. Sema Barutçu (1998). Abidarim ķıınlıġ koşavarti şastirtaķı çınkirtü yörüglerning ķıngurüsinden üç itigsizler, Giriş, Metin, Tercüme, Notlar, İndeks XXX Levha. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Sertkaya, Osman Fikri (1976). “Uygur Harfleri İle Yazılmış Bazı Mensur Parçalar I, Mes’ele Kitabı (Mez-’el-e Kidâb-ı)”. Türkiyat Mecmuası. İstanbul, s. 245-280. Şahin, Hatice (1999). “Var ve Yok Kelimeleri Üzerine”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. S.568, s.312-323. Şen, Serkan (2017). Körüm Bitig. Eski Uygurca Fal Kitabı. İstanbul: Kesit Yayınları. Şirin, Hatice (2015). Kül Tigin Yazıtı Notlar. İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları. Tekin, Şinasi (1961). “Moskova’da Toplanan XXV. Milletlerarası Şarkiyatçılar Kongresi ve Kongreye Sunulan İki Tebliğ Hakkında”. Atatürk Üniversitesi 1960 Yıllığı. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları, s. 145-148. Tekin, Şinasi (1960). Uygurca Metinler I, Kuanşi İm Pusar (Ses İşiten İlah) Napḩua ki atlıġ nom çeçeki sudur (saddharmapundarika-sūtra). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları. Tekin, Şinasi (1976). Uygurca Metinler II.,Maytrısimit, Burkancıların Mehdisi Maitreya İle Buluşma Uygurca İptidai Bir Dram (Burkancılığın Vaibhāşika tarikatine ait bir eserin Uygurcası). Ankara: Atatürk Üniversitesi Yayınları. Tekin, Şinasi (1992). “Eski Türkçe”. Türk Dünyası El Kitabı. 2. Cilt, Ankara: TKAE Yayınları, s.69-119. Tekin, Talat (2000). Orhon Türkçesi Grameri. Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi: 9. Ankara. Tekin, Talat (2013). Irk Bitig. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Turan, Zikri (1999). “Eski Anadolu Türkçesinde Ol- Cevheri Fiili”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınlar, s.265-289. Türk, Vahit (2004). “Kutadgu Bilig Örneği ile Türkçede Ana Yardımcı Fiil (er-)” . V. Uluslararası Türk Dili Kurultayı Bildirileri II 20-26 Eylül 2004. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s.2993-3006. Vural, Hanifi (2009). “Türkçede İsim Cümlesi Meselesi”. Utek 2007 Bildiriler Türkçenin Sözdizimi. İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, s. 451-456. Zieme, Peter–Kara, G. (1978). Ein Uigurisches Totenbuch, Budapeşt: Akadémiakıadó.