EKONOMİ TARİHİNDE AVRUPA VE TÜRKİYEDE KADIN ÇALIŞANLARIN EKONOMİDEKİ EVRİMSEL SÜRECİ
Öz Tarih boyunca kadınlar ücretli ya da ücretsiz olarak çalışmaya katılmışlardır. Sanayi Devrimi öncesi dönemde üretim alanında aktif rol oynayan ve toplumsal olarak önemli bir statü sahibi kadın, hayvancılık ve ekim işlerinin birleşmesi ile bu statüsünü kaybetmiştir. Ancak kadınların, işçi adı ile çalışma hayatına katılmaları Sanayi Devrimi ile gerçekleştirmiştir. Türkiye‟de kadınların işçi adı ile çalışma hayatına katılması sanayinin doğduğu ve geliştiği dönemde olmuştur. Sanayi Devrimi‟nin gerçekleştiği dönemde Osmanlı Devleti‟nin bu dönemde içinde bulunduğu sosyal ve ekonomik durum seri üretimin önüne geçmiştir. Bu nedenle kadınlar çalışma hayatına daha çok Cumhuriyet döneminde katılmaya başlatmamışlardır. Cumhuriyet öncesi dönemde çıkarılan Mecelle, işçinin tanımını yapan ve iş ilişkilerini düzenleyen temel kanun olmuştur. Kadının aktif hale gelmesi ile birlikte sosyal, ekonomik ve eğitim alanlarında birçok yenilik yapılarak kadınlar korunmaya çalışılmıştır. Cumhuriyet‟in ilanından sonraki süreçte kadın-erkek eşitliğinin savunulması, kadınların ve işçilerin korunmasın yönelik yapılan hukuki düzenlemeler ve iyileştirilmeler ile kadın çalışma hayatında daha aktif olmaya başlamıştır. Türk kadınının 21. yüzyılda kendi ekonomik bağımsızlığını elde etmeyi ve eğitim düzeyini yükseltmeyi başardığı birçok çalışmada görülmektedir. Bu araştırmada, Türkiye‟de çalışma hayatına katılan kadınların sosyal, ekonomik ve toplumsal konumları incelenmiştir. Toplumsal ilişkilerin, ekonomik rolün, aile rolünün, toplumsal rolün ve kadınların yasal alanının belirlenmesi gibi konuların bütünüyle ele alınması toplumsal cinsiyet üzerine yapılan araştırmaların ivme kazanması, nedeniyle gerçekleşmiştir.
___
- ACAR, F. (2003). “Kadının İnsan Hakları”. Bihterin Vural Dinçkol (Haz.). İnsan
Hakları Hukuku ve Kadın (s. 20-31). İstanbul: İstanbul Ticaret Üniversitesi Yayınları
No:6.
- AKSU, B. (2000). Eğitim Yolunda Güçlenme, Kadın Eğitim Toplantısı, Kadın
Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi, Ankara.
- ALKAN, T. (1981). Kadın-Erkek Eşitsizliği Sorunu, Ankara: Ankara Üniversitesi
Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No:475.
- ALTAN, Ö. Z. (1980). Kadın İşçiler ve Türkiye’de Kadın İşçilerin 1475 Sayılı İş
Kanununa göre Korunması, Eskişehir: Eskişehir İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi
Yayınları, No.:224-147.
- ALTINDAL, A. (1981). Türkiye’de Kadın, 5.bs., İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınları.
- ARAT, N. (1996). “Türkiye‟de Kadınların Çalışmayasında Karşılaştıkları Zorlukların
Sosyo-Kültürel Nedenleri”, Türkiye’de Kadın Olmak, İstanbul: Say Yayınları, İkinci
Baskı.
- ARIKAN, S. (2002). Girişimcilik Temel Kavramlar ve Bazı Güncel Konular, Ankara:
Siyasal Kitapevi.
- ARIKAN, S, (2004). Girişimcilik: Temel Kavramlar ve Bazı Güncel Konular, Ankara:
Siyasal Kitapevi.
