Süleyman ŞENGÜL, Lütfü TAHTACIOĞLU, Ali MERMER

Doğu Anadolu Bölgesi şartlarına uygun yonca (Medicago sativa L.) çeşit ve hatlarının belirlenmesi

Bu araştırma Doğu Anadolu bölgesi şartlarına adapte olabilecek yüksek verimli çeşitleri belirlemek amacıyla Erzurum Pasinler'de 1989-91 yıllarında yapılmıştır. Standart olarak Kayseri ve Bilensoy çeşitlerinin kullanılmıştır. Tesis yılı hariç iki yıllık verilere göre kuru ot verimi bakımından standartları g«çen 1312, 484 ve 1313 nolu yonca hatları ortalama 1893, 1885 ve 1870 kg/da'lık verimlerle ilk üç sırada yer almışlardır. Bu çeşitlerin ham protein oranları sırasıyla %16.67, 15.95 ve 16.84 olarak tespit edilmiştir, Dekara en yüksek ham protein verimleri ise 321.3, 300.7 ve 315.6 kg ile 1312, 484 ve 1313 nolu yonca hatlarından elde edilmiştir. Aynı çalışmada ham protein verimlerinin ortalama 246.4-315.6 kg/da arasında değiştiği saptanmıştır.

Determination of suitable alfaalfa (Medicago sativa L.) cultivars and lines for eastern anatolia region

The aim of study was to determine high yielding alfalfa lines and cultivars for Eastern Anatolia Region in 1989-91. Kayseri and Bilensoy were used as control cultivars. According to two years result; 1312, 484 and 1313 alfalfa lines gave the highest dry matter yield with 1893, 1885, and 1870 kg/da, respectively. The crude protein contents of these lines were 16.67, 15.95, and 16.84 %, respectively. Crude protein yield of these lines were found to be the highest with 321.3, 300.7, and 315.6 kg/da, respectively. Average crude protein yield varied from 246.4 to 315.6 kg/da.

PDF

___

Açıkgöz, E.,1995. Yem Bitkileri (2. Baskı). Uludağ Üniv. Zir.Fak.Basımevi,Bursa.
Altın, M., 1981. Çayır mer'a ve yaylaların Doğu Anadolu hayvancılığındaki yeri ve önemi. Doğu Anadolu Bölgesi Hayvan Yetiştiriciliği, Islahı ve Sorunları Semineri 12-13 Ocak 1981, Erzurum.
Altın, M.,1991. Yem Bitkileri Yetiştirme Tekniği. Trakya Üniv. Tekirdağ Zir. Fak. Ders Kitapları. No 3.
Altın, M., Gökkuş, A., 1988. Erzurum sulu şartlarında bazı yeni bitkileri ile bunların karışımlarının değişik ekini şekiîlerindeki kuru ot verimi üzerine bir araştırma. Doğa Tarım ve Orman Der. 12(l):24-36.
Anonim, 1985. Kayseri Yoncasının ıslahı. Çayır Meria ve Zootekni Araş. Enst. Müd. Yıllık Raporu, S. 171-1815 Ankara.
Anonim, 2001. Tarımsal Yapı ve Üretim. D.l.E. Yay.
Bakır, Ö., Açikgöz, E., 1976. Yurdumuzda yembitkileri çayır mer'a tarımının bugünkü durumu, geliştirme olanakları ve bu konuda yapılan araştırmalar. Çayır Mer'a ve Zootekni Araştırma Enst. Yay No.61, Ankara.
Edmisten, K.L., Wolf, D.D., Letner, M., 1988. Fall harvest management of alfalfa 1.Date of fall at various growth stages. Agron.J., 81:765-770.
Halim, R.A, Buzton, D.R, Haftendorf, M.J, Calson, R.E., 1989. Water-deficit effects on alfalfa at various growth stages. Agr. J., 81:765-770.
Hansen, L.H., Krueger, C.R., 1973. Effect of establishment method,variety, and seeding rate on the production and quality of alfalfa under dryland and irrigation. Agron.J., 65:755-759.
Hill, R.R., Baylor, J.E., 1983. Genotype x environment interaction analysis for yield in alfalfa. Crop Sci., 23:811- 815.
Juan, N.A., Sheaffer, C.C., Barnes, D.K., 1993. Temperature and photo period effects on multifoliate expression and morphology of alfalfa. Crop Sci., 33: 573-578.
Kaçar, B., 1972. Bitki ve Toprak Analizleri. II, Bitki Analizleri. A.Ü. Zir. Fak. Yay. No: 453, Ankara.
Kehr, R.W., Molino, W.J., 1972. Producing alfalfa in Nebraska Coop Extension Service, Univ. of Nebraska, Lincoln, C.72- 195.
Manga, İ., 1981. Yem bitkilerinin Doğu Anadolu Hayvancılığındaki Yeni ve önemi. Doğu Anadolu Bölgesi Hayvan Yetiştiriciliği, Islahı ve Sorunları Semineri 12-13 Ocak, Erzurum.
Marble, V.L., 1989. Fodder for the Near East: Alfalfa FAO Plant Production Paper No 97/1, Rome.
Marble, V.L., Peterson, P.R, 1981. Planting date and seeding ratesfor Central California. In proc. 11th California Alfalfa Symposium.p 22-26.
Öden, O., 1987. İğdır ovası koşullarında yoncanın fosforlu gübre isteği ve uygulama zamanı . Erzurum Köy Hizmetleri Araş. Enst. Yay. 21.
Peterson, P.R., Sheffer. C.C., Hall. M.H, 1992. Drought effect on perennial forage legume yield and quality. Agron. J., 84:774- 779.
Şalter, R.M., Currier, C, 1984. Selection in alfalfa for forage yield with three moisture levels in drought boxes. Crop Sci., 24:345-349.
Serin, Y., 1986. Yem bitkilerinde tohum üretme ve sorunları. Hayvancılık Simpozyumu, 5-8 Mayıs 1986, Tokat. s.65.
Smith, S.E., Aldos, A., Warburton, M., 1991. Morphological and agronomic variation North Africa and Arabian alfalfa's. Crop Sci., 31:1159-1163.
Şengül.S, Tahtacıoğlu, L., Mermer, A., 1992. Doğu Anadolu Bölgesi şartlarına adepte olabilecek yüksek verimli yonca çeşit ve hatlarının belirlenmesi üzerine bir araştırma. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Doğu Anadolu Tarımsal Araş. Enst. Yay. No:. 15. Erzurum.
Tosun, F., Manga, 1., Altın, M., 1979. Erzurum ekolojik şartlarında bazı önemli yonca varyetelerinin adaptasyon ve verim denemeleri, Atatürk Üniv, Zir. Fak. Der. 10 (3-4).
Townsend. M.S., Henning. J.A, Simith. D.W, Ray.I.M, Currier. C.G., 1998. Different concentration of ten minerals among four ancestral alfalfa germplasms. Crop Sci., 39:574-578.
Triplet, G.B., Tesar, M.B., 1990. Effects of compaction depth of planting and soil moisture tension on seedling of alfalfa Agron.J., 52: 681-684.
Van Kevren, R.W., 1988. Frost heave of alfalfa as affected by harvest schedule. Agron. J., 80:626-631.
Volenec, J,J., Cherney, J.H, 1990. Yield components, morphology, and forage quality of multifoliolate alfalfa phenotypes. Crop Sci., 30:1234-1238.
Yıldız,N., Bircan, H., 1991, Araştırma ve Deneme Metotları. Atatürk Üniv. Yay .697. Zir, Fak. Yay No: 305, Erzurum.