The Grammar Inclusion; Types, Purposes and Rules

Inclusion in Arabic is a term that is found in many sciences، such as; eloquence، prosody، theology، and grammar which ،in its general meaning، indicates the mergence of something in another thing and uniting them. In this research، we are focusing on grammatical inclusion in particular. By looking deeply into the gramatical inclusion and its dimensions، It appears to us that itis an intellectual as well as an artistic phenomenon; It is the result of the speaker’s thought in a condensed use of words to express many meanings; in the sense of creating words with one significance and with two significances، and this creativity was unveiled in the Holy Quran in numerous places. Moreover، it is also seen in the Arabic poetry too. And here، we try to explore the sources of the creativity secrets of the grammatical inclusion by showing its types، purposes and rules.

PDF

___

Asbır, Muhammed Said ve Cüneydî, Bilâl, eş-Şâmil (Mü’cem fî Ulûm’ilLügat’il Arabiyyet-i ve Mustalahâtihâ), 1. Baskı, Dâr’ül A’vde, Beyrût 1981.
Bakıllânî, Ebû Bekir, İ'câz’ul Kur'an, tah. Seyyid Ahmet Sakar, 5. Baskı, Dâr’ül Mea’rif, Mısır 1997.
Ensârî, el-Ahves, ed-Dîvân. tah. S'adî Zanâvî, 1. Baskı, Dâr Sâdır, Beyrût 1998.
Ğalâyînî, Mustafa, Nazarât fî'l-Luğat’i ve-l-Adabi, Matbaa’t Vizengûğrâf Tabbâre, Beyrut 1927.
Hammûz. Abdulfettâh, Zâhiretu't-Ta’vîz fi'l-A’rabiyye. 1. Baskı, Dâr Ammân, Ammân 1987.
Hâtim Salih ed-Dâmin, Şi’r’ül-Kuhayf’il-U’kaylî, Mecellet’ül-Macma’i’l-İ’lmî’lIrâkî, c. 3, sayı 37, 1986.
İbn Cinnî, Ebû’l-Fath, el-Hesâis, tah. Muhammed Ali Neccâr, 2. Baskı, Matbaa’t’u Dâr’ül-Kütüb’ül-Vataniyye, Mısır 1952.
İbn Fârıs, Ahmed, es-Sahibî fî Fikhu'l-Lugat’i ve Sünen’il-A’rab’i fî Kelâmihâ, tah. Muhibuddîn el-Hatîb ve Abdulfattâh el-Fetlân, el-Mektebet’üsSelefiyye, Kâhire 1991.
İbn Hişâm el-Ensârî, Muğnî'l-Lebîb a’n Kübtüb’il-Ea’rib, tah. Muhammed Muhyüddîn Abdulhamîd, el-Mektebet’ul-A’sriyye, Beyrut 1991.
İbn Manzûr, Lisân’ul-A’rab, tah. Ali Şîrî, 2. Baskı, Dâr İhyâu’t-Turâs’ilA’rab’î, Beyrut 1988.
İbnu'l Esîr, el-Meselu-s-Sâir fî Edebi'l-Kâtib ve-Şâir, tah. Ahmet el-Hûfî ve Bedevî Tibâne, 2. Baskı, Dâr’u Nahde’ti Mısır li-t-Tibâet’i ve-n-Neşr’i ve-t-Tevzî’i, Kâhire.
İbnu'l-A’rabî, el-Kâdî, Ahkâmu'l-Kur'an, tah. ve tah. Muhammed A’tâ, 3. Baskı, Dâr’ül-Kütüb’il-İ’lmiyye, Beyrut 2003.
Kefevî, Ebû’l-Bekâ, el-Küllyât (Mu’cem fî’Mustalahât’i ve-l-Furûk’ilLugaviyyet’i, tah. Adnân Dervîş ve Muhammed el-Mısrî, 2. Baskı, Muesseset’ur-Risâle, Beyrut 1998.
Meydânî. Macma'ul-Emsâl, tah. Muhammed Muhyüddîn Abdulhamîd, Matbaa’t’us-Sünnet’il-Muhammediyye, 1955.
Muberrid, Ebû’l-Abbâs Muhammed b. Yezîd, el-Muktazab, tah. Muhammed Abdulhâlık, U’zaymiyye, Â’lem-ul-Kütüb, Beyrut.
Mutenebbî, ed-Dîvân, tah. Abdulvahhâb İzâm, Matbaa’t’u Lecnet’it-Telîf vet-Tercemet’i ve-n-Neşr’i, Kâhire 1944.
Seâ’lebî, Ebû Mansûr, Fikh’ul-Lugat ve Asrâr’il Arabiye, tah. Yâsin el-Eyyûbî, 2. Baskı, el-Mektebet’ül A’sriyye, Seydâ, Beyrût 2000.
Sûyûtî, Celâluddîn, el-Eşbâh ve’n-Nazâir fî’n-Nahv’i, tah. Abdulâ’l Sâlim Mukarrem, 1. Baskı, Muesseset’ur-Risâle, Beyrut 1985.
Yusuf Hüseyin Bekkâr, Şiir’u Ziyâd’il-Ea’cam, tah. Dâr’ül-Meysere, 1. Baskı, Dâr’ül-Meysere, 1993.
Zamahşerî, Ebû’l-Kâsım Mahmut b. A’mr, el-Keşşâf a’n Hakâik’it-Tenzîl ve Uyûn’il-Akâvîl fî Vucûh’it-Tevîl, tah. Halil Memûn Şîhâ, 3. Baskı, Dâr’ül-Ma’rife, 2009.
Zu'l-Asba’il-Advânî, ed-Dîvân, tah. Abdulvahhâb el-Advânî ve Muhammed e-Duleymî, Vizâret’ul-İ’lâm’il-Irâkîyye 1973.