PASOLINI SINEMASINDA ESTETIK VE POLITIK ARAYIŞLAR

ÖzetPasolini sineması ilk filmden son filme kadar birçok açıdan incelenebilecek, dönemi, tarihi ve ideolojikyapısıyla kendinden sonraki sinemacılar için de ilham olabilmiş bir sinemadır. Pasolini stili ve kendine özgüideolojiyi sinemasına estetik bir biçimde yansıtması açısından hem öncü olmuş hem de sistemin içerisindekendine yer bulabilmiştir. Her ne kadar sinemasını belirleyen biçim ve içerik tercihleriyle birlikte sistemin çokbenimsemeyeceği bir sinema dili geliştirmiş olsa da sanatsal açıdan sinemaya kattıkları ve estetik anlamdageliştirdiği şiirsel dil onu her daim evrensel bir yönetmen olarak görmemizi sağlar. Bu makalenin amacı Pasolinisinemasının yol haritasını çıkararak ve kırılma anlarına işaret ederek, yönetmenin nasıl kendine özgü politikve estetik bir yol oluşturduğunu gözlemlemeye çalışmaktır.

THE SEARCH FOR AESTHETICS AND POLITICS IN PASOLINI MOVIES

AbstractPasolini’s cinema can be examined with political, historical and ideological point of views from the first filmto the last film. He also inspired subsequent filmmakers with his art and style. It’s important that Pasolinistyle and his own ideology combined with a strong aesthetic. Although his cinematography is not involvedto the system with his extraordinary and poetic film language, it still has very important place in commoncinema history. This article explores that Pasolini’s cinema and his own style on film art and how the directortell stories with an individual way of aesthetic and politic perspectives.

___

  • Baker, U. ‘Salo ya da Sinemanın Yüz Yılı’ http://www.korotonomedya.net/kor/index.php?id=21,250,0,0,1,0
  • Çelikcan, P. (2005). Avrupa Sineması ve İtalyan Yeni Gerçekçiliği. Toplumbilim: Avrupa Sineması Özel Sayısı, (18)
  • Gordon, R. S. C. (1996). Pasolini. Oxford University Press.
  • Kovacs, A. B. (2010). Modernizmi Seyretmek. Çev. Ertan Yılmaz. Ankara: De Ki Yayınları.
  • Parkan, M. (2004). Brecht Estetiği ve Sinema. İstanbul: Don Kişot Yayınları.
  • Ryan, M. and Kellner D. (1997). Politik Kamera. Çev. Elif Özsayar. İstanbul, Ayrıntı Yayınları.
  • Soykan, F. (1997). “Geçmişten Gelen Güç Pier Paolo Pasolini” Avrupalı Yönetmenler. Ankara: Kitle Yayınları, s.135-155
  • Önbayrak, N. U. (2016). Sanatta Gerçeklik İçerisinde İtalyan Yeni Gerçekliği. Marmara İletişim Dergisi, 13(13), 187-203.
  • Vincenti, G. (2015). Sinemanın Yüzyılı. Çev. Engin Ayça. Evrensel Basım Yayın.
  • Zabel, G. (2017). “The Ashes of Gramsci” Sinefilozofi Dergisi, Cilt 2, Sayı 4, s.111-123