Atatürk, Cumhuriyet ve çocuk ruhu

Çocukluk kavramı tarihsel, kültürel ve felsefi açıdan bazı belirsizlikler içermiş olsa da, çocuk denildiğinde zihnimizde meraklılık, yaratıcılık, yeniliklere açık olma, bağımsızlık gibi nitelikler çağrışım yapmaktadır. Çocuklar, böyle gelmiş böyle gider düşüncesine bağlı kalmadan düşünebilme yeteneğine sahiptirler. Bu nitelikler göz önünde bulundurulduğunda çocukluk biyolojik olarak yaşamın bir döneminde yaşanıp yitirilen bir dönem olmanın ötesinde bir anlama da sahiptir. Biyolojik çocukluk kadar ruhun çocukluğu da önemlidir. Ruhun çocukluğu özgürlük ve bağımsızlık ister. Bu sebeple çocukluk bir karakter biçimi olup, yeniliğin, dönüşümün yılmadan ardından koşabilme her dem taze kalabilme, olgunluğu çocuk ruhuyla yoğurabilme anlamlarına da gelir. Atatürk'ün Cumhuriyete kazandırmaya çalıştığı ruh, böyle araştırıcı, yaratıcı bir çocuk ruhudur. Cumhuriyet ruhu bilim, sanat ve düşünce alanında özgün ve yaratıcı ürünler ortaya koyan ve koyması gereken olgun bir çocuk ruhudur. Bu sebeple Atatürk'ün ulusal egemenliği çocuk bayramıyla birleştirmesi ve milli egemenlik kavramıyla milletin geleceğini temsil eden çocuk kavramını birbirine bağlaması O'nun dehasının bir göstergesidir.

Atatürk, Republic and sprit of child

Although the concept of 'childhood' incorporates some ambiguity with regards to history, culture and philosophy, the word 'kid' always evokes curiosity, creativity, being open to new things and independence. Children are capable of thinking without the boundaries of conventional thinking like 'it was always like this, it should go on like this'. Given this fact, childhood is more than something that is lived in one period of life and then ends and fades. The childhood of the spirit is as important as the childhood of the biological body. A child spirit demands freedom and independence. Therefore, childhood is a way of character and refers to chasing new things, change without ever giving up, being capable of staying fresh, and combining maturity with a spirit of a child. The spirit that Atatürk strived to gain for the Republic was such a spirit of a child, which is innovative and likes to explore. The spirit of the Republic is a mature spirit of a child that produces and has to produce unique and innovative works in science, art and philosophy. Therefore combination of the national sovereignty with the festival for kids as well as using together the concept of national sovereignty with the concept of a child that represents future of a nation by Atatürk is a sheer proof of his genius.

PDF

___

Atatürk'ün Söylev ve Demeçleri I-III (1997), Ankara: Türk İnkılâp Enstitüsü Yayınları.
Duman, Tayyip (2007), "Atatürk'ün Kültür ve Eğitim Anlayışı", Cumhuriyetin İlk Yıllarından Günümüze Dil, Kültür, Eğitim, Der.N .Güngör, s .211-228.
Gutek, Gerald L. (2001), Eğitime Felsefi ve İdeolojik Yaklaşımlar, (Çev. Nesrin Kale), Ankara: Ütopya Yay.
İnam, Ahmet (2003), "Atatürk ve Çocuk", MPM Anahtar, s.20.
İnan, A. Afet (1981), M. Kemal Atatürk'ten Yazdıklarım, Ankara.
Karagöz, Süleyman (1997), Atatürk ve Çocuklar, Ankara: Karagöz Yay.
Kemalist Eğitimin Tarih Dersleri (1931-1941). (2004), Kaynak Yayınları.
Matthews, Gareth B. (2000), Çocukluk Felsefesi, (Çev.Emrah Çakmak), İstanbul: Gendaş Kültür.
Nietzsche, Friedrich (1984), Böyle Buyurdu Zerdüşt, (Çev.A. Turan Oflazoğlu), İstanbul: Cem Yayınevi.
Okay, Cüneyt (1998), Osmanlı Çocuk Hayatında Yenileşmeler, İstanbul.
Özden, Yüksel (2000), Öğrenme ve Öğretme, Ankara: Pegem Yay.
Sakaoğlu, Necdet (2003), Osmanlı'dan Günümüze Eğitim Tarihi, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yay.
Soyak, Hasan R. (1965), Doğumundan Ölümüne Kadar Atatürk ve Atatürk'ün Hususiyetleri, İstanbul: Hayat Yay.
Sönmez, Cemil (2004), Atatürk'te Çocuk Sevgisi, Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Şahin, Hülya (2000), "Atatürk'te Çocuk Sevgisi ve Atatürk Döneminde Çocuklara Yönelik Yapılan Çalışmalar", Silahlı Kuvvetler Dergisi, S.366, s.231-247.
Talü, Ercüment E., "Atatürk Çocukları Çok Severdi"; içinde Atatürk ve Çocuklar (1997), Süleyman Karagöz, Ankara: Karagöz Yay.
Wyckoff, Jerry vd. (2002), Bağırıp Çağırmadan ya da Dövmeden Çocuk Terbiyesi, (Çev.Ümit T. Sargüney), Ankara: HYB Yay.