Bir İngilizce Eğitimi Ortamında Yüksek ve Düşük Performanslı Öğrencilerin Etkileşim Analizi

Öz Dil öğretiminin iletişim odaklı olmasıyla beraber öğrencilerin sınıf içi etkinliklere katılımı ikili çalışmalarla da yapılmaktadır. İkili çalışmalar, yapılan etkinliklere eşit oranda katılımını sağladığı ve bireysel çalışma ve grup çalışmasıyla kıyaslandığında neredeyse hiç zaman kaybı olmadığından en çok tercih edilen etkileşim türlerinden biridir. Öğrenciye öğretmen rehberliği olmadan bağımsız çalışmayı ve etkileşim kurmayı sağlar ve bu yüzden hazırlaması kolay ve çabuk olmasının yanında öğrenci özerkliğini arttırır. İkili çalışmaları sınıf ortamında daha ayrıntılı görmek amacıyla bu çalışma öğrenci-öğrenci etkileşimi desenlerini belirleyerek ortaya çıkan veriyi incelemiştir. Çalışma, ikili arasındaki farklı etkileşim desenlerinin öğrenci çıktılarına etki edip etmediğini göstermektedir. Çalışma evrenini bir devlet üniversitesinde İngiliz Dili Eğitimi bölümünde okuyan 20 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmanın bulgularına bakıldığında, yüksek performanslı öğrencilerin verilerinin başarı ve etkileşim açısından incelendiğinde düşük performanslı öğrencilerden daha iyi olduğu anlamına gelmediğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Yüksek Performanslı Öğrenciler, Düşük Performanslı Öğrenciler, İkili çalışma

PDF

___

Allwright, D., Bailey, K.M.(1994). Focus on the Classroom. Glasgow: CUP.

Brown, D. (2001).Teaching by Principles: An Interactive Approach to Language Pedagogy. New York: Longman Pearson Company.

Büyüköztürk, Ş. (2005). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Yayınevi.

Day, R. (1984). ‘Student Participation in the ESL Classroom or Some Imperfections in Practice’. Language Learning 34:69-101.

Gass, S. (1997). Input, Interaction and the Second Language Learner. New Jersey: Lawrence Erlbaum.

Harmer, J. (2001). The Practice of English Language Teaching. Essex: Pearson Education Limited. van Lier, L. (1996). Interaction in the Language Curriculum: Awareness, Autonomy and Authenticity. London: Longman. Lightbown, P. and Spada, N. (2003). How Languages are Learned. Oxford: OUP.

Longman Contemporary English Dictionary. (2003). Essex: Longman and Pearson Education Ltd.

Miles, M.B., and Huberman, M. A. (1994). An Expanded Sourcebook: Qualitative Data Analysis. Newbury Park, CA: Sage.

McDonough, K. (2004). ‘Learner-learner Interaction during Pair and Small Group Activities in a Thai EFL Context’ System 32: 207-224.

Mitchell R., Myles, F. (1998). Second Language Learning Theories. London: Arnold Publishers.

Nunan, D. (1999a). Second Language Teaching and Learning. Boston: Heinle and Heinle Publishers.

Nunan, D. 1989b. The Learner-centered Curriculum. Cambridge: Cambridge University Press.

Pica, T. 1994. ‘Research on Negotiation: What Does It Reveal about Second Language Learning Conditions, Processes and Outcomes?’ Language Learning 44: 493-527.

Saville-Troike, M. (2006). Introducing Second Language Acquisition. New York: Cambridge University Press.

Seliger, H.W. 1977. ‘Does Practice Make Perfect? A Study of Interaction Patterns and L2 Competence’. Language Learning 27:263-267.

Seligson, P. 2001. ‘Personalization and Pair Work’ English Teaching Professional 18:18-21.

Slimani, A. 1987. ‘The Teaching/learning Relationship: Learning Opportunities and the Problems of Uptake- an Algerian Case Study’. Unpublished doctoral dissertation, University of Lancaster.

Storch, N. 2002. ‘Patterns of Interaction in ESL Pair Work’ Language Learning 52:119-158.

Wood, D., Bruner, J.S., & Ross, G. 1976. ‘The Role of Tutoring in Problem Solving.’ Journal of Child Psychology and Psychiatry, 17: 89-100.