- ARSLAN, Ç. ve Azizağaoğlu, B. (2004). Yeni Türk Ceza Kanunu Şerhi, Ankara: Asil
Yayın Dağıtım.
- ASLESEN, S. (1998). “Does Gender Make a Difference in Entrepreneurship?”, 10th
Nordic Conference on Small Business Research, June 15-16, Norway.
- ATEŞOĞULLARI, K. (1997). Uluslararası Çalışma Örgütü ve Türkiye, İstanbul:
Petrol-İş Yayın No:44.
- AYTAÇ, S. (2000). Çalışma Yaşamında Kadın ve Kariyer Sorunu. Nusret Ekin‟e
Armağan. İstanbul: TUHİS Yayınları.
- BAKIRCI, K. (2000). İş Hukuku Açısından İşyerinde Cinsel Taciz, İstanbul: Yasa
Yayınları.
- BAKIRTAİ, H. ve Tekinşen, A, (2006). “E-Ticaretin Girişimcilik Üzerinde Etkileri”,
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. (16): 125-138.
- BEDÜK, A. (2005). “Türkiye‟de Çalışan Kadın ve Kadın Girişimciliği”. Elektronik
Sosyal Bilimler Dergisi. 3(12): 106-117.
- BELLİ, S. (1993). Kadın Sorunu Üzerine, İstanbul: Yaşam Yayınları.
- BOONE, L.E. ve Kurtz, D.L. (2013). “Contemporary Business“. Prof.Dr. Azmi Yalçın
Çağdaş (Ed.). İşletme, 14. Basımdan. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
- CARRİER,C.P.A., Julien and Menvielle W. (2008). “Gender in Entrepreneurship
Research: A Critical Look at The Literature”, in Aaltio, I.K. And P.S. Elisabeth(Eds.),
Women Entrepreneurship and Social Capital:A Dialogue and Construction,
Copenhagen Business School Press, Copenhagen.
- CARTER, S. and Cannon, T. (1988). Female Entrepreneurs. Scottish Entreprise
Foundation University of Stirling, (Tech Rep No:65) Scotland: Department of
Employment.
- CENTEL, T. (1982). Çocuklar ile Genç İşçilerin Güvenliği, İstanbul: Fakülteler
Matbaası.
- CENTEL, T. (1986). İş Hukukunda Ücret, İstanbul: Türkiye Denizciler Sendikası.
- CENTEL, T. (1992). Kısmi Çalışma, İstanbul: Kazancı Yayınları.
- CENTEL, T. (2005). “Yeni Türk Ceza Kanunu‟nda Çalışma Yaşamına İlişkin
Düzenlemeler”, [Elektronik Sürüm]. Çimento İşveren Dergisi (C.19), 5: 3-17. (Yeni
TCK. ve Çalışma Yaşamı)
- CHİLDE, G. (2006). Tarihte Neler Oldu, Çev. Mete Tunçay ve Alaeddin İenel,
İstanbul: Kırmızı Yayıncılık.
- COONTZ, S. ve Henderson, P. (1992). “Sınıflı ve Devletli Toplumların Kökenindeki
Mülkiyet Biçimleri, Politik İktidar ve Kadın Emeği”. Gülnur Savran ve Nesrin Tura (Ed.).
Kadının Görünmeyen Emeği (s.18-59), İstanbul: Kardelen Yayınları.
- ÇANKAYA, N. (2003). Tarihi Süreç İçerisinde Türk Kadını, İstanbul: MKB Ajans
Reklamcılık ve Matbaacılık.
- ÇELİK, A. (Eylül/Ekim 2003). “Yeni İş Yasasının Anlamı”. Türkiye Barolar Birliği
Dergisi, 48: 41-70.
- ÇELİK, N. (2003). İş Hukuku Dersleri, 16.bs, İstanbul: Beta Basım Yayın Dağıtım.
- ÇELİKEL, A. (1995). Farklı Cinslerin Eşit Haklardan Yararlanması ve Eşitlik İlkesinin
Yorumu”. Turgut Tarhanlı (Haz.). Edip Çelik’e Armağan: Değişen Dünyada İnsan,
Hukuk ve Devlet (s. 92-99), İstanbul: Engin Yayıncılık.
