Suça Sürüklenmiş Bir Gencin Bakış Açısıyla Çocuk Suçluluğu: Olgu Sunumu

Türkiye'de çocuk suçluluğu olgusu genel olarak yapısal ve sosyodemografik faktörler ekseninde sorunu tanımlayıcı araştırmalarla ele alınmıştır. Çocuk bakış açısını orta koyan, çocuğun deneyimlerine dayanan nitel araştırmalar sınırlıdır. Bu makalede çocuk suçluluğu olgusu, suça karışmış ve mahkeme süreci devam eden 17 yaşında bir genç ile gencin devam ettiği okulda 12 hafta boyunca, haftada bir düzenli olarak gerçekleştirilen 50 dakikalık görüşmelerde elde edilen bulgular gencin bakış açısı ile ele alınmaktadır. Çalışma kapsamında ayrıca gencin babası ve okul öğretmenleri ile de görüşülerek destekleyici bir sosyal çevre yaratılmaya çalışılmıştır. Görüşmeci ve genç arasında güvene dayalı terapotik ilişkinin kurulması gencin değersizlik, umutsuzluk gibi olumsuz duygularına farkındalık kazanarak, duyguları ve davranışları arasındaki sebep-sonuç ilişkisini görmesine ve psikolojik olarak güçlenmesine katkı sağlamıştır. Sistemik bir anlayışla gencin güçlü yanlarına odaklanan bir yaklaşım genç üzerinde hızlı bir şekilde olumlu etki göstermiştir. Literatür ile uyumlu bir şekilde aile içi olumsuz ilişkiler gencin suça sürüklenmesinin başlıca nedenleri arasında yer almaktadır. Suça sürüklenmiş bir bireyin anlaşıldığını deneyimlediği ve kendini güvende hissettiği, destekleyici ilişkilere sahip olması geçmiş olumsuz yaşantılarını onararak ilerleyebilmesini ve şiddete yönelmesine yol açan olumsuz duygularını düzenleyebilmesini sağlamıştır.

uvenile Delinquency from the Perspective of a Juvenile Pushed to Crime: Case Report

In Turkey, the case of juvenile delinquency is generally tackled within the scope of structural and sociodemographic factors with descriptive researches. Qualitative researches based on children's perspectives and experiences are limited. In this study, the case of juvenile delinquency has been handled from the perspective of a juvenile involved in crime and litigation process of whom keeps on, and within the findings that have been obtained from the 50 minutes regular interviews once a week during 12 weeks at his school . Within the study, the parents and teachers of the juvenile have also been kept in touch and a promotive environment has been tried to create. A therapeutic relationship based on trust between the interviewer and the juvenile has contributed him to be aware of his negative emotions such as worthlessness and hopelessnes, to find out cause and effect relation between his emotions and thoughts and provided him to strengthen psychologically. With a systemic understanding, an approach that has focused on the juvenile's strong sides has had a positive impact on him. In a way compatible with literature, negative relationships in family are thought to be among the main reasons that lead the juvenile to push crime. Having supportive relations of a juvenile pushed to crime by experiencing to be understood and feeling safe has provided him to progress by restoring his past negative livings and to control his negative feelings that may lead violence

