Atatürk’ün Teşkilatçılık Anlayışı

Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk, Harp Okulu yıllarından itibaren ülkenin içinde bulunduğu durumu değerlendirerek, tespit ettiği olumsuzluklardan çıkabilmek için kendisinin yapabileceği ne varsa yapmıştır. Yaptıklarını saymak, zaten bu yazının içeriği olmadığı gibi imkânı da yoktur. Çünkü kütüphaneler Mustafa Kemal Paşa’nın yaptıklarını yazan kitaplar ile doludur. Burada özellikle üzerinde durmak istenilen konu, Mustafa Kemal Paşa’nın ülkeyi içinde bulunduğu çıkmazdan, işgalden kurtarırken ve milli egemenliğe dayalı, bağımsız yeni bir Türk devleti kurarken, yaptıklarının merkezinde kendisinin vatan ve millet sevgisinin olduğu kadar hayata geçirdiği metodun başarısının merkezinde de teşkilatın, teşkilatlanmanın, teşkilatçılığının olduğunun gerçeğidir. Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün başarılı bir devlet adamı, ülkesini çağdaş medeniyetler seviyesine çıkarmak için çalışan bir devrimci; ülkesi ve milleti için savaşmayı ve kazanmayı düşünen bir asker, askerlerine taarruz etmeyi değil ölmeyi emredebilme gücünü gösteren bir komutan, kitleleri peşinden sürükleyen bir lider olmasının yanısıra bütün bunları gerçekleştirebilmesinin temelinde bir özelliği daha ortaya çıkmaktadır: Teşkilatçılık

Atatürk’s Organizationalism Metodology

Gazi Mustafa Kemal Atatürk, the founder of the Republic of Turkey, had been evaluating the situation of the country since the military school years and had done what he can do to get out of the negativity he has found. It is not a matter of this article to count his practices, nor is it possible. Because the libraries are filled with books that write what he does. What we particularly want to emphasize here is that while establishing a new independent Turkish state based on national sovereignity and rescuing the country from the deadlock and occupation as Mustafa Kemal Pasha did, his patriotism played a central part, as well as organization and organizing took part at the success of his method. Besides Gazi Mustafa Kemal Atatürk being a successful statesman, a revolutionary who works to bring his country to the level of contemporary civilizations, a soldier who thinks of fighting and winning for his country and nation, a commander showing the power of not being able to attack his troops but to die, being a leader who follows the masses, there is more of an underlying characteristic of all that can be achieved: organizationalism

___

  • Akat, Ö. (1998). Uygulamaya Yönelik İşletme Politikası ve Stratejik Planlama, Bursa.
  • Arıburnu, K. (1976). Atatürk’ten Anılar, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara
  • Aşkun, İ.C. (1981). Örgütsel İletişim ve Küçük Grup Boyutları, Kurgu Dergisi, 4: 1-39.
  • Atatürk, K. (1919-1927). Nutuk, Atatürk Araştırma Merkezi, Bugünkü dille yayına hazırlayan Zeynep Korkmaz, Ankara, 2012.
  • Atatürk’ün Bütün Eserleri(ATABE) (1998). Kaynak Yayınları, c.1.
  • Atay, F.R. (1965). Atatürk’ün Hatıraları 1914-1919, İş Bankası yayını, Ankara.
  • Atay, F.R. (1998). Çankaya, Mustafa Kemal’in Çankaya’sı, Bateş Atatürk Dizisi, İstanbul.
  • Borak, S. (1998). Atatürk’ün İstanbul’daki Çalışmaları, 2.Basım, Kaynak Yayınları, İstanbul.
  • Cebesoy, A.F. (1997). Sınıf Arkadaşım Atatürk, c.1, Yenigün Haber Ajansı
  • Bas.ve Yay. A.Ş., İstanbul. Coşkun, A. (2010). Samsun’dan Önce Bilinmeyen 6 Ay-İşgal, Hüzün,
  • Hazırlık, Cumhuriyet Kitapları, 19.Basım, İstanbul. Çaycı, A. (2002). Gazi Mustafa Kemal Atatürk (Hayatı ve Eseri), Atatürk
  • Araştırma Merkezi, Ankara. Çevik, Z. (2002). Milli Mücadele’de “Müdafa-I Hukuk’tan Halk Fırkası’na”
  • Geçiş 1918-1923, Atatürk Araştırma Merkezi, Ankara.
  • Durmuş, Y., Akbıyık, Y., Akbulut, D., Balcıoğlu, M., Köstüklü, N., Süslü, A., Turan, R., Erarslan, C., Tural, M.A. (2014). Türkiye Cumhuriyeti Tarihi I,
  • Atatürk Araştırma Merkezi, Ankara. Eroğlu, H. (1990). Türk İnkılap Tarihi, Savaş Kitap ve Yayınevi, Ankara.
  • Goloğlu, M. (2008). Milli Mücadele Tarihi-II Sivas Kongresi, Türkiye İş
  • Bankası Kültür Yayınları, İstanbul. Güler, A. (1999). Harbiye ve Harp Akademisi Öğrenim Hayatının Mustafa
  • Kemal’in Kişiliğinin Oluşmasındaki Rolü, 7.Askeri Tarih Semineri Bildirileri. Güneş, İ. (1997). Birinci TBMM’nin Düşünce Yapısı, Ankara
  • Güney, S. (1992). Fiedlerin Durumsal Önderlik Modeli Açısından Atatürk’ün
  • Önderliğinin Değerlendirilmesi, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, C.8, S.23, Ankara Gürer, T. (2008). Atatürk’ün Yaveri Cevat Abbas Gürer, Cepheden Meclise
  • Büyük Önder ile 24 Yıl, Gürer Yayınları, 6. Basım, İstanbul. Hasanoğlu, M. (2004). Türk Kamu Yönetiminde Örgüt ve Önemi, Sayıştay Dergisi, S.52, 43-60 http://www.atam.gov.tr/ataturkun-soylev-ve-demecleri/sivas-kongresini- acarken http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK. GTS.59b7c5715cf532.05165807
  • Kamu Yönetim Sözlüğü, (1998).
  • Kansu, M. M. (2009). Erzurum’dan Ölümüne Kadar Atatürk’le Beraber, c.2,
  • Türk Tarih Kurumu Yayınları, 5.basım, Ankara. Kocatürk, U. (1978). Doğumundan Ölümüne Kadar Kaynakçalı Atatürk
  • Günlüğü, İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara. Kutay, C. (1980). Üç Devirde Bir Adam, Fethi Okyar, Tercüman Yayınları, İstanbul
  • Koçel, T. (1993). İşletme Yöneticiliği, İstanbul.
  • Meydan, S. (2009). Atatürk’ün Gizli Kurtuluş Planları-Parola: Nuh, İnkılap Kitabevi, İstanbul.
  • Mütercimler, E. (2008). Fikrimizin Rehberi Gazi Mustafa Kemal, Alfa Bas.
  • Yay.Dağıtım San. ve Tic Ltd.Şti, İstanbul. Peker, Ö. (1995). Yönetimi Geliştirmenin Sürekliliği, TODAİE Yayınları, No: , Ankara.
  • Terzi, A.R. (2000). Örgüt Kültürü, Nobel Yayınevi, Ankara.
  • Tevetoğlu, F. (1987). Ömer Naci, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, basım, Ankara.
  • Tevetoğlu, F. (1987). Atatürk’le Samsun’a Çıkanlar, Başbakanlık Matbaası,
  • Birinci baskı, Ankara. Şen, T. (2013). Atatürk ve Teşkilatçılık, Kaynak Yayınları, 4.basım, İstanbul.
  • Şapolyo, E. (1958). Kemal Atatürk ve Milli Mücadele Tarihi, Rafet Zaimler Yayınevi, İstanbul.