- ÇENBERCİ, M. (1978). İş Kanunu Şerhi, 4. bs., Ankara: Olgaç Matbaası.
- ÇETİNKAYA, H. (1998). “Laiklik ve Kadın” [Bildiri]. Melahat Doğançay (Ed.).
Cumhuriyet ve Kadın Sempozyum Bildirileri, 6-7-8 Kasım 1998, (ss. 194-202).
Ankara: Kadınlar Derneği Yayını, Özen Matbaası.
- ÇIKMAZ, G. (2010). Kadın Çalışanların İşyerinde Karşılaştıkları Sorunlar ve
Çözüm
Önerileri: Bir Alan Çalışması, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Yüksek lisans Tezi, Kahramanmaraş.
- ÇOBAN, A. (2005). Örgüt Kültürü ve Toplumsal Cinsiyet Analizi: Türk Bankacılık
Sektöründe Bir Araştırma, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
- DALKIRAN, T. (2006). Çalışma Yaşamada Kadın İşgücü ve Cinsiyet ayrımcılığı:
Konaklama İşletmelerinde Bir Uygulama, Eskişehir Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
- DEMEZ, G. (2005). Değişen Erkek İmgesi, İstanbul: Babil Yayınları.
- DEMİR, F. (2003). İş Güvencesi ve 4857 Sayılı İş Kanunun Başlıca Yenilikleri
[Elektronik Sürüm]. İzmir: Türkiye Haber İş Sendikası.
- DOĞRAMACI, E. (1993). Atatürk’ten Günümüze Sosyal Değişmede Türk Kadını,
Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.
- DOĞRAMACI, E. (1992). Türkiye’de Kadının Dünü ve Bugünü, Ankara: Türkiye İş
Bankası Yayınları.
- DÖKMEN, Z. (2004). Toplumsal Cinsiyet, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
- ECEVİT, Y. (1985). Üretim ve Yeniden Üretim Sürecinde Ücretli Kadın Emeği, Ankara:
Toplumsal Araştırmalar Dergisi, s.9.
- ECEVİT, Y. (2000). “Çalışma Yaşamında Kadın Emeğinin Kullanımı ve Kadın-Erkek
Eşitliği”. Mine Göğüş Tan ve Serpil Sancar Üşür (Haz.), Kadın Erkek Eşitliğine Doğru
Yürüyüş: Eğitim, Çalışma Yaşamı ve Siyaset (ss. 119-190), İstanbul: TÜSİAD
Yayınları.
- EKİN, N. (1984). “ Dünyada ve Türkiye‟de Çalışan Kadınların Sorunları”, İükrü
Baban‟a Armağan. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 40(1-4): 81-90.
- EKMEKÇİ, Ö. (2006). “4857 Sayılı İş Kanunu’nda Postalar Halinde Çalışma ve
Gece Çalışmasına İlişkin Usul ve Esaslar”, [Elektronik Sürüm]. Çimento İşveren
Dergisi, 20(1): 48-55.
- ESENER, T. (1978). İş Hukuku, Ankara: Sevinç Matbaası.
- ESER, Ş. (1997). Part-time Çalışmanın Türkiye’de Kadın İstihdamına Etkisi,
Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Yayınları.
European Commission (2008). Evaluation On Policiy: Promotion Of Women
Innovators and Entrepreneurship.
- EYÜBOĞLU, D. (1999). Kadın İşgücünün Değerlendirilmesinde Yetersizlikler,
Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları, No:637.
- EYÜBOĞLU, D. v.d, (2000). Bankacılık Sektöründe Cinsiyete Dayalı Ayrımcılık,
T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Ankara.
- EYÜBOĞLU, D. (1999). Kadın İşgücünün Değerlendirilmesinde Yetersizlikler,
Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları, No:637.
- GEM (Mart 2011). GEM 2010 Womens Report. Erişim: 25 Eylül 2017,
http://gemconsortium.org/report/47520
- GEMALMAZ, M. S. (2005). Ulusal Üstü İnsan Hakları Hukukunun Genel Teorisine
Giriş, 5.bsk, İstanbul: Legal Yayıncılık.
