MODERNİST BİR ROMAN SES VE ÖFKE

Öz 19. ve 20. yüzyılda görülen bilimsel ve teknolojik gelişmeler varlık, gerçeklik, görecelik ve zaman kavramlarının yeniden yorumlanmasına neden olur. Modern çağın bilimsel yöntemleriyle kurgulanan modernist yazarların romanlarında da nesnel zamanın gün, ay, yıl gibi somut ifadesi yerine bilinç eylemleri, hayâller ve çağrışımların ön planda olduğu psikolojik zamanı kullandıkları görülür. William Faulkner’ın Ses ve Öfke adlı eserinde de olay örgüsü ikinci plana atılmış, zaman eserin merkezine yerleştirilmiştir. Ses ve Öfke, bireysel anlatıcılar yoluyla bakış açılarının önemli olduğu, anlamın çoğaldığı, bilince göre dilin değiştiği, kadın, İç Savaş ve aristokrasinin meselelerine eğilen, zenci ve ırkçılık temalarını içeren, Amerika’nın güneyine ait gelenekleri, yıkılış imgesi yaratan Compson ailesini modernist yöntemlerle anlatan bir eserdir. Bu çalışma William Faulkner’ın Ses ve Öfke adlı eserinde modernist unsurları aramak ve bu unsurlarla yapıtının ne kadar örtüştüğünün ortaya çıkarılması üzerine temellendirilmiştir.

___

  • AYTAÇ, Gürsel, (1999), Genel Edebiyat Bilimi, İstanbul: Say Yayınları.
  • AYTAÇ, Gürsel, (2016), Çağdaş Türk Romanı, Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • ECEVİT, Yıldız, (2001), Türk Romanında Postmodernist Açılımlar, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • FAULKNER, William, (2017), Ses ve Öfke, (Çeviren: R. Güran), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • HASANUSTA, Ümit, (2011), William Faulkner’ın Ses ve Öfke Eserinde Zaman ve Bilinç Kavramları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • İLKER, Mustafa, (1982), Edebiyat ve Sosyal Değişme, Doğuş Edebiyatı, S. 29.
  • ÖZALTIOK, Bülent A., (2011), Yusuf Atılgan’ın Romanlarında Modernist Unsurlar, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • ÖZTÜRK, Kadriye, (2007), Henri Bergson’da Süre, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • PARLA, Jale, (2005), Don Kişot’tan Bugüne Roman, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • SOYSAL, Özge, (2011), “Bilmemek ve Dile Getirmek Arasında: Psikanalizin Bilinçdışı Öznesi”, Doğu Batı, ss. 56.
  • SUNAR, Cavit, (1970), Bergson’da Şuur Halleri ve Zaman, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. XVIII, S.1.