17 Ağustos Depremi sonrasında bir elektromiyografi laboratuarı deneyimi

Bu çalışmada, 17 ağustos 1999 tarihli 'Marmara depremi' sonrası elektromiyografi (EMG) laboratuarımıza başvuran olguların klinik ve elektromiyografik özellikleri değerlendirilmiştir. Yaş ortalaması 31.4 olan 42'si kadın, 38'i erkek toplam 80 olgunun %46,5'unun incelemesi ilk ay içinde yapılmıştır, %73'ü 40 yaşının altında olan olguların 31'ine birden fazla EMG'nin yapılması gerekmiştir. Travma, %47,5 ile daha çok alt ekstremiteleri etkilemiş görünmektedir. Olguların %83'ünde periferik sinir yaralanması saptanmış ve bu grubun % 77.6'sında ağır düzeyde periferik sinir hasarı gözlenmiş, hasar lokalizasyonu dikkate alındığında, olguların %30'unda periferik sinirlerin distal kısımlarının öncelikle etkilediği gözlenmiştir. Periferik sinir sistemi lezyonu olmayan olgularda ise depremden sonra ortaya çıkan veya var olan patolojilerin ağırlaşması şeklindeki periferik sinir sistemine ait nörolojik sorunlar olarak karşımıza çıkmıştır. Olgularımızın %90'ında, % 10-100 arasında değişen oranlarda çalışma gücü kaybı / özürlülük saptanmıştır.

Experience obtained in an electromyography laboratory after Auğust 17, 1999 earthquake

Background.- in this study, we present the clinical and electromyographic (EMG) findings in patients who were referred to our EMG laboratory after August 17, 1999 earthquake. Design.- A total of 80 patients (42 female and 38 male) with a mean of 31,4 were evaluated. 47% of these patients were examined in the first month following the earthquake. 73% of patients were younger than 40 years. EMG examination was performed more than once in 31 patients. Results and Conclusion.- Peripheral nerve injury was detected in 83% of the patients, and lower extremity involvement was noted in 47% . Of these patients with peripheral nerve injury, 77.6% were severely affected according to the data obtained with EMG abnormalities. Distal parts of nerve extremities were more frequently injured. Moderate to severe handicap and disability scores between 10-100% were assigned in 90% of the patients.

___

  • 1. Ertekin C. Klinik Elektromiyografi. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınları No: 118. Ege Üniversitesi Matbaası 1971; 151-153. 2. Oh SJ. Clinical Electromyography Nerve Conduction Studies. 2. Edition. Williams and Wilkins, Baltimore 1993; 665-679. 3. De Lisa JA, Mackenzie K. Manual of Nerve Conduction Velocity Techniques. Raven Press, 1992; 4. Resmi Gazete. Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik. 18 Mart 1998; 23290: 5-41. 5. Mumenthaler M, Schliack H. Peripheral Nerve Lesions Diagnosis and Therapy. Georg Thieme Verlag, Stuttgart. 1991; 20-21.