- GOFFE R. ve Scase R. (1992). Kadınlar İşbaşında (Çev. Ahmet Fethi). İstanbul: Eti
Kitapları.
- GÖKAKIN, Z.Ö. (2000). “Doksanlı Yılların Yeni Kahramanları: Türkiye‟de Girişimci
Kadın Profili”[Bildiri]. 8. Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildirileri: Nevşehir 25-
27 Mayıs 2000, (ss. 109-123). Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
- GÖREN, Z. (2006). Anayasa Hukuku, Ankara: Seçkin Yayınları.
- GÖREN Ataysoy, Z. (1991). Genel Eşitlik İlkesinin Bir Uygulama Hali Olarak Farklı
Cinslerin Eşit Haklara Sahip Olmaları (Türk, İsviçre ve Alman Hukukuna göre),
Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
- GÖZLER, K. (2005). Türk Anayasa Hukuku Dersleri, Bursa: Ekin Yayınları.
- GÜLCAN, S. (2004). İşletmelerde Kadın-Erkek Ayrımcılığı ve Cinsel Taciz, Dumlupınar
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya.
- GÜLER Bilir, S. (2005). Örgüt Kültürü İçinde Cinsiyet Ayrımcılığı ve Kadınların
İşyerinde Karşılaştıkları Mesleki Baskılar: Trakya Bölgesi İmalat Sektöründe Kadın
Çalışanlar Üzerine Bir Araştırma, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Doktora Tezi, Ankara.
- GÜNAY, C. İ.. (2006). İş Kanunu Şerhi: Açıklama-Yargı Kararları- İlgili Mevzuat, C. I,
2bsk. Ankara: Yetkin Yayınları.
- GÜVENÇ, B. (1974). İnsan ve Kültür, İstanbul: Remzi Kitapevi.
- GÜZEL, A. (2000). “İş Hukukunda Yeniden Yapılanma Süreci ve İşin Düzenlenmesi
Konusunda Esneklik”, Ankara: Kamu-İş Sendikası Yayınları, s. 203-221.
- GÜZEL, A. ve Okur, A. R. (2003). Sosyal Güvenlik Hukuku, 9. bs., İstanbul: Beta
Basım Yayım Dağıtım.
- HEİDE, I. (2004). Gender Roles and Sex Equality: European Solutions to Social
Security Disputes, ILO Geneva.
- HİSRİCH Robert D. ve Brush C.G. (1989). The Women Entrepreneur. Starting,
Financing and Managing a Successful Business (USA: Lexington Books).
- HİSRİCH R.D. ve Michael, P.P. (1998). “Entrepreneurship”. Fourth Edition. United
States:The McGrow- Hill Book Company.
- İRAZ, R. (2010). Yaratıcılık ve Yenilik Bağlamında Girişimcilik ve KOBİ’ler, 2.
Baskı, Konya: Çizgi Kitapevi Yayınları.
- KADIOĞLU, S. (2005). 20. Yüzyıl ve Kadın: Batı Ülkelerinde Kadın Hareketleri,
İstanbul: Gri Yayınevi.
- KADIOĞLU, S. (2001). Bitmeyen Savaşım: Kadın Hareketleri Tarihi I, İstanbul: Sel
Yayıncılık.
- KANTARCIOĞLU, F. (1998). “Anayasa Mahkemesi Kararlarına göre Farklı Cinslerin
Eşitliği” [Bildiri]. Zafer Gören (Ed.). Farklı Cinslerin Eşitliği Sempozyumu Bildirileri,
17-18 Mayıs 1998, (ss. 53-63). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Döner
Sermaye İşletmesi Yayınları No: 86.
- KARABEY, C. ve Bingöl, D. (2010). “Girişimciliğin Başlangıcı Olarak Fırsat
Tanımlama”. Yönetim Dergisi, 21(67): 9-31.
- KARDAM, F. ve Toksöz, G. (2004). “Genden Based Dıscrımınatıon At Word In Turkey:
A Cross-Sectoral Overvıew”, Ankara Üniversitesi S.B.F. Dergisi, 59(4): 151-172.
