Paleolitik çağlardan bu yana insan etkinliğine sahne olan Türkiye, kültür varlıklarının niteliği ve niceliği açısından dünyanın en zengin ülkelerinden birisidir. Bu zenginliğin bilimsel yöntemlerle korunarak gelecek kuşaklara aktarılması, en az araştırılması ve insanlığa tanıtılması kadar önemlidir. Ancak koruma çalışmaları ülkemizde Avrupa ve Amerika’da olduğu gibi bir zanaat olarak ortaya çıkmış olmasına rağmen onların aksine bir bilim dalı olma yolundaki gelişimini henüz tamamlayamamıştır. Bu bildiride Avrupa Birliği Ülkeleri ile uluslararası kurumlar tarafından alınan kararlarda kültür varlıklarını koruma eğitiminin yeri ve durumu değerlendirilecek, Türkiye yükseköğretim kurumlarında özellikle lisans düzeyinde verilen kültür varlıklarını koruma eğitim programları ile karşılaştırma yapılarak bu alandaki eksiklikler tespit edilecek ve bu eksikliklerin giderilebilmesi için öneride bulunulacaktır.

This paper describes the development of training in conservation of cultural property in higher education in Turkey, with special reference to the movable cultural property. This paper aims to put forward a comparison between training in conservation as a part of higher education in Turkey and foreign countries (specially European Union member countries). Training in the conservation of cultural property was first started in 1973 at the Middle East Technical University. It was later followed by pre-undergraduate, undergraduate programs. Increasing the number of conservation training programs, which are establishing a sufficient ground for conservation of the cultural property in Turkey, will help to foster the growth of a well-prepares and experienced generation of conservation professionals. As the profession of conservation develops in Turkey, it is hoped that more career opportunities will be created in museums and at archaeological sites and stronger professional organizations will develop.