Bu çalışmada, belgesel ve toplumsal belgeci fotoğrafa yönelik araştırmalardaWalter Benjamin vurgusunun yetersiz kalmış olması sorunundan hareketedilerek bu fotoğraf yaklaşımları Benjamin'in geliştirdiği düşünceler ve kavramlarbağlamında sorgulanmış, onun fotağrafa dair öngörülerinin, varsayımlarınınve fotoğraftan beklentilerinin ne ölçüde gerçekleştiği araştırılmıştır.Benjamin'in görsel bilinçdışı, aura, politik sanat, şok etkisi ve algı evrenininzenginleşmesi gibi önemli kavramları üzerinden hareket edilmiştir. Çalışmanınyöntemi ise niteliksel içerik analizidir.Çalışmada fotoğraf makinelerinin giderek küçüldüğü, bu sayede anlık görüntüleriyakalamaya daha hazır hale geldiği, resimli dergilerin sayısının arttığıve bu dergilerdeki altyazıların belgesel fotoğrafın asli bir parçası haline geldiğisaptanmıştır. Belgesel fotoğrafçıların tanıklığı sayesinde görsel bilinçdışı hakkındakibilgilerimizin arttığını ve algı evrenimizin zenginleştiğini söyleyebiliriz.Belgesel fotoğrafın politik amaçlar doğrultusunda kullanıldığını,politikanın estetize edilmesi çabalarına politikleşerek yanıt verdiğini, suçu vesuçluları ifşa ettiğini, kötü aurayı ortadan kaldırdığını ve şok etkisi yarattığınıgösteren örneklerin varlığından söz edebiliriz. Bunların, iyi auranın ortadankalkmasının bir sonucu olarak gerçekleştiği dikkati çekmiştir. Bu çalışma kapsamındaincelenen toplumsal belgeci fotoğraf çalışmalarının yarattığı sosyaldeğişimlerin çoğunun küçük ve yerel, diğer bir deyişle mikro ölçekli değişimlerolduğunu, az da olsa makro ölçekli değişimlere rastlandığını söyleyebiliriz.