- KAYGIN, E. ve Güven, B. (2013). Farklı Boyutlarıyla Kadın Girişimcilik, İstanbul:
Veritas Yayıncılık.
- KAPLAN, S. ve Tuncay, E. (1999). Türk İş Hukuku ve Uluslararası Sözleşmeler ve
Mukayeseli Hukuk Açısından Kadın İşçinin İş İlişkisinden Doğan Hakları ve
Korunması, y.y., Ankara.
- KELLEY, D.J.,Brush C.G., Greene, P.G. ve Litovsky, Y. (2011). Global
Entrepreneurship Monitor: 2010 Women‟s Report. Erişim: 25 Eylül 2017:
http://gemconsortium.org/report/47520
- KESER, H. (2004). “4857 Sayılı İş Kanununa göre İşverenin İş Sözleşmesi Yapma ve
İş İlişkilerinde Eşit İşlem Yükümlülükleri ve Bunlara Aykırı Davranması Durumunda
Karşılaşacağı Yaptırımlar”, Kamu- İş Dergisi, 7 (3): 37-74.
- KESER, H. (2002). “Avrupa Birliği Bünyesinde Bireysel İş Hukukunun Dayandığı
Esaslar”. İzmir: İzmir Barosu Dergisi, S.1.
- KIRKPINAR, L. (2001). Türkiye’de Toplumsal Değişme ve Kadın, Ankara: T.C.
Kültür Bakanlığı Yayınları, No:2563.
- KİLİ, S. (1996). “Modernleşme ve Kadın”, Necla Arat (Ed.). Türkiye’de Kadın Olmak:
Kadın Sorunlarından Kesitler (s. 9-18). İstanbul: Say Yayınları.
- KORAY, M. (1993). Çalışma Yaşamında Kadın Gerçekleri, İzmir: Basisen Eğitim ve
Kültür Yayınları.
- KORAY, M. ve Topçuoğlu, A. (1987). Sosyal Politika, İzmir: Karınca Matbaacılık.
- KURNAZ, İ. (1992). Cumhuriyet Öncesinde Türk Kadını (1839- 1923), İstanbul:
Milli Eğitim Basımevi.
- KUTAL, M. (Aralık 1989). “Avrupa Sosyal İartı ve Türkiye‟nin Onayı”, İktisat ve Maliye
Dergisi, 36(12): 493-503.
- KUTAL, M. (Haziran 1987). “Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO)‟nün Yasama Faaliyeti
ve Sendika Özgürlüğü”, İktisat ve Maliye Dergisi, 34(3): 117-124.
- KUTANİS, R.Ö. ve Hancı, A. (2004). “Kadın Girişimcilerin Kişisel Özgürlük
Algılamaları”[Bildiri]. Osman Gazi Üniversitesi İİBF 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve
Yönetim Kongre Bildirisi, 25-26 Kasım 2004, Anemon Otel, Eskişehir
- MALKOÇ, İ. (2005). Açıklamalı Yeni Türk Ceza Kanunu C.1., Ankara: Malkoç
Kitabevi.
- MARANGOZ, M. (2008). Girişimcilik, Ankara: Pozitif Matbaacılık.
- MATHEW, R.V. ve Panchanatham N. (2011). “An Exploratory Study On The
Work-Life Balanca of Women Entrepreneurs In South India”, Asian Academy of
Management Journal, 16(2), 77-105.
- MİNNİTİ, M, (2004). “Entrepreneurial Alertness and Asymmetric Information In a SpinGlass
Model”, Journal of Business Venturing, 19, 637-658.
- MOLLAMAHMUTOĞLU, H. (2005). İş Hukuku, 2. bsk., Ankara: Turhan Kitabevi.
- MOORE, D.P (1990). “An examination of present research on the female
entrepreneursuggested research strategies for the 1990‟s”. Journal of Business
Ethics. 9 (4/5), 275-28.
