Sulama Suyu Kalitesi Açısından Çanakkale–Biga Ovası Yeraltı Sularının Durumu

Su, canlı yaşamının en önemli gereksinimidir. Yeraltı suları özellikle kurak dönemlerde en önemli su kaynağıdır. Söz konusu kaynak, halihazırda özellikle hatalı ve özensiz kullanımlar nedeniyle kirlenerek kullanılamaz hale gelmektedir. Biga Ovası, Çanakkale ilinin en büyük ovası olup tarımsal üretimin yoğun yapıldığı bölgelerdendir. Çalışma alanında 20 kuyudan toplanan kuyu suyu örneklerinde; Elektriksel iletkenlik (EC), pH, Potasyum (K), Kalsiyum (Ca), Magnezyum (Mg), Sodyum (Na), Karbonat (CO3), Bikarbonat (HCO3), Klorür (Cl), Sülfat (SO4), Nitrat (NO3) ve Bor (B) parametreleri incelenmiştir. Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği (SKKY) Sınıflandırma Sistemi dikkate alınarak sınıflandırıldığında ve tuzluluk parametresi dikkate alındığında 20 kuyudan 11’i ikinci sınıf diğerleri ise birinci sınıf olarak belirlenmiştir. Koruoba 1 ve Örtülüce 5 civarındaki yeraltı sularının EC’leri yüksek bulunmuştur. Geçirgenlik parametresi bakımından ise 12 kuyu ikinci sınıf olarak tespit edilmiştir. Özel iyon toksisitesi açsından sodyum için 7 kuyu üçüncü sınıf, bor bakımından da sadece Yeniçiftlik DSİ kuyusu üçüncü sınıf olarak tespit edilmiştir. Yeraltı sularında nitrat kirliliği dışında, çalışma alanı genelinde mevcut durumda belirgin bir problemin henüz oluşmadığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

su kirliliği, sınıflandırma, kuyu suyu

Design and Testing of a Laboratory Scale Deflection Apparatus

Agricultural structures play an important role in the quality and quantity of products that are either produced or stored within a structure. Main characteristic of an agricultural structure is that it is generally smaller and lighter than other industrial structures. Hence, they require smaller scale and capacity laboratory equipment when conducting studies on structural behaviors of such structures. In this study, a deflection apparatus was designed and tested to determine if it is suitable for use in greenhouse mechanics studies. Design procedures, materials used in the design and performance of the system was discussed. Theoretically calculated deflections were compared to measured deflections that were obtained using the developed system. The results showed that calculated and measured deflections yielded stronger relationship with an R2 value of 0.99. It should also be noticed that the cost of the system (TL 5480 TL, $ 1000) makes it ideal for related studies.

Keywords:

Agricultural Structures, Greenhouses Strength of Materials, Deflection, Beams,

PDF

___

AATTUT, 2019. Atıksu Arıtma Tesisleri Teknik Usuller Tebliği. Web Aresi: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2010/03/20100320-7.htm Erişim Tarihi: 01.08.2016
Anonim, 2016a. Web Adresi: http://www.biga.bel.tr/tr/yeri-ve-konumu-576. Erişim Tarihi: 08.04.2016.
Anonim, 2016b. Biga Ticaret Borsası Stratejik Planı 2013-2016 Erişim Tarihi: 15.12.2015
Angle, M.P., Baker, J., 2001. Groundwater Pollution Potential of Tuscarawas County, Ohio. Ohio Department of Natuaral Resources Division of Water Resources Section. Groundwater Pollution Potential Report No.52.
Ayers, R.S, Westcot, D.W., (1994) Water quality for agriculture. Irrigation and Drainage Paper, Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rome, pp. 173.
Babiker, I.S., Mohamed, M.A.A., Hiyama, T., Kato, K., 2004. A GISbased DRASTIC Model for Assessing Aquifer Vulnerability in Kakamigahara Heights, Gifu Prefecture, Central Japan. Science of the Total Environment, 345: 127-140.
Bozdağ, A., 2017. Çumra (Konya) Ovasındakı Yeraltısularının Hidrojeokimyasal Özellikleri Ve Sulama Suyu Kalitesi. Mühendislik Bilimler ve Tasarım Dergisi, 5(3), 559 – 571.
Dağoğlu, G, Bildik, A, Aksoy, A., 1995. Van yöresindeki sularda nitrat ve nitrit düzeyi. Fırat Üniv Sağ Bil Derg; 9(2): 240-4.
Demir, Y., Demir, A., D., 2019. Determination and Evaluation of Irrigation Water Quality in Areas Irrigated with Groundwater in the Southeast of Harran Plain. Turkish Journal of Agriculture – Food Science and Technology 7(11): 1894-1900, 2019.
Doğukan, H., Baran, Ş., Yorulmaz, H., Yenici, E., 2007. Çanakkale İli Çevre Durum Raporu. T.C. Çanakkale Valiliği İl Çevre ve Orman Müdürlüğü.
Ekinci, H., Çavuşgil, V., Özcan, H., Kavdır, Y., Yiğini, Y., Yüksel, O., 2008. Biga Ovası Toprak-Su Kaynakları Özellikleri ve Sorunları. 28 Ağustos 2008 Biga Değerleri Sempozyumu.
Katkat, A. V., Özgüven, N. Ç., 2000. Biga Yöresinde Sanayi Domatesi Yetiştirilen Toprakların ve Sulama Sularının Bazı Fiziksel ve Kimyasal Özellikleri. ÇEVKOR 9:34: 27-30.
Kavurmacı, M., Altaş, L., Kurmaç, Y., Işık, M., Elhatip, H., 2010. Tuz Gölü'nün Aksaray İli Yeraltı Sularına Etkisinin Coğrafi Bilgi Sistemi Kullanılarak Değerlendirilmesi. Çevkor Ekoloji 19, 77: 29-34
Nalbantçılar, M. T., 2011. Konya Kentsel Yeraltı Suyu Kirlilik Durumu Ve Kirlenebilirlik Potansiyeli. 1. Konya Kent Sempozyumu.
Osborn, N.I., Hardy, R.H., 1998. Statewide Groundwater Vulnerability Map of Oklahoma, Oklahoma Water Resources Board Technical Report 99-1.
Özdemir, M., Yavuz, H., İnce, S., 2004. Afyon bölgesi kuyu sularında nitrat ve nitrit düzeylerinin belirlenmesi. Ankara Üniv Vet Fak Derg 2004; 51: 25-8.
Taş, İ., Yıldırım, Y.E., Özkay, F., Aras, İ., 2013. Konya Ovasında Su Kalitesi ve Toprak Tuzluluğu. Ulusal KOP Bölgesel Kalkınma Sempozyumu. 14-16 Kasım 2013. Konya.
Taş, İ., Davarcı B., 2017. Bursa- İnegöl Ovası Yeraltı Su İçeriğinin On Yıllık Dönemdeki Değişimi. Mediterranean Agricultural Sciences (2017) 30(2):143-149.
Yavuz, H., Kaya, S., Akar, F., 1993. Hayvanlarda içme suyu olarak kullanılan kuyu sularında nitrat ve nitrit düzeyleri. Ankara Üniv Vet Fak Derg; 40:16-22.
Yener, H., Ongun, A.R., 2017. Sarıgöl Ovası Yer Altı Su Kaynaklarının Sulama Amaçlı Kalitesinin Değerlendirilmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 4(3): 281 – 287.
Yıldıztekin, M., Tuna, A. L., 2011. Muğla Karabağlar Yöresi Kuyu Sularının Sulama Suyu Kalitesi Yönünden Araştırılması. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 48 (1): 1-10, 2011.
Zaporozec, A., Miller J.C., 2000. Yeraltı Suyu Kirliliği. International Hydrological Programme. Park Basım Evi Ltd, Verona, Wisconsin, USA.