Stratejik Ortaklıktan Radikal Söyleme Evrilen İlişkiler Örneği: 1979 Sonrası İsrail-İran İlişkileri

1979 İran İslam Devrimi sonrasında bile radikal bir değişikliğe uğramayarak, farklı şekillerde devam eden İsrail-İran ilişkileri, 1990’lı yıllara tesadüf eden; İran-Irak savaşının sona ermesi, Sovyetler Birli- ğinin Afganistan çekilmesi, Irak’ın Kuveyt’i işgali, 1. Körfez Savaşı ve Sovyet rejiminin çökmesi gibi bölgedeki güç dengelerini değiştirecek nitelikteki olaylarla paralel bir şekilde bozulmuş hatta kopmuştur. Sovyet rejiminin çökmesi ve Saddam’ın etkisiz hale getirilmesiyle, bölgenin jandarması rolünü üstlenen güçlerin bölgedeki varlıklarını sürdürebilmelerini gerekli kılacak enstrüman kalmamıştı. Hegomonik güçlerin müdahalelerine ihtiyaç duyulması için bölgede yeni düşmanlıkların üretilmesi gerekmekteydi.

An Example of Relations of Evolved From Strategic Partnership to Radical Discourse: Israel-Iran Relations After 1979

Iran-Israel relations during 1990s deteriorated and even broke down related to events that were significant enough to change the balance of powers in the region such as Iran-Iraq war’s conclusion, USSR’s withdrawal from Afghanistan, Iraq’s invasion of Kuweyt, 1st Gulf Crisis and the collapse of Soviet regime although Iran-Israel relations were maintained in various forms avoiding radical changes after 1979 Iranian Islamic Revolution. There was not any useful instrument for maintaining the gendarmerie powers’ position in the region after the collapse of Soviet regime and Saddam’s neutralization. It was necessary to produce new hostilities in the region for promoting the need of intervention by hegemonic powers.