1987 Ekim ayında asistanı olarak başladığım meslek hayatımda hukuk aşkı, mesleki tutkusu, objektif yaklaşımı ile örnek aldığım hocam Prof. Dr. Fevzi Şahlanan için bir anı yazısı yazmaya başladığımda otuz dört yıllık sürede ne kadar olumlu izler bıraktığını bir kez daha farkettim. Hocam için ilk kez emeklilik sonrası çıkardığımız Armağan’da yazarken, hocamın bu Armağan için duyduğu heyecan ve mutluluğu bizzat yaşadım ve görevimi yapmanın keyfini hissettim. Bu kez mesleki hayatımda çok önemli izler bırakan hocamın kaybı ile duyduğum derin üzüntü, yeri doldurulamayacak boşluk hissi içinde yazıyorum.