Öz ÖZ Anadolu’da M.Ö. 4000 yıllarında kullanılmaya başlayan ve en eski el sanatlarından olan çömlekçilik sanatı içinde bulunduğu toplumun kültürel yapısı ile birlikte günümüze kadar varlığını sürdürmüştür.  Günümüzde geleneksel çömlekçilik sanatının içinde bulunduğu duruma baktığımızda ise geleneksel üretimden uzaklaşılarak bazı olumsuz değişimlerin olduğu görülmektedir. Bu değişimler; çömlekçilik sanatında görülen sentetik malzemelerle boyama, gelenekselin dışında basit form üretimi, ucuza maliyet için özensiz üretim, kalitesiz hammadde ve düşük sıcaklıkta pişirim gibi etkenlerdir. Gelenekselde görülen bu değişim üretimi yozlaştırmaktadır.Geleneksel değişmez değildir ve zaman içerisinde kültüre bağlı olarak yozlaşmadan değişerek günümüz içerisinde varlığını sürdürmesi gerekmektedir. Bilim, teknoloji, sanat ve kültürün gelenek üzerinde etkisi büyüktür. Bu etkiletişimin dışında kalan değerler zamanla giderek kaybolurlar.Geleneksel çömlekçilik yenilenmeye ve çağdaş gelişmelere açık bir sanat dalımızdır. Seramik sanatında ve endüstri de yaşanan gelişmeler kültürel değerlere bağlı olarak özünden uzaklaşmadan çömlekçilik sanatına da yansımalıdır. Seramik sanatında ve endüstrisinde olduğu gibi yüksek pişirim uygulaması bu sanat içinde önemlidir. Çömlekçilik sanatımızın ilerleyebilmesi ve toplumumuzda hak ettiği yeri bulabilmesi için üretim sürecinde yapılması gereken önemli uygulamaların başında ürün bünyesini iyileştirmek ve yüksek pişirim tercih etmek olmalıdır. Bu makalede geleneksel çömlekçilikte görülen bazı değişimler incelenerek yüksek pişirimin gerekliliği ve sağlayacağı katkılar değerlendirilecektir.