SÂDIK KEMÂLÎ VE DİVANI (DÜRRETÜL-UŞŞÂK)

Klasik Türk edebiyatı alanında yapılan çalışmaların içinde Divanlar üzerinde yapılan araştırmalar önemli bir yer tutmaktadır. Divanlar, Klasik Türk edebiyatı dönemi boyunca kullanılan Arap alfabesinin Latin harflerine aktarımı yoluyla günümüze ulaştırılmıştır. Elimize ulaşan bu Divanlar çoğu zaman; yazıldığı yüzyıl ve bu yüzyılın ekonomik, sosyal, iktisadi hayatı hakkında bir belge niteliği taşımaktadırlar. Bu çalışmada biyografik kaynaklarda bahsedilmeyen, Klasik Türk şiiri özellikleri içeren Sâdık Kemâlî Divanı tanıtılmıştır. El yazması bir eser olan divanın müellifi Sâdık Kemâlî’dir. Edebiyat tarihlerinde şair hakkında bilgi bulunmamaktadır. Mürettep olmayan bu divanın tek nüshası vardır. Tasavvufi konular işlenen eserde lirik söyleyişlere de rastlanır. Müellif hattı olan fakat son varakları eksik olduğu için tarihi bilinemeyen yazmada büyük oranda aruz vezni kullanıldığı hâlde hece vezni ile yazılmış şiirler de bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Sâdık Kemâlî, Divan, Mystical, classical Turkish literature

The most important and necessary studies in the field of classical Turkish literature are Divan studies. At the present time theose Divan’s are conferred by transferred of Arabic alphabet to Latin alphabet. Obtained these Divan’s; written century, corry a document, attributes about this centry’s economic, social and geographical life. In this study introduced to Sâdık Kemâlî’s Divan which include properties of classical Turkish poem and unnamed in biyographical sources. Sâdık Kemâlî is author of Divan’s which is a manuscript work in historys of of literature there aren’t knowledge about author. There are single copy of this Divan which is not organized

PDF

___

Andrews, W. G. (2009). Şiirin sesi, toplumun şarkısı. İstanbul: İletişim Yayınları.

Dilçin, C. (2009). Örneklerle türk şiir bilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

İpekten, H. (1996). Fuzûlî, hayatı, sanatı, eserleri. Ankara: Akçağ Yay.

İpekten, H. (1999). Eski Türk edebiyatı nazım şekilleri ve aruz. İstanbul: Dergâh Yay.

Kınay, N. (2011). Sâdık Kemâlî divânı (dürretüluşşak). Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Levend, A. S. (2008). Türk edebiyatı tarihi 1. C. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.

Okuyucu, C. (2006). Divan edebiyatı estetiği. İstanbul: L&M Kitaplığı.

Onay, A. T. (1996). Türk şiirlerinin vezni. (haz. C. Kurnaz). Ankara: Akçağ Yayınları.

Öngören, R. (2013). Zeyniyye. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA), Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı, C 44, 367-371.

Sevindik, H. (2012). Blinmeyen bir eser: Yümnî divanı. Turkish Studies, 7(3).

Tarlan, A. N. (1981). Edebiyat meseleleri. İstanbul: Ötüken Neşriyat.

Tolasa, H. (1982). Divan şairlerinin kendi şiirleri üzerine düşünce ve değerlendirmeleri. Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi.

Wellek, R. ve Warren, A. (2005). Edebiyat teorisi. (çev. Ö. F. Huyugüzel), İzmir: Akademi Kitabevi.

SÂDIK KEMÂLÎ DİVANI’NDAN (VR. 1b-2