ARAP DİLİNDE FAİL VE NAİBU’l-FAİL

Her dilin bir dil bilgisi olduğu gibi Arapçanın da kendine has bir grameri vardır. Arapçanın grameri, “nahiv” ve “sarf” diye iki kısımdan oluşmaktadır. Nahiv, cümle bilgisi sarf ise, kelime bilgisidir. Biz bu makalede Arap Dili gramerinde nahiv konularından olan fail ve naibu’l-fail konusunu izah edeceğiz Bu çalışmada öncelikle mansubat, mecrurat ve merfuat hakkında genel bir bilgi verilecek. Bunlara bağlı olarak asıl olan mamuller ile mülhak olan mamuller hakkında da bilgi verilecek. Daha sonra asıl konumuz olan “Arap dilinde fail ve naibu’l-fail” detaylı bir şekilde tahlil edilecek. Bu konu Arap dilinde önemli bir yeri teşkil etmektedir. “Arap dilinde fail ve naibu’l-fail” konulu bu çalışma, yeni bir şeyi keşfetme iddiasıyla yapılmayacak. Sadece farklı kaynaklarda mevcut olan bilgiler araştırılacak, incelenecek ve tahlil edilerek bir araya getirilecektir.
Anahtar Kelimeler:

Nahiv, Sarf, Fail, Naibu’l-fail

THE SUBJECT AND THE SUPPOSEDLY SUBJECT İN ARABİC LANGUAGE

As each of the languages has a grammar, Arabic has a grammar specific to itself. Arabic’s grammatic consists of two parts as “syntax” and “grammar”. The syntax is the knowledge on sentence and the grammar is the knowledge on word. In this article, we will mention about the issues of subject and supposedly subject which are ones of the syntax subjects in Arabic language’s grammar. In this study, the general information will be given firstly about the parts of speech which require to be read with the vowel points of “a-e”, the parts of speech which include the vowel point indicating “ı and i” and the parts of speech which require to be read with the Arabic vowel sign for “o-ö-u-ü”. Dependently, the information will also be given about the main manners and the appendant manners. Then, “The subject and the supposedly subject in Arabic language” which are our main subject will be reviewed. This subject has an important place in Arabic language. This study which has the topic of “ The subject and the supposedly subject in Arabic language” will not be made in the claim of finding a new thing. However, the current information in the sources will be searched, reviewed and gathered as they are analyzed. 

___

  • Abdulhamid, Muhammed Muhyiddin, et-Tuhfetu’s-seniyye, Beyrut: el-Mektebetu’l-Asriyye, 2008.
  • Akdağ, Hasan, Arap Dili Dilbilgisi, Konya: Tekin Kitabevi, tsz.
  • Birgivi, Avâmil, İstanbul: Seyda yayınları, 2014.
  • Çörtü, Mustafa Meral, Arapça Dilbilgisi Nahiv, İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 2009.
  • el-Ensârî İbn Hişâm, Ebû Muhammed Abdullah Cemâleddîn, Şerhu Katri’n-Nedâ ve Bellu’s-Sadâ, Mısır: el-Mektebetu’s-Saadet, 1963.
  • Erbil Kadir, Arapça Dil Bilgisi Nahiv, İstanbul: Ravza Yayınları, 2012.
  • el-Galâyînî Mustafa, ed-Dürûsü’l-Arabiyye, Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 2014.
  • _________ Câmiu’d-Durûsi’l-Arabiyye, Beyrut: el-Mektebetu’l-Asriyye, 1982.
  • Günday Hüseyin ve diğerleri, Arapça Dil Bilgisi Nahiv Bilgisi, İstanbul: Alfa yayınları, 2013.
  • İbn ‘Akîl, Bahâ’uddin ‘Abdullah b. Abdurrahman b. Abdullah el-Hemedânî, Şerhu İbn ‘Akîl, Kahire: Dâru’l-İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 1980.
  • İbn Hişâm, el-Ensârî, Ebû Muhammed Abdullah Cemâleddîn, Şerhu Katri’n-Nedâ ve Bellu’s-Sedâ, Mısır: el-Mektebetu’s-Saadet, 1963.
  • İbn Manzûr, Lisânu’l-‘Arab, Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, 1995.
  • el-Meylânî, Muhammed b. Abdurrahîm, Şerhu’l-Muğnî, Beyrut: Nursabah Yayıncılık, 2012.
  • Mutçalı, Serdar, Arapça-Türkçe Sözlük, İstanbul: Dağarcık Kitabevi, 1995.
  • Ünalan, Abdülkerim, Mehmet Bilen, Sistematik Sarf, İstanbul: Ravza Yayınları, 2013.
  • Sarı, Mevlüt, el-Mevârid, Arapça-Türkçe Lugat, İstanbul: Bahar Yayınları, tsz.
  • es-Suyûtî, Celaleddin b. Abdurrahman b. Ebi Bekir, el-Behcetü’l-Mardiyye, Kahire: Darü’s-Selam, 2000.
  • Yaşar Ahmet, Arapçanın temel kuralları Sarf ve Nahiv, Diyarbakır: Anadolu Matbaacılık, 1996.