SERAMİK SANATI VE YUNUS EMRE FELSEFESİ

Öz Seramiğin 8000 yıllık tarihine damgasını vuran bereketli Anadolu toprakları; asırlar boyunca çok çeşitli uygarlıklara kapılarını açmış, topraklarında farklı kültürleri konuk etmiş ve insanlık tarihinin en önemli dönüşümlerine tanık olmuştur. Bu süreçte yaşayan ve öğretileri ile dünyaca tanınan Anadolu filozofu Yunus Emre de bu coğrafyada eserler bırakmıştır. Seramiğin ana ham maddesi toprakla sürekli haşır neşir olan Yunus Emre, birçok eserinde topraktan ve doğadan bahsetmektedir. Toprağa ve suya büyük önem veren Yunus Emre, insanı ve bütün varlığı evrenin oluşum çekirdeği olan dört asli unsurla; hava, ateş, su ve toprakla açıklamaktadır. Şiirlerinde ateş ve havanın insana ait kötü vasıflarını, su ve toprağın ise bütün iyiliklerini doğurduğundan bahsetmektedir. Bir seramik objeyi oluştururken de hava, ateş, su ve toprağa ihtiyaç duyulmaktadır. Doğa ve toprak sevgisiyle özdeşleşen Yunus Emre ve suyla yoğrulup ateşle pişerek olgunlaşan seramiğin felsefi benzerliği oldukça dikkat çekicidir. Bu bağlamda araştırma kapsamında Yunus Emre ve seramik sanatı birlikteliği ele alınmıştır.

___

  • Ağatekin, M. (1990). Cumhuriyet Sonrası Çağdaş Türk Seramik Sanatının Gelişimi ve Anlatım Dili Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Seramik Anasanat Dalı.
  • Atakan, N. (2008). Sanatta Alternatif Arayışlar. (1. Baskı). İzmir: Karakalem Kitabevi.
  • Bekçi, E. (2014). Sevelim Sevilelim. İstanbul : IQ Kültür Sanat Yayıncılık
  • De Waal, E. (2003). 20th Century Ceramics. New York: Thames & Hudson Publishing.
  • Erdem, M. (2011). Kubad-Abad Saray Çinilerindeki Hayvan Motiflerinin İkonografisi, Simgesel Anlamı ve Günümüz Seramiğinde Yorumları. Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Fuat, M. (1991). Yunus Emre Yaşamı, Düşünce Dünyası, Sanatçı Kişiliği ve Seçme Şiirleri. Ankara.
  • Gombrich, E. H. (2007). Sanatın Öyküsü. (16. Baskı). (çev. E. Erduran, Ö. Erduran) İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • İmren, A. (2002). Yunus Emre Hayatı ve Eserleri. Ankara.
  • Kanar, Y. (1992). Yunus Emre Şiirlerinden Seçmeler. İstanbul.
  • Öney, G. (1976). Türk Çini Sanatı. İstanbul.
  • Tansuğ, S. (2008). Çağdaş Türk Sanatı. (8. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Tunçel, G. (2011) "Türk Sanatında Kuş Gövdesi formunda Seramik Kaplar ve Fonksiyonları Üzerine", Ekev Akademik Dergisi, Yıl: 2001, Sayı:48, Sayfa:411-419 Yağmur, S. (2013) Yunus Emre Divanı. İstanbul : Dergah Yayınları
  • Zakin, R. (1999). Ceramics, Ways of Creation. U.S.A.: Krause Publications.Yapar A. (2012). "Sanatın İşlevi ve Misyonu" 21/12/2012 http://arasta.tumblr.com/post/38460550403/sanat%C4%B1n-i%C5%9Flevi-ve-misyonu (Erişim Tarihi: 20.03.2016)
  • Cemalcılar A. (1992) " Ahmet Adnan Saygun ve Yunus Emre Oratoryosu" Kurgu Dergisi, Sayı:11, Sayfa:179-189
  • dergipark.ulakbim.gov.tr/kurgu/article/download/5000174835/5000157708 (Erişim Tarihi: 10.06.2016)