Türkiye Deprem Yönetmeliğindeki Performans Değerlendirme Yöntemlerinin Karşılaştırılması

Çalıșmada, 2007 Türkiye Deprem Yönetmeliğinde mevcut betonarme binaların deprem performanslarının belirlenmesi amacıyla verilen Eșdeğer Deprem Yükü Yöntemi (EDYY), Artımsal Eșdeğer Deprem Yükü Yöntemi (AEDYY) ve Zaman Tanım Alanında Hesap Yöntemi (ZTAHY) karșılaștırılmıș ve yöntemler arasındaki uyum incelenmiștir. Karșılaștırmalar altı katlı betonarme bir bina çerçevesi üzerinde eleman hasar düzeyleri, göreli kat ötelemeleri ve çerçeve performans düzeylerine göre yapılmıștır. Ayrıca, eleman uçlarındaki sargılama durumunun yöntemler arasındaki uyuma etkisi de incelenmiștir. Eleman hasar düzeyleri bakımından en büyük uyum oranı AEDYY ile ZTAHY arasında, en düșük uyum oranı ise EDYY ile ZTAHY arasında elde edilmiștir. Sargının uyum oranları üzerinde (özellikle EDYY için) çok etkili olduğu görülmüștür

Comparison of Performance Evaluation Methods in Turkish Earthquake Code

In the study, seismic performance evaluation methods (Equivalent Seismic Load Method (ESLM), Incremental Equivalent Seismic Load Method (IESLM) and Nonlinear Time History Method (NTHM), which are given for assessment of existing RC buildings in Turkish Seismic Rehabilitation Code 2007, are compared and consistency of the methods is investigated. The comparisons were performed on a six story RC building frame in terms of member damage levels, story drifts and frame global performance levels. In addition, the effect of confinement on members was investigated. The results show that according to member damage levels, the consistency between ESLM and NTHM is more less than that of IESLM and NTHM. It is seen that the confinement on members is very effective on consistency of methods (especially for ESLM)

Keywords:

Seismic performance, RC building, linear static method non-linear static method, non-linear dynamic method,

PDF

___

[1]. DBYBHY, Deprem Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, Ankara, (2007).

[2]. Mwafy A.M. and Elnashai A.S., Static pushover versus dynamic collapse analysis of RC buildings, Engineering Structures, 23, p.407, (2001).

[3]. Krawinkler H. and Seneviratna G.D.P.K., Pross and cons of a pushover analysis of seismic performance evaluation, Engineering Structures, p.452, (1998).

[4]. Lawson R.S., Vance, V. and Krawinkler H., Nonlinear static push-over analysis – why, when, and how?, Proceedings of Fifth U.S. National Conference on Earthquake Engineering, 1, p.283, (1994).

[5]. ASCE/SEI 41-06, Seismic Rehabilitation of Existing Buildings, American Society of Civil Engineers, Reston, (2007).

[6]. CEN Eurocode 8: Design of Structures for Earthquake Resistance-Part 3: Assessment and Retrofitting of Buildings, Comité Européen de Normalisation, Bruxelles, (2005).

[7]. Kaya M.P., Mevcut Betonarme Binaların Deprem Performanslarının Belirlenmesinde Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Yöntemlerin Karșılaștırılması Üzerine Sayısal Bir İnceleme, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, (2006).

[8]. Uygun G., Celep Z., Betonarme Bir Binanın Deprem Güvenliğinin Deprem Yönetmeliği 2007’deki Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Yöntemlerle Karșılaștırmalı İncelenmesi, Altıncı Ulusal Deprem Mühendisliği Konferansı, İstanbul, 16-20 Ekim 2007, 269-279, (2007).

[9]. Sucuoğlu H., Deprem Yönetmeliği Performans Esaslı Hesap Yöntemlerinin Karșılıklı Değerlendirmesi, Türkiye Mühendislik Haberleri, 445: 24-36, (2007).

[10]. Șengöz A., ve Sucuoğlu H., Deprem Yönetmeliğinde Yer Alan “Mevcut Binaların Değerlendirilmesi” Yöntemlerinin Artıları ve Eksileri, İMO Teknik Dergi, 20(1):4609-4633, (2009).

[11]. ABYYHY, Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkında Yönetmelik, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, Ankara, (1975).

[12]. CSI-SAP2000, Structural Analysis Program”, Computers and Structures, Berkeley, California, (2005).

[13]. CSI-Perform-3D, User guide and element descriptions of Perform-3D, (2011).

[14]. ISS, XTRACT, Cross Section Analysis Program, (2001).

[15]. Gasparini, D.A. and Vanmarcke, E.H., SIMQUE: A Program for Artificial Motion Generation. Department of Civil Engineering, MIT, USA, (1976).