- MUMCU, A. (1998). “Türk Kadınının Hukuksal Kimliğini Kazanması Sorunu” [Bildiri],
Zafer Gören (Ed.) Farklı Cinslerin Eşitliği Sempozyumu Bildirileri, 17-18 Mayıs
1998, (ss. 81-96). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Döner Sermaye
İşletmesi Yayınları No: 86.
- NAKTİYOK, A.(2004). İç Girişimcilik, İstanbul: Beta Yayınları.
OECD (2006). OECD SME an Entrepreneurship Outlook 2005. Paris:OECD
Publishing.
- OECD (2012). Employment Rate Of Women % Of Female Population (15-64).
Erişim: 25 Eylül 2017: http://www.oecdilibrary.org/employment/employment-rate-ofwomen_20752342-table5.
- ONARAN Yüksel, M. (2000). Karşılaştırılmalı Hukuk Işığında Türk İş Hukukunda
Kadın-Erkek Eşitliği, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
- OTTİNG, A. (1993). “International Labour Standards: a Framework for Social Security”,
International Labour Review, Vol. 132, No. 2, 1993, s. 163-171.
- ÖDEN, M. (2003). Türk Anayasa Hukukunda Eşitlik İlkesi, Ankara: Yetkin Yayınları.
- ÖKÇÜN, A. G. (1997). Türkiye İktisat Kongresi, 1923-İzmir, Haberler- BelgelerYorumlar,
Ankara: SPK.
- ÖZKAN Kerestecioğlu. İ. (2004). “1990‟larda Kadın Hareketi: Demokrasi ve Eşitlik
Talebi”, Türkiye’de ve Avrupa Birliği’nde Kadının Konumu: Kazanımlar, Sorunlar,
Umutlar, Der.: Fatmagül Berktay, s. 75-95. İstanbul: KA-DER Yayınları.
- ÖZKANLI, Ö. ve Kokmaz A. (2000). Kadın Akademisyen, Ankara: Ankara Üniversitesi
Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayını No:586
- PUR, N. (1981). Sosyal Ekonomi, y.y: İstanbul.
- PUR, N. (1992). “Türkiye‟de Kadın İşgücü ve Sorunları” Başbakanlık, Ankara: Kadının
Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü Yayını, Kadın ve Sosyo-Ekonomik Gelişme
Konulu Konferans Tebliğleri, s. 23-29.
- SARACEL, N. (1987). Gece Çalışması ve Türk İş Hukukunda Gece Çalışmasının
Düzenlenme Esasları, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
- SARAY, G. (1993). “Türkiye‟de Kadın Girişimciliği”[Bildiri]. Kadın Girişimciliği
Özendirme ve Destekleme Paneli, 25 Mayıs 1993, (ss. 80-120). Ankara: T.C.
- DEVLET BAKANLIĞI Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü.
- SAVCI, İ. (1999). “Toplumsal Cinsiyet ve Teknoloji”, Ankara Üniversitesi SBF
Dergisi, 54(1): 123-142.
- Savcı, İ. (2000). “Veri Girişi İşinde Kadın Çalışanlar: İş ve İş Dışı Deneyimleri”, Ankara
Üniversitesi SBF Dergisi, 55(4): 143-168.
- SERDAROĞLU, U. ve Özkaplan, N. (1998). ”İktisat ve Toplumsal Cinsiyet”, İktisat
Dergisi, (3): 8-15.
- SMİTH-Hunter, A.E. (2006). Women Entrepreneurs Across Racial Lines: Issues of
Human Capital, Financial Capital and Network Structures. Cheltenham: Edward Elgar
Publishing Company.
- SOYSAL, A. (2010). “Türkiye‟de Kadın Girişimciler: Engeller ve Fırsatlar Bağlamında
Bir Değerlendirme”, Kilis 7 Aralık Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi
Dergisi 65(1): 83-114.
- SÖZER, A. N. (Kasım 1982). “Hamilelik ve İş Hukukundaki Sonuçları”, Adalet Dergisi,
16: 1049-1072.
- SÖZER, Ö. (1993). Kadın ve Benzeri Bir Kadın Ütopisi, İstanbul: Varlık Yayınları.
