ECHO VE NARCİSSUS MİTİ ÜZERİNDEN OKUMALAR ve YENİ MEDYA SANATINA YANSIMALARI

Tarih boyunca pek çok düşünürü, şairi, edebiyatçıyı, sanatçıyı hatta tıp alanından insanları bile etkileyen,her disiplinde farklı versiyonlarıyla kaleme alınan Echo ve Narcissus mitinde ortak öykü, kendisine ilgiduyanları (Echo) reddetmesi üzerine cezalandırılarak kendi yansımasıyla karşılaşması ve gölün yüzeyindekarşılaştığı bu yansımaya duyduğu aşkla yok olarak ya da bir tür metamorfoza uğrayarak kendi adınıverdiği bir çiçeğe dönüşmesidir. Mit antik çağlardan günümüze düşünürler tarafından farklı şekillerdeyorumlanmıştır. Rönesans’tan günümüze ise değişen imkan ve olanaklarla birlikte resimden, fotoğrafa vesinemaya sanatçıların çalışmalarında da karşılık bulmuştur. Bu araştırmada Echo ve Narcissus mitiüzerinden yapılan okumalarla, yeni medya sanatı ve bu alanda çalışmalar yapan Bill Viola, Sam Baron veAndy Cameron, Pipilotti Rist, Daniel Rozin, Random International, Jason Burges, Claudia Hart, EugeniaLim gibi sanatçılar odak alınmıştır.

ON READING ECHO AND NARCISSUS MYTH AND REFLECTIONS IN NEW MEDIA ART

A common story in the myth of Echo and Narcissus, which has been taken over by many different thinkers, poets, writers, artists, and even different versions that even influence people from medicine, is that he is faced with his reflection by punishing him for refusing his interest (Echo), disappears with the love he has felt for reflection on the surface of the lake or a kind of metamorphosis that turns into a flower of his own name. Myth has been interpreted differently by nowadays from ancient times. To nowadays from Renaissance, along with the changing possibilities and facilities, also found out the works of the artists from the picture, the photo and the cinema. In this study, the new media artwork and artists such as Bill Viola, Sam Baron and Andy Cameron, Pipilotti Rist, Daniel Rozin, Random International, Jason Burges, Claudia Hart, Eugenia Lim who work on this field were focused on through Echo and Narcissus myth readings.

