Tanı ve tedavideki teknolojik gelişmelere rağmen, pulmoner emboliyebağlı mortalite halen yüksektir. Hastane ölümlerinin %10’dan fazlası pulmoner emboli ile alakalı olduğu tespit edilmiştir. Gerçekten, bu hastalığın sürecini idare etmek zordur. Hemodinamisi bozulmuş pulmoner embolili bir hastaya trombolitik gibi agresif bir tedavinin başlanması konusunda konu ile ilgili rehberlerde fikir birliