Öz Bu çalışmada Romanya’nın Tulça iline bağlı Babadağ ilçesinde yaşayan Türk kadınlarının kullandıkları dil ele alınmaktadır. Kadın dili, dilbilimin bir alt disiplini olan toplum dilbilimin konusu olup bu alandaki çalışmalar, kadınların dili nasıl kullandıkları ve kadınlarla ilgili olarak nasıl bir dilin kullanıldığı konularında yoğunlaşmaktadır. 1940-1950 kadın hareketlerinden sonra Avrupa’da yoğun olarak çalışılan, hakkında pek çok kitap ve makalenin yayımlandığı kadın dili konusu, ülkemizde sınırlı sayıda çalışmada ele alınmaktadır. Biz bu çalışmamızda, plansız ve anlık konuşma diline dayanan mülakat metinlerini kullanmayı tercih ettik. Mülakat mevzusunu tarafsız bir bahis olduğu için yemek tarifleri konusunda belirleyerek Romanya Babadağ ilçesinde yaşayan altmış yaş üstü kadınlara ait beş mülakat metnini esas aldık. Metinlerde geçen dil özelliklerini tespit ederek elde ettiğimiz verileri dokuz başlık halinde sınıflandırdık. Metinlerden, belirsizlik ve tutarsızlık ifade eden “şey” sözcüğünün, tarif anlamı içeren “öyle”, “böyle” ile sıralama bildiren “sonra” sözcüklerinin sık kullanımı ve etnisite ile ilgili ifadeler her konuşmacıda görülen ortak dil özellikleri olarak tespit edilmiştir. ikilemelerin kullanımı, benzetmelere başvurulması, soru sorarak tasdik beklenmesi, duygusal anlatımlar, tekrar eden kelime grupları ise kullanım sıklığına göre bireye indirgenebilecek dil özellikleri olarak belirlenmiştir. Böylece Romanya-Babadağ’da yaşayan kadınların kullandıkları dilin her kişiye has bireysel özellikler ve kadının var olduğu toplumun genelini temsil eden toplumsal dil özellikleri olmak üzere iki yönünün olduğu görülmektedir