Hanon Metodundaki 1 Numaralı Egzersizin Bağlama Eğitiminde Kullanılabilirliği Üzerine Bir İnceleme

Öz Bu araştırmada, piyano öğretiminde kullanılan “Hanon Altmış Alıştırmada Virtüöz Piyanist” isimli alıştırma kitabındaki bir numaralı alıştırmanın 1.ölçüsünün bağlamaya uyarlanarak, bağlamada kullanılan la-re-sol akort düzenindeki değişik seslendirme biçimlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Belirlemelerin alan uzmanları görüşlerine dayalı olması nedeniyle araştırma, betimsel niteliktedir. Bu amaç doğrultusundaki temel yaklaşım, alıştırmada bir ölçü içerisinde yer alan iki ritim kümesindeki toplam sekiz sesin, bağlamadaki alt tel ve orta tel grupları arasında orantısal olarak sırayla artırılıp-azaltılmasına bağlı olarak, çeşitli seslendirme biçimlerini ortaya çıkarmak olmuştur. Alıştırmadaki sekiz sesin, alt tel ve orta telde orantısal dağılımı sonucunda, alt telden orta tele geçişte toplam yedi değişik seslendirme biçimi saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

müzik eğitimi, bağlama, hanon alıştırmaları

PDF

___

Aslıtürk, O. (2009). Türkiye’de bağlama başlangıç eğitimi için hazırlanmış metotların içerik açısından değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Ayşan, K. (1999). Türkiye’ de müzik öğretmeni yetiştiren kurumlarda bağlama eğitimi ve sorunları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi),Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Ekici, S. (2001). Bağlama metodu çalışmalarında yapılan yanlışlıklar ve çözüm önerileri, (Ed), G. Ay, Müzikte 2000 Sempozyumu, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.

Hanon, C.L. (2007). Altmış Alıştırmada Virtüöz Piyanist, İstanbul: Porte Müzik Eğitim Malzemeleri Pazarlama Ltd. Şti. Yayınları

Işıldar, Z. (2004). Bağlama metotlarının çalgı eğitimi bakımından değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

İkiz, F. (2010). İstanbul’da yaygın eğitimde görülen bağlama öğretim problemleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Kaptan, S. (1998). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri. Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.

Koç, A. (2000). Bağlama eğitiminde görülen problemler ve bunların çözüm yolları. (Yayımlanmamış sanatta yeterlilik tezi), İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Önal, H. (1990). Bağlama öğretimine giriş. Yayımlanmamış sanatta yeterlilik tezi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Sachs, C. (1965). Kısa Dünya musiki Tarihi, İstanbul: Ankara Devlet Konservatuarı Yayınları Say, A.(2009). Müzik sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.

Saydam, A. (1988). Türkiye’de çalgı eğitiminde metot ihtiyacı. Müzik bildirileri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.

Sözen İ. (2002). Anadolu Güzel Sanatlar Liselerinde Bağlama Eğitimi ve Çoksesli Yapılanma Çalışmalarının Bu Sürece Yansımaları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Bolu:Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Tarım, C.(2008). Milli Eğitim Bakanlığı Anadolu Güzel Sanatlar Liselerinde bağlama eğitimi ile ilgili alıştırmalar ve etütler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul: Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.