- SPİLLİNG, O.R. ve Jordfald, B. (1996). “The Urban-Rural Dimension of New Firm
Formation”, Paper of The 9th Nordic Conference on Small Business Research,
Lillehammer, Norway.
- SUR, M. (1998). “Çalışma Hayatında Kadının Hukuki Durumu”, Farklı Cinslerin
Eşitliği Sempozyumu: Bildiriler, yay. haz.: Zafer Gören, İzmir: Dokuz Eylül
Üniversitesi Hukuk Fakültesi Döner Sermaye İşletmesi Yayınları No: 86, s. 167-174.
- SUR, M. (1995). İş Hukukunun Uluslararası Kaynakları: Avrupa Konseyi
Çerçevesinde Kabul Edilen Belgeler, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Döner Sermaye
İşletmesi Yayınları No. 66.
- SÜZEK, S. (1985). İş Güvenliği Hukuku, Ankara: Savaş Yayınları.
- SÜZEK, S. (2006). İş Hukuku, 3.bs., İstanbul: Beta Yayım Dağıtım.
- ŞAHİN, M. (2011). “Girişimcilik Bağlamında Eğitimin Sivilleşmesi ve Girişimcilik Örneği
Olarak STK‟lar”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30): 121-132.
- ŞENELEN, G. ve Pulhan, E. (2000). Kadın istihdamı için Yeni Perspektifler ve
Kadın İşgücüne Muhtemel Talep, Ankara: Kadın Statüsü ve Sorunları Genel
Müdürlüğü.
- ŞİMŞEK, M.Ş. ve Çelik, A. (2011). İşletme Bilimlerine Giriş, Konya: Eğitim Kitapevi.
- TALAS, C. (1983). Sosyal Ekonomi, 6.bs., Ankara: Sevinç Matbaası.
- TALAS, C. (1981). Toplumsal Politikaya Giriş, Ankara: S Yayınları.
- TALAS, C. (1992). Türkiye’nin Açıklamalı Sosyal Politika Tarihi, İstanbul: Bilgi
Yayınevi.(Türkiye‟nin Sosyal Politika Tarihi).
- TAN, M. (1979). Kadın: Ekonomik Yaşamı ve Eğitimi, Ankara: Türkiye İş Bankası
Kültür Yayınları.
- TAŞKIRAN, T. (1973). Cumhuriyetin 50. Yılında Türk Kadın Hakları, Ankara:
Başbakanlık Kültür Müsteşarlığı Cumhuriyetin 50. Yıldönümü Yayınları, No:5.
- THOMPSON, D. (1998). “Kadınlar ve 19. yüzyıl Radikal Politikası: Yitirilmiş Bir Boyut”,
Juliet Mitchell, Ann Oakley (Ed.), Kadın ve Eşitlik (Çev. Fatmagül Berktay), İstanbul:
Pencere Yayınları, s.47-78.
- TÜİK. (2007). Hanehalkı İşgücü İstatistikleri 2005, Ankara.
- TÜİK. (2013). İstatistiklerle Kadın (Women in Statics 2012), Ankara.
- TULUKÇU, N. B. (2000). İş ve Sosyal Güvenlik Hukukunda Gebe ve Anne İşçilerin
Korunması, Ankara: Haber-İş Sendikası Yayınları No:21.
- TUNCAY, A. C. (1982). İş Hukukunda Eşit Davranma İlkesi, İstanbul: İstanbul
Üniversitesi Yayınları.
- TUNCAY, A. C. (2000). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, 9. bs., İstanbul: Beta
Basım Yayım Dağıtım.
- TUNÇOMAĞ, K. ve Centel, T. (2005). İş Hukukunun Esasları 4.bs., İstanbul: Beta
Yayın Dağıtım.
- TUNÇOMAĞ, K. (1982). “Türk İş ve Sosyal Güvenlik Hukukunda Kadının Durumu”,
Ümit Yaşar Doğanay’ın Anısına Armağan, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları, s.
101-131. (“Türk Kadının Durumu”)
- TOP, S. (2006). Girişimcilik Keşif Süreci. İstanbul: Beta Basın Yayın Dağıtım.
