Bu makalede, faydacı ahlak anlayışının İlkçağ Felsefesinde nasıl ele alındığıçalışılmıştır. Antikçağda geliştirilip yaygınlaştırılan bu faydacı düşünceler,Demokritos, Aristippos ve Epiküros’un görüşleri ekseninde ele alınmıştır. Buüç filozofun görüşleri daha sonra İngiliz filozofları tarafından temel alınarakfaydacılık ekolü sistemli bir kimlik kazanmıştır. Hazcı, mutlulukçu ve faydacıahlak anlayışları felsefe tarihi boyunca değişik biçimlerde de olsa çok fazlagündeme getirilmiştir. Öyle ki, faydacı ahlak anlayışının temellerini ilkçağfelsefesinde aramamız doğru olacaktır. Faydacı ahlak anlayışı için bir temelarayışına girdiğimizde işe Demokritos’la başlamamız gerekecektir. İlkçağdanYeniçağa kadar değişik tarzlarda birçok mutlulukçu ahlak kuramı ortaya konulmuştur.İlkçağda, genellikle bireyci bir konuma sahip olan bu kuramlar,yeniçağda daha çok toplumsalcı bir kimliğe bürünmüştür.