Türkiye Ormanlarındaki Rehabilitasyon Çalışmalarının Orman Varlığı ve Karbon Birikimine Katkısına İlişkin Bir Öngörü

Türkiye ormanlarında, iklim ve topografya şartlarına göre yayılış gösteren elliden fazla orman ağacı türü bulunmaktadır. 2015 yılı itibariyle Türkiye ormanlarının genel alanı 22342935 ha’dır. Bunun yaklaşık 15 milyon hektarını Quercus spp, Pinus brutia Ten. and Pinus nigra Arnold oluşturmaktadır. Doğal nedenler ve insan etkileri, ormanların yapısı ve kapalılığında değişimlere yol açabilmektedir. Günümüzde Türkiye ormanlarının %29’u 3 (> %70 kapalı) kapalı, %14’ü 2 (%41-70 kapalı) kapalı ve %13’ü 1 (%11-40 kapalı) kapalı normal yapıda ormanlardır. Geri kalan %44 kısmı ise degrade yapıda ve boşluklu (%11’den daha düşük) kapalılıktadır. Bu çalışmada, Türkiye ormanlarının güncel karbon stoku ortaya konmuştur. Buna ilave olarak %11’den daha düşük kapalılıktaki orman alanlarının rehabilitasyonla %50’sinin kapalılığının iyileştirilme varsayımına göre, ileriye dönük bir projeksiyon analizi yapılmıştır. Yapılabilecek rehabilitasyon çalışmaları sonucunda, ormanda ağaç serveti, hacim artımı ve karbon stoklarında artışların ortaya çıkacağı belirlenmiştir. Bu farazi rehabilitasyon modellemesinden hareketle, orman yapısında yapılacak iyileştirmelerin, ileriye dönük orman varlığı ve karbon tutulumu hesaplamalarına katkı sağlayacağı değerlendirilmektedir.

A Projection About the Contribution of Rehabilitation Studies on Forest Assets and Carbon Sequestration in the Forest of Turkey

In the forests of Turkey, there are more than 50 tree species whose spread depends on the climate and the topographic conditions. By 2015, the total forest area in Turkey was 22,342,935 hectares. Approximately 15 million hectares of this area consists of Quercus spp, Pinus brutia Ten. and Pinus nigra Arnold. Natural and human effects lead to changes in the structure and canopy cover of forests. Today, 29% of the forests in Turkey have (> 70% closure) canopy cover, 14% have (41 to 70% closure) canopy cover and 13% have (11 to 40% closure) canopy cover, all featuring a normal structure. The remaining 44% have a degraded (lower than 11% closure) structure. This study presents the current carbon stock in Turkey. In addition, a projection analysis has been conducted based on the hypothesis of improving 50% of those forest areas with canopy cover lower than 11% by incrementally rehabilitation. Because of these rehabilitation studies, it has been determined that tree wealth, volume increment and carbon stocks would increase in the forest. Based on this hypothetical rehabilitation modeling, the suggested improvements to the structure of the forests would contribute to prospective forest assets and carbon sequestration estimations.

Keywords:

biomass, growing stock, Carbon stock annual increment,

PDF

___

Yolasığmaz, H. A. (2004). Orman ekosistem amenajmanı kavramı ve Türkiye’de uygulaması, doktora tezi, KT Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Wheeler, C. E., Omeja, P. A., Chapman, C. A., Glipin, M., Tumwesigye, C., ve Lewis, S. L. (2016). Carbon sequestration and biodiversity following 18years of active tropical forest restoration. Forest Ecology and Management, 373: 44-55.
Wardell-Johnson, G. W., Calver, M., Burrows, N., ve Di Virgilio, G. (2015). Integrating rehabilitation, restoration and conservation for a sustainable jarrah forest future during climate disruption. Pacific Conservation Biology, 21(3): 175-185.
Urbano, A. R. (2016). Long-term forest carbon storage and structural development as influenced by landuse history and reforestation approach (Doctoral dissertation, The University of Vermont and State Agricultural College).
Tuik, (2007). Turkey Greenhouse Gas Inventory,1990 to 2005, Turkish National Inventory Report 2005–submitted under the United Nations Convention on Climate Change. Ankara, 2007.
Tuik, (2006). Turkey Greenhouse Gas Inventory,1990 to 2004, Turkish National Inventory Report 2004–submitted under the United Nations Convention on Climate Change. Ankara, 2006.
Tolunay, D. Çömez, A. (2008). Türkiye Ormanlarında toprak ve ölü örtüde depolanmış organik karbon miktarları. Hava Kirliliği ve Kontrolü Ulusal Sempozyumu 2008. 22-25 Ekim 2008, Hatay. S: 750-765.
Tolunay D. (2013). Türkiye’de Ağaç Servetinden Bitkisel Kütle ve Karbon Miktarlarının Hesaplamasında Kullanılabilecek Katsayılar, Ormancılıkta Sektörel Planlamanın 50.Yılı Uluslararası Sempozyumu, Türkiye, 26-28 Kasım 2013, pp.240-251
Sevik, H., Cetin, M., Belkayali, N. (2015). Effects of Forests on Amounts of CO2: Case Study of Kastamonu and Ilgaz Mountain National Parks, Pol.J.Environ.Stud. 24(1): 253-256
Sevik H., Cetin M., Guney K., Belkayali N. (2018). The Effect of Some Indoor Ornamental Plants on the CO2 level during the Day. Pol.J.Environ.Stud., 27(2): 839-844. DOI: 10.15244/pjoes/76243
Russell-Roy, E. T., Keeton, W. S., Pontius, J. A., ve Kerchner, C. D. (2014). Rehabilitation forestry and carbon market access on high-graded northern hardwood forests. Canadian Journal of Forest Research, 44(6),614-627.
Penman, J., Gytarsky, M., Hiraishi, T., Krug, T., Kruger, D., Pipatti, R., ... Wagner, F. (2003). Good practice guidance for land use, land-use change and forestry. Good practice guidance for land use, land-use change and forestry. Published by the Institute for Global Environmental Strategies (IGES) for the The Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC).
OGM, (2017). Türkiye Orman Varlığı, https://www.ogm.gov.tr/ekutuphane/Yayinlar/ Türkiye Orman Varlığı 2016-2017.pdf
OGM, (2016). Orman Genel Müdürlüğü 2015 Yılı Faaliyet Raporu. Ankara, 2016.
OGM, (2015). Türkiye Ormanlarının Envanter Verileri.
OGM, (2014). Silvikültürel Uygulamaların Teknik Esasları, Tebliğ No: 298
OGM, (2006). Baltalık Ormanlarının Koruya Dönüştürülmesi Eylem Planı (2006-2015)., Orman Genel Müdürlüğü, Ankara.
OGM, (1983). Ormanların Gençleştirilmesine İmar Islahına ve Bakımlarına Ait Silvikültürel Esaslar Tebliğ No: 177/A
Makineci, E. (2009). Sapsız meşe (Quercus petrea (Matlusch) Lieb.) baltalık ormanında aralamaların çap artımı ve bazı toprak özelliklerine etkileri. Turkish Journal of Forestry, 2: 1-10. Retrieved from http://dergipark.gov.tr/tjf/issue/20885/224286
Makineci, E. (1999). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Araştırma Ormanındaki baltalıkların koruya dönüştürülmesi işlemlerinin ölü örtü ve topraktaki azot değişimine etkileri, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kueh, R. J. H., Majid, N. M., Ahmed, O. H., ve Gandaseca, S. (2016). Assessment of Carbon Stock in Chronosequence Rehabilitated Tropical Forest Stands in Malaysia. Journal of forest and environmental science, 32(3): 302-310.
Küçük, Ö., Bilgili, E., Sağlam B., Başkaya, Ş., Dinç Durmaz, B., (2008). Some Parameters Affecting Fire Behavior in Anatolian Black Pine Slash, Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 32(2): 121-129.
Kökten, İ. K. (2017). Anadolu'da prehistorik yerleşme yerlerinin dağılışı üzerine bir araştırma. DTCF Dergisi, 10(3-4).
Karataş, R., Çömez, A., ve Güner, Ş. T. (2017). Sedir (Cedrus libani A. Rich.) ağaçlandırma alanlarında karbon stoklarının belirlenmesi. Ormancılık Araştırma Dergisi, 4(2): 107-120.
Hoberg, G., St-Laurent, G. P., Schittecatte, G., ve Dymond, C. C. (2016). Forest carbon mitigation policy: A policy gap analysis for British Columbia. Forest Policy and Economics, 69: 73-82.
Güner, S., Tüfekçioğlu, A., Duman, A., ve Küçük, M. (2010). Murgul yalancı akasya ağaçlandırmalarının ve bitişiğindeki otlak alanların toprak üstü biyokütle, kök kütlesi, kök üretimi ve karbon depolama yönlerinden karşılaştırılması. III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi 20-22 Mayıs 2010, Cilt: III, Sayfa: 1045-1055
Gülen, İ., ve Özdönmez, M. (1981). Türkiye'de orman ve ormancılık. Journal of the Faculty of Forestry İstanbul University| İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 31(2), 1-13.
Evcimen, B. S. (1978). Development of Forestry Management in Turkey. University of Istanbul Press, Turkey, pp: 62.
Duyar, A. (2009). Orman Genel Müdürlüğü Personeli İçin LULUCF Envanteri Hazırlama Eğitimi Ders Notları. Yayınlanmadı
Atay, İ. (1968). Türkiye’nin orman davası. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University| İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 115-122.
Ataş, E., Bayçelebi, S., Fırat, Y., Duyar, A., (2010). Forestry, TURKEY Greenhouse Gas Inventory, 1990 to 2008 Annual Report for submission under the Framework Convention on Climate Change National Inventory Report, TURKISH STATISTICAL INSTITUTE, http://unfccc.int/files/national_reports/annex_i_ghg_inventories/national_inventories_submissions/applicati on/zip/tur-2010-nir-13april.zip
Ataş, E., Bayçelebi, S., Duyar, A., (2009). Forestry, TURKEY Greenhouse Gas Inventory, 1990 to 2007 Annual Report for submission under the Framework Convention on Climate Change National Inventory Report, TURKISH STATISTICAL INSTITUTE, http://unfccc.int/files/national_reports/annex_i_ghg_inventories/national_inventories_submissions/applicati on/zip/tur_2009_nir_31jul.zip
Asan, Ü. (2005). Ormanlarda Karbon Birikimi ve Yıllık Değişimin Belirlenmesinde Başvurulan Temel Yaklaşımlar, LULUCF Çalışma Grubu Notları.
Arıcak, B., Bulut, A., Altunel, A.O., Sakıcı, O.E. (2015). Estimating Above-Ground Carbon Biomass Using Satellite Image Reflection Values: A Case Study In Camyazi Forest Directorate, Turkey, Sumarski List, 7-8, ISSN0373-1332, p:369-376.
Anonymous, (2013). Ormancılık ve Su Şurası. Ormanların Geliştirilmesi Çalışma Grubu Raporu. S:29, Ankara