Boris Uspensky, A Poetics of Composition (1973) adlı eserinde, kurmacada bakış açısının incelenmesi için bir model önerdi. Onun bu modeli daha sonra İngiliz dilbilimci Roger Fowler tarafından Linguistic Criticism (1986) adlı eserinde gözden geçirilip geliştirildi. Fowler-Uspensky modeli dört düzlemi kapsar: ideolojik düzlem, zamansal düzlem, uzamsal düzlem ve psikolojik düzlem. Paul Simpson, Stylistics adlı eserinde, çoğu yazarın "neredeyse sorunsuz bir şekilde bir karakterin bilişsel alanına" dönüşen uzamsal bir bakış açısı oluşturmayı tercih ettiğini söyler. (2004: 80) Bu son durumun göze çarpan bir örneği, Kanadalı yazar Alice Munro tarafından yazılan “Tren” adlı kısa öyküdür. Bu nedenle, bu çalışmanın genel amacı, gösterim, konuşma ve düşünce sunumu teknikleri ve geçişlilik gibi çeşitli biçem araçlarını kullanarak, “Tren”de uzamsal düzlemdeki bakış açısının psikolojik düzleme nasıl dönüştüğünü incelemektir.

Boris Uspensky, in his A Poetics of Composition (1973), offered a model for the study of point of view in fiction. His model was later revised and refined by British linguist Roger Fowler in his Linguistic Criticism (1986). The Fowler-Uspensky model encompasses four planes: the ideological plane,the temporal plane, the spatial plane, and the psychological plane. In his Stylistics, Paul Simpson also avers that most writers prefer to construct a spatial perspective that shifts “almost seamlessly into the cognitive field of a character.” (2004: 80) One conspicuous example of this last case is a short story called “Train” written by Canadian writer Alice Munro. Thus, by using various stylistic tools such as deixis, techniques of speech and thought presentation, and transitivity, the overarching aim of this study is to analyze how the point of view on the spatial plane jells into the psychological plane in “Train”.