ÇAĞDAŞ TÜRK MÜZİĞİNDE HORON ÇALIŞMALARI

Türklerin tarih sahnesine çıkmasıyla başlayan kendi müzik kültürü, yüzyıllar boyunca günümüze kadar üç farklı türe dönüşerek Türkiye Cumhuriyeti müzik kültürünü oluşturmaktadır. Bunlardan ilki, tarih boyunca çeşitli ülkelere göç ederek yerleşik hayatın getirdiği farklı kültürler etkileşimi ile harmanlanan halk müziğidir. İkincisi, Türklerin İslamiyet’i kabul etmesi ve akabinde Anadolu’ya yerleşmesiyle bu coğrafyanın müzik kültürünü kapsayan makamsal müziktir. Üçüncüsü ise, halk müziği ve makamsal müzikten aldığı ses dizisi, melodi ve ritmik öğeleri kullanarak veya onlardan esinlenerek, çok sesli tonal Evrensel müzik biçimine uyumlu ulusal Türk Müziği olan “Çağdaş Türk Müziği’dir. Bu çalışmada, Türk Halkoyunları ve müzik kültürünün önemli bir parçası olan Horon müziğinin, Çağdaş Türk Bestecileri tarafından Çağdaş Türk Müziği formunda çeşitli örneklerle derlenmesine ve bestelenmesine değinilmektedir.

HORON STUDIES IN CONTEMPORARY TURKISH MUSIC

Turkish musical culture that started with the emergence of Turks on the stage of history constitutes the musical culture of the Republic of Turkey, transferring into three different species for centuries. The first is folk music, blended with the interaction of different cultures brought by the settled life through migration to various countries throughout history. The second is the chromatic music which covers the music culture of this geography with the acceptance of Islam by Turks and then settling in Anatolia. The third is Contemporary Turkish Music, Turkish national music compatible with the universal music style and uses the melody and rhythmic elements of folk music or being inspired by that. In this study, Turkish folk music and music culture, which is an essential part of the Horon music, Contemporary Turkish composers in the form of contemporary Turkish music compiled and composed with various examples are addressed.

___

  • ALICI, Sezin ve ATALAY Nihan (2018), Çağdaş Türk Müziği Bestecilerinden Piyano Eşlikli Flüt Eserleri. İstanbul, Pan Yayıncılık.
  • ANTEP, Ersin (2006), Türk Bestecileri Eser Kataloğu. Ankara, Sevda- Cenap And Müzik Vakfı Yayınları.
  • AYDIN, Yılmaz (2003), Türk Beşleri: Türkiye’nin Avrupa ile Müzik İlişkileri Işığında. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • BEHAR, Cem (2004), Musikiden Müziğe Osmanlı/Türk Müziği: Gelenek ve Modernlik. İstanbul, Yapı Kredi Yayınları.
  • ÇÖLOĞLU, Mesut Erdem (2005), Çağdaş Türk Bestecilerinin 20. YY. Müziğinin Modernist Anlayışlarıyla Etkileşimi (Orkestra İçin Müzik).(Yüksek Lisans Tezi). Mimar Sinan Üniversitesi, İstanbul.
  • DEMİR, Necati. “Trabzon Ve Yöresinde Horan” http://www.necatidemir.net/images/demir/bkosem/horon.pdf, (Erişim Tarihi: 19.01.2019)
  • DEMİREL, Evrim. “Çağdaş Türk Bestecilerinde Post Modern Bir Eğilim Olarak Yeniden Yerellik”, https://dergipark.org.tr/tr/download/article- file/186036, (Erişim Tarihi: 02.03.2019)
  • EMNALAR, Atınç (1996), Tüm Yönleriyle Türk Halk Müziği Nazariyatı. İzmir, Ege Üniversitesi Basımevi.
  • ETEM, Zeynep İlayda (2018), Türk Beşlerinin Keman Yapıtlarının Araştırılması ve İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara. Giresun Belediyesi, “Giresun Aksu Festivali” https://www.sondakika.com/haber/haber-giresun-da-aksu-festivali-yapildi- 3638674, (Erişim Tarihi: 10.01.2019)
  • GÖKALP, Ziya (1923), Türkçülüğün Esasları. Ankara, Matbuat ve İstihbarat Mat.
  • GÜÇLÜ, Mehmet (2004), “Trabzon Yöresi Düğün Törenlerinde Horon” https://www.millifolklor.com/PdfViewer.aspx?Sayi=64&Sayfa=119,(ErişimTari hi:04.02.2019)
  • İLYASOĞLU, Evin (2007), 71 Türk Bestecisi. İstanbul, Pan Yayıncılık Kültür ve Turizm Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü (1988), Birinci Müzik Kongresi Bildirileri, Ankara.
  • Kültür ve Turizm Bakanlığı. Trabzon Halk Bilimi Araştırmaları (Folklor)https://trabzon.ktb.gov.tr/Eklenti/6785,9611736330html.html?0 (Erişim Tarihi: 12.01.2019)
  • ORANSAY, Gültekin (1965), Batı Tekniğiyle Yazan 60 Türk Bağdar. Ankara, Küğ Yayınları.
  • SAY, Ahmet (1998), Türkiye’nin Müzik Atlası. İstanbul, Borusan Kültür Sanat Yayınları.
  • SAYGUN, Ahmed Adnan (1937), Halk Türküleri On Beşinci Defter Arşiv Neşriyatı:1 Yedi Karadeniz Türküsü ve Bir Horon. İstanbul, Hüsnü Onaran Basımevi.
  • SELANİK, Cavidan (1996), Müzik Sanatının Tarihsel Serüveni. İstanbul, Doruk Yayınları.
  • T. C. Millî Eğitim Bakanlığı (2010), Ankara Devlet Konservatuvarı. http://www.meb.gov.tr/meb/hasanali/egitimekatkilari/devlet_ko nservatuvar.htm (Erişim Tarihi: 12.12.2018)
  • UÇAN, Ali (2000), Geçmişten Günümüze-Günümüzden Geleceğe Türk Müzik Kültürü. Ankara, Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • UÇAN, Ali (2008), Geçmişten Günümüze- Günümüzden Geleceğe Türk Müzik Kültürü (2. Bölüm). Mavi Nota, Günlük e-Müzik Gazetesi. https://www.mavi- nota.com/index.php?link=arastirma&no=13,(ErişimTarihi:02.01.2019)
  • YÜKSELSİN, İbrahim Yavuz (2011), “Etnomüzikoloji Açısından Ahmet Adnan Saygun”, Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, Bahar 201, Sayı 57.