Süryani Mistisizmi adlı eserde Mesihî ruhaniyetinden neş’et beden, nefis ve ruhtan oluşan insanoğlunun; nefsini/kendini tanıması, nefsini tezkiye etmesi ve daima tevazuû halinde olması gibi üç temel esas üzerinde du-rulmuştur. Eserdeki bu üç temel esas, İslam tasavvufunda da var olan esaslardır. Dolaysıyla İslam tasavvufu ile Hristiyan mistisizmi arasın-daki yaklaşım ve ritüellerin benzerliği ile ortak yönleri eserin dikkat çeken en önemli noktalarındandır. Eser her ne kadar akademik saiklerle kaleme alınmış bir eser olmasa da sunduğu bilgiler ve verdiği retorik kavramlarla bu alanda çalışacak akademisyen ve araştırmacıların önü-nü aydınlatabilecek bir özelliğe sahiptir. Eser sahibinin, Mor Afrahat, Mor Yakup, Mor İshak, Mor Baselius, Mor Afrem ve Mor Narsay gibi ilk dönem Süryani azizlerine ve kilise babalarına ait özlü ve hikmetli söz ve düşüncelere birincil kaynaklardan referans vermesi, eserin en güçlü yön-lerinden birisidir. Bu açıdan eser, Süryani mistisizmi alanında yeterli kaynağa sahip olmayan Türkçe literatüre de ciddi bir katkı sunmuştur. Bu çalışmada; eserdeki kimi mistik yaklaşımlar, İslam tasavvufundaki benzer yaklaşımlarla karşılaştırılmak suretiyle değerlendirmiştir.