PDF

___

Akduman, G. G., Akduman, B. ve Cantürk, G. (2007). "Ergen suçluluğunda bazı kişisel ve ailesel özelliklerin incelenmesi". Türk Pediatri Arşivi Dergisi, 42, 156- 161.
Araujo, A.F., Shikida, C.D. and Nogueira, R.P. (2012). "Socio-economic determinants of juvenile crime among street children and teenagers in a Brazilian state". Scopus, 32(3), 2076-2084.
Bal, H. (2007). "Toplumsal eşitsizliğin temelinde çocuk suçluluğu". Sosyoloji Dergisi, Ülgen Oskay'a Armağan Özel Sayısı (Hakemsiz), 293-311.
Basut, E. ve Erden, G. (2005). "Suça yönelen ve yönelmeyen ergenlerin stres belirtileri ve stresle başa çıkma örüntüleri yönünden incelemesi". Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 12(2), 48-55.
Canham, H. (2012). Exporting the Tavistock Model to Social Services: Clinical Con- sultative and Teaching Aspects (2012) in Waiting to be Found Papers on Children in Care Briggs, A. Ed. (ss 72-84 ). London: Karnac Books.
Chaffin, M., Levenson, J., Letourneau, E. and Stern, P. (2009). "How safe are trick or treaters? An analysis of child sex crime rates on Halloween". Sexual Abuse: A Journal of Research and Treatment, 21(3), 363-374.
Colman, R. and Colman, A. (2003). "Abuse Linked to Crime". Youth Studies Australia, 22(1), 1-5.
Erdoğdu, M. Y. (2005). "Suça yönlendirilen ve yönlendirilmeyen çocukların aile fikirleri ile saldırganlık davranışlarının karşılaştırılması". Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 12(3), 106-114.
Ereş, F. (2009). "Toplumsal bir sorun: suçlu çocuklar ve ailenin önemi". Aile ve Toplum Dergisi, 88-96.
Fraad, H. (2008). "Child Abuse and Crime". The Journal of Psychohistory, 36(1), 85-88.
Hallsten, M., Szulkin, R. and Sarnecki, J. (2013). "Crime as a price of inequality?" British Journal of Criminology, 45, 456-481.
Herrenkohl, T., Hawkins, J.D., Chung, I., Hill, K., Battin-Pearson, S.R., Loeber, R., Farrington, D.P. (2001). "School and community risk factors and interventions". In Loeber, R. and Farrington, D.P. (Eds.), Child delinquents; Development, intervention, and service needs. (pp 211-246). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Işık, H. (2006). "Çocuk suçluluğu ve okullar ile ilişkisi". Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 287-299.
Kızmaz, Z. (2004). "Öğrenim düzeyi ve suç: suç- okul ilişkisi üzerine sosyolojik bir araştırma". Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 291-319.
Kızmaz, Z. ve Bilgin, R. (2010). "Sokakta çalışan/yaşayan çocuklar ve suç: Diyarbakır örneği". Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 269-311.
Kocadaş, B. (2007). "Düşük sosyo-ekonomik yapı suç ilişkisi: Malatya'da çocuk suçlu- luğu". Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 1, 157-186.
Kurtuluş, A., Salman, N., Günbet, G., Boz, B., Cenger, C. ve Acar, K. (2009). "Denizli ilinde 12-15 yaş arasındaki suça sürüklenen çocukların sosyodemografik özellikleri". Pamukkale Tıp Dergisi, 2(1), 8-14.
Loeber, R. and Farrington, D. P. (2000). "Young children who commit crime: Epidemiology, developmental origins, risk factors, early interventions, and policy implications". Development and Psychopathology, 12, 737-762.
Ögel, K. ve Aksoy, A. (2007). "Tutuklu ve hükümlü ergenlerde madde kullanımı". Ba- ğımlılık Dergisi, 8, 11-17.
Parsons, M., and Dermen, S. (1999). "The violent child and adolescent". In Lanyado, M. and Horne, A. (Eds.), The Handbook of Child and Adolescent Psychotherapy: Psychoanalytic Approaches. (pp. 329-346). London and New York: Routledge.
Perry, B.D., Pollard, R.A., Blakley, T.L., Baker,W.L., and Vigilante, D. (1995). "Childhood trauma,the neurobiology of adaptation, and use-dependent development of the brain: How states become traits". Infant Mental Health Journal, 16, 271-291.
Perry, B.D. and Szalavitz, M. (2014). Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk. (Çev. Elif Söğüt) İstanbul: Okyanus Yayınları.
Salmi, V., Kivivuori, J. and Aaltonen, M. (2015). "Correlates of immigrant youth crime in Finland". European Journal of Criminology, 12(6), 681-699.
Seyhan, D. ve Zincir, H. (2009). "Tutuklu / Hükümlü Gençlerin Benlik Saygısı Düzeyleri ile Aile Özelliklerinin İncelenmesi ve Aralarındaki Korelasyonun Belirlen- mesi". Aile ve Toplum Dergisi, 7-24.
Stein, A. (2013). "Prologue to violence child abuse, dissociation, and crime". Scopus, Doi number: 10.4324/9780203828984.
Van der Kolk, B. (2014). Body Keeps the Scores. New York: The Penguin Group.
Wilson P. (2000). "Delinquency". In Lanyado, M. and Horne, A. (Eds.), The Handbook of Child and Adolescent Psychotherapy: Psychoanalytic Approaches. (ss. 406-422). London and New York: Routledge.
Worrell, B. (2013). "The new face of Missouri child sex crimes: elect or instruct". Saint Louis University Law Journal, 57(2), 493-520.
Youell, B. (2006). The learning relationship. London: Karnac Books.
Zulueta, De F. (2006). From Pain to Violence: the Roots of Human Destructiveness. Chichester: John Wiley and Sons.