PDF

___

Allen, M. J. B. and Rees, V. (2001). “Masilio Ficino: His Theology, His Philosophy”, Legacy, Michael J. B. Allen and Valery Rees ed., Hollanda: Brill Academic Pub.
Bachelard, G. (2006). Su ve Düşler Maddenin İmgelemi Üzerine Deneme, çev. Olcay Kunal, İstanbul: Yapıkredi Yayınları.
Bal, M. (2009). “Roma’da Yeni Platonculuğun Kurucusu Plotinus ve Öğretisi”, Doğu Batı, Sayı 50, s.87-101.
Barragan, P. (2011). “Dialogues for a New Millennium Interview with Bill Viola”, ArtPulse, p.58- 61.
Barrow, R. (2017). “Narcissus and Echo”, Vanda Zajko ve Helena Hoyle ed., A Handbook to the Reception of Classical Mythology, ABD: Wiley-Blackwell, p.299-311.
Baudrillard, J. (2008). Tüketim Toplumu, çev. Nilgün Tutal ve Ferda Keskin, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bowie, M. (2007). Lacan, çev. V. Pekel Şener, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
Cündioğlu, D. (2012). Felsefe ve Sinema, İstanbul: Kapı Yayınları.
De Koninck, T. (2003). Yeni Cehalet ve Kültür Problemi, çev. İnci Malak Uysal, Ankara: Epos Yayınları.
Elder, R. B. (2013). Dada, Surrealism and the Cinematic Effect, Canada: Wilfrid Laurier Press.
Hoberman, J. (1987), “The Reflecting Pool: Bill Viola and the Visionary Company”, Barbara London, Bill Viola ed., Installations and Videotapes, New York: The Museum of Modern Art. Manowich, L. (2001). The Language of New Media, Cambridge MA: MIT Press.
O'Leary, P. (2002). Gnostic Contagion: Robert Duncan & the Poetry of Illness, ABD: Wesleyan University Press.
Ovid. (1921). Metamorphoses Books I-VIII, çev. Frank Justus Miller, Londra: Harvard University Press.
Tura, S. M. (1996). Freud’dan Lacan’a Psikanaliz, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Stoichita, V. I. (2006). Gölgenin Kısa Tarihi, çev. Bilge Aydın, Ankara: Dost Kitapevi Yayınları.
Warnement, J. (1996). The Inquiring Eye: Classical Mythology in European Art, Washington D.C.: The National Gallery.
Yetişkin, E. (2012). “Sular Artık Tersine Akıyor: Yeni Medya Sanatı Nasıl Okunabilir?”, Art Unlimited, Sayı 17, s.78-79.
“The Reflecting Pool”, (2019). http://www.newmediaart.org/cgibin/showoeu.asp?ID=150000 000034590&lg=GBR, Erişim tarihi: 15.11.2019.
“Pipilotti Rist”, Guggenheim Online Koleksiyon, (2019). https://www.guggenheim.org/artwork/ 5208, Erişim tarihi: 17.11.2019.
“Random International”, (2019). https://www.random-international.com/biography, Erişim tarihi: 17.11. 2019.
“Self Centered Mirror”, (2019). http://www.smoothware.com/danny/selfcenteredmirror.html, Erişim tarihi: 20.11.2019.
Görsel 1. Bill Viola, The Reflecting Pool, 1977-79, renk, tek ses, 7 minute, Centre Georges Pompidou, Paris (France). https://www.moma.org/collection/works/120413?locale=en&page =1&with_images=true, Erişim tarihi: 10.12.2019.
Görsel 2. Sam Baron ve Andy Cameron, Venetian Mirror, 2010, Londra. https://sambaron.fr/filter/Fabrica/Venetian-Mirror, Erişim tarihi: 10.12.2019.
Görsel 3. Pipilotti Rist, Sip My Ocean, 1996, tek kanallı video kurulumu, iki projektör kullanılarak gösterilir, sesli, 8 min. https://www.guggenheim.org/artwork/5208, Erişim tarihi: 10.12.2019.
Görsel 4. Daniel Rozin, Weave Mirror, 2007, 768 lamine C-ring baskılar, motorlar, devreler, özel yazılımlar, mikrokontrollar, 57 x 76 x 8” / 148 x 193 x 20 cm, edition of 6. https://www.artsy.net/artwork/daniel-rozin-weave-mirror, Erişim tarihi: 10.12.2019.
Görsel 5. Daniel Rozin, Self-Centered Mirror!, 2003, 34 ayna pano, ahşap, edition 4/6 + 1AP. https://www.artsy.net/artwork/daniel-rozin-self-centered-mirror, Erişim tarihi: 10.12.2019.
Görsel 6. Random İnternational, Blur Mirror, 2016, ayna, özel askılar, motorlar, özel hareket izleme yazılımı, kamera, bilgisayar, 12 x 45 x 78 cm. https://www.random-international.com/ blur-mirror-2016, Erişim tarihi: 11.12.2019.
Görsel 7. Random İnternational, Fragments, 2016, paslanmaz çelik aynalar, alüminyum, yüksek yoğunluklu fiber pano, motorlar, kamera, bilgisayar, 225 x 101 x 11 cm. https://www.randominternational.com/fragments-2016, Erişim tarihi:10.12.2019.
Görsel 8-9. Jason Burges, Mirror Mirror, 2010, yerleştirme, John Madejski Garden, Londra. https://www.jasonbruges.com/mirro-mirror/, Erişim tarihi: 11.12.2019.
Görsel 10. Claudia Hart, Double Narcissus, 2012, HD video, 10 min, loop frame: 19.5 x 31.5 x 3” /49.5 x 80 x 7.6 cm. https://bitforms.art/artist/claudia-hart/ch_doublenarcissus_1_w/, Erişim tarihi: 11.12.2019.
Görsel 11. Eugenia Lim, Narcissus, 2012, 90min performans, canlı yayın, Wii denetleyicisi, dizüstü bilgisayar, monitör, 7.6. https://www.eugenialim.com/portfolio/narcissus/, Erişim tarihi: 11.12.2019.