AHMET BİCAN ERCİLASUN "GÜLNAR"DA NE DİYOR?

Öz Ahmet Bican Ercilasun’un ilk romanı olan Gülnar, yazarın yetiştiği geleneğe bağlı olarak Türk boyları ile ilgili özlemini çektiği düşüncelerine hayat verdiği bir eserdir. Türk destan geleneğinin izlerini üslubuna yansıtan yazar, romanın ana karakterleri Oğuz ve Gülnar aracılığıyla millî vasıflarını unutmak üzere olan Türk boylarının öze dönüşlerini ve bir bayrak altında toplanmalarını gerçekleştirmek istemektedir. Bu çalışmada Gülnar romanından hareketle eserde vurgulanan düşünceler ve bu düşüncelerin iletilmesinde yazarın kullandığı üslup üzerinde durularak hedeflenen sonuç ortaya konulmaya çalışılmıştır.

___

ARIKOĞLU, Ekrem, ‚Gülnar Romanında Ahmet Bican Ercilasun‛, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi Ahmet B. Ercilasun Armağanı, S. 13, Bahar 2003, s. 399.

BANARLI, Nihad Sâmi, Resimli Türk Edebiyatı Tarihi (Destanlarımız Devrinden Zamanımıza Kadar), Milli Eğitim Basımevi, İstanbul 1983.

ELIADE, Mircea, Mitlerin Özellikleri (Çev. Sema Rıfat), Om Yayınevi, İstanbul 2001.

ERCİLASUN, Ahmet B., Gülnar, Ötüken Neşriyat, İstanbul 1998.

ERGİN, Muharrem, Dede Korkut Kitabı I (4. Baskı), TDK Yayınları, Ankara 1997. kardaş…‛ ifadelerini andırmaktadır. Muharrem Ergin, Dede Korkut KitabıI (4. Baskı), TDK Yay., Ankara 1997, s. 183, 232-233.

Hikâyede Bamsı Beyrek ile Banı Çiçek’in güreşmeleri şu şekilde anlatılmaktadır: ‚…Karvaşdılar, iki pehlivan olup bir birine sarmaşdılar. Beyrek götürür kızı yire urmak ister, kız götürür Beyregi yire urmak ister…‛. Ergin, age, s. 123. Bu ifadeler, Oğuz Kağan Destanı’nda ‚Kün tuğ bol-gıl kök kurikan/Gün tuğ olsun, gök kurıkan (çadır)‛ şeklinde geçmektedir. Bu, ülkenin sınırlarını olabildiğince genişletmeye, dolayısıyla fetih özelliğine vurgu yapan bir durumdur. Banarlı, age, s. 18.