Günümüz gelişmekte olan ekonomilerinin birçoğu bol miktarda doğal kaynağa sahip olmalarına rağmen, bu ekonomilerden sadece birkaçının uzun dönem kalkınma stratejilerini kaynak-yoğun sektörlere dayandırdıkları görülmektedir. Bu durum muhtemelen söz konusu ülkelerin düşük katma değerli hammadde üretiminden ve ihracatından daha gelişmiş endüstrilere asla geçemeyeceklerini düşünmelerinden kaynaklanmaktadır. Bununla birlikte İsveç ve Finlandiya tecrübeleri, hammaddeye dayalı kalkınma stratejilerinin sürdürülebilir kalkınma için sağlam bir dayanak oluşturabildiğini ve daha gelişmiş sanayilerin oluşumu, büyümesi ve çeşitliliği bağlamında gerekli olan bazı etmenlerin neler olduğunu ortaya koymaktadır. Bu türden bir uzun dönemli başarı, hammadde kaynaklarını koruyan ve değişen teknolojiler ile artan işgücü maliyetleri karşısında rekabete dayanabilecek yetki ve becerilerin oluşumunu sağlayan kamu politikaları ile şirket stratejilerini gerektirmektedir. Bu çalışmanın temel sonucu bir endüstrinin başarısının, sistematik bilgi yaratımının ve tesadüfi olarak ortaya çıkan teknolojik yeniliklerin bir karışımı olduğudur. Ciddi teknolojik atılımların sistematik olarak gerçekleştirilmesi mümkün olmamakla birlikte, değişen koşullara uyum sağlanması ve yeniliklerden ve pazar fırsatlarından yararlanılması amacıyla firmaların veya tüm endüstrilerin hazır halde bulunması için gerekli ortamın sağlanması mümkündür.