- UÇKAN, B. (2005). “Avrupa Anayasası‟nın Genel Çerçevesi ve Sosyal Politikalara
İlişkin Temel Düzenlemeleri” [Elektronik Sürüm]. Çalışma Ve Toplum Dergisi, 6: 107-
136.
- ULUCAN, D. (2000). “Yeniden Yapılanma Sürecinde İş Hukuku Açısından Eşitlik İlkesi
ve Uygulaması”, Turhan Esener’e Armağan, s. 191-202. Ankara.
- UNAN, N. (1959). Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, C. II, 2.bs., Ankara: Türk İnkılap
Tarihi Enstitüsü Yayınları.
- UNAT Abadan, N. (1998). ”İdeoloji Açısından Kadın Araştırmaları” Oyan Çiftçi (Ed.).
20. Yüzyılın Sonunda Kadınlar ve Gelecek, Birinci Baskı, Ankara: TODAİE Yayını.
- URLA Zeytinoğlu, I. (Ocak 1995). “Kısmi Çalışma ve Standart Dışı Diğer İstihdam
Biçimleri Neden Kadınlar İçin Uygun Görülmektedir”. Kamu-İş Dergisi, 9: 137- 151.
- ÜÇOK, C., Mumcu, A. ve Bozkurt, G. (1999). Türk Hukuk Tarihi, 9. bsk., Ankara:
Savaş Yayınevi.
- ÜRPER, Y. (2012). Girişimcilik ve İş Kurma. Eskişehir: T.C Anadolu Üniversitesi
Yayın No:2555.
- VURAL Dinçkol, B. (1988). “Kadının Hukuksal Statüsünün Tarihsel Gelişimi”, Oya Çitci
(Ed.). 20. Yüzyılın Sonunda Kadınlar ve Gelecek Konferansı (s. 35-50). Ankara:
Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayın No: 285.
- VURAL Dinçkol, B. (2003). “Kadının İnsan Hakları”, İnsan Hakları Hukuku ve Kadın,
Yay. Haz. Bihterin Vural Dinçkol, İstanbul: İstanbul Ticaret Üniversitesi Yayınları No:6,
s. 13-19.(Kadının İnsan Hakları).
- YETİM, N. (2002). “Sosyal Sermaye Olarak Kadın Girişimciler: Mersin Örneği”. Ege
Akademik Bakış Dergisi, (2): 79-92.
- WİCKHAM, P.A. (2001). Strategic Entrepreneurship. UK: Finincial Times Prentice
Hall.
- ZAHRA, S, Hayton, J, Marcel,J ve O‟neill,H. (2001). “Fostering entrepreneurship
During International Expansion: Managing Key Challenges”, European Management
Journal, 19(4): 359-369.
- http://tisk.org.tr/wp-content/uploads/2016/01/TISK-ISGUCU-PIYASASI-HABERBULTENI-OCAK-2016-SAYI-35.pdf
,(EriĢim Tarihi: 21.09.2017)
- Bitirilen son öğrenim kurumu ve cinsiyet oranı, 1975-2016
http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1068 ,( 25.09.2017)
- http://www.calismatoplum.org/sayi6/makale%203.pdf ,(Erişim Tarihi:12.11.2017).
- http://www.kristalis.org.tr/aa_dokuman/kismi_calisma.pdf ,(Erişim Tarihi: 21.09.2017)
- http://www.ceis.org.tr/dergi.php?dID=65 ,(Erişim Tarihi: 11.11.2017).
- http://www.haberis.org.tr/uploads/files/kitaplar/yayin24.pdf ,(Erişim Tarihi: 25.04.2017)
- http://tbbdergisi.barobirlik.org.tr/sayi48 ,(Erişim Tarihi: 18.08.2017)
- http://www.uludag.edu.tr/~nazan/2077-10.html ,(Erişim Tarihi: 25.02.2017).
- http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=13458 ,(Erişim Tarihi:24.09.2017).
- http://www.bursaekonomi.com.tr/default.asp?page=newsopen.asp&qmshow=229
,(Erişim Tarihi:23.09.2017).