SARIKAMIŞ KAYAK MERKEZİ’NİN DESTİNASYON MARKALAŞMASI ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Öz Markalaşma, destinasyonların kendilerini konumlandırma faaliyetlerinin tümüdür. Destinasyonların marka haline getirilmesi düşünüldüğünde, tarihi, coğrafi, kültürel ve ekonomik özellikleri kullanılmaktadır. Sayılan özelliklerin birine ya da birkaçına sahip olan destinasyonlar bu özellik yada özelliklerini ön plana çıkarmak isteyecektir. Ancak bu faaliyetlere başlamadan önce destinasyonun nasıl tanındığı veya algılandığının öğrenilmesi ve ona göre bir yol haritası çizilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada Kars’ın turistik açıdan önemli yerlerinden biri olan Sarıkamış Kayak Merkezi’ni ziyaret eden yerli turistlerin, Sarıkamış Kayak Merkezi’ni destinasyon markası olarak nasıl algıladıklarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Aralık 2016 - Mart 2017 tarihleri arasında, Sarıkamış Kayak Merkezi’ni ziyaret eden ve buradaki konaklama işletmelerinde en az bir gece konaklayan 400 misafire anket uygulanmıştır. Temel bulgulara göre katılımcıların yarısından fazlası Sarıkamış Kayak Merkezi’ni bir destinasyon markası olarak görmektedir. Katılımcıların çok büyük bir kısmı Sarıkamış Kayak Merkezi’ni tekrar ziyaret etmek istediğini belirtmiş ve yine katılımcıların tamamına yakını Sarıkamış Kayak Merkezi’ni çevrelerindeki insanlara tavsiye edebilecekleri yönünde görüş bildirmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Destinasyon markalaşması, Kış turizmi, Sarıkamış kayak merkezi

PDF

___

Büyüköztürk, Ş. (2012). Örnekleme Yöntemleri, http://w3.balikesir.edu.tr/~msackes/wp/wp-content/uploads/2012/03/BAYFinalKonulari.pdf Erişim Tarihi:20.09.2017
Çalışkan, U. (2014). Sarıkamış kayak tesisleri ve konaklama hizmetleri müşteri memnuniyeti araştırması. Kars: Serhat Kalkınma Ajansı Yayınları.
Çevik, S. (2017). Destinasyon markalama. Ankara: Detay Yayıncılık.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik- SPSS ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Demir, M. (2017). Doğal ve beşeri özellikleriyle kars ilindeki turizm faaliyetlerinin durumu. Marmara Coğrafya Dergisi, 35, 134-154.
Doğaner, S. (2001). Türkiye turizm coğrafyası. İstanbul: Çantay Kitabevi.
Doğanlı, B. (2006). Turizmde destinasyon markalaşması ve Antalya örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Fathabadi, H.,Nejad, M.R.O. ve Alizadeh, H. (2017). An investigation of the affecting tourism destination brand equity. Asian Journal of Social Sciences & Humanities, 6(1), 101-113.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. ve Anderson, R.E. (2010). Multivariate data analysis (Seventh Edition). New Jarsey: Pearson Education.
İpar, M.S. (2011). Turizmde destinasyon markalaşması ve İstanbul üzerine bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayınevi.
Kavas, A. (2004). Marka değeri yaratmak. Pazarlama ve İletişim Kültür Dergisi, 3(8), 16-25.
Kaya, F. (2014). Destinasyon Markalaşması Sürecinde Doğu Karadeniz Bölgesi’nin Doğal ve Kültürel Kaynaklar Açısından Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, İstanbul.
Koçak, N. ve Tandoğan, G. (2008). Kent turizmi kapsamında fuar ve sergilerin İzmir turizmine olası etkileri: EXPO örneği. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 5(2), 6-15.
Krajnovic, A., Bosna, J. Ve Jasic, D. (2013). Umbrella branding in tourism- model region of Istria And Dalmatia. Tourism And Hospitality Management, 19(2), 201-215.
Kültür ve Turizm Bakanlığı; http://testsite.kultur.gov.tr, Erişim tarihi: 30.03.2018.
Pallant, J. (2017). SPSS survial manual a step by step guide to data analysis using IBM SPSS. (Çev. S. Balcı ve B. Ahi), Ankara: Anı Yayıncılık.
Pike, S., Bianchi,C. (2016). Destination branding equity for Australia: Testing a model of CBBE in short – hauland long –haul markets. Journal of Hospitality & Tourism Research, 40(1), 114-134.
Ritchie, B. J. R. &Ritchie, J. R. R.(1998). The branding of tourism destinations, Annual Congress Of The International Association Of Scientific Experts in Tourism, 1- 31.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.
Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (5. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Thurstone, L. L. (1947). Multiple factor analysis. Chicago: University Of Chicago Press.
Türkeri, İ. (2014). Destinasyon aidiyeti oluşturulmasında destinasyon imajının ve kişiliğinin rolü: Kış turizmi örneği (Palandöken Kayak Merkezi). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Vanat, L. (2013). International Report on Snow & Mountain Tourism - Overview of The Key Industry Figures For Ski Resorts, Erişim Tarihi: 08.03.2017 http://www.vanat.ch/RM-world-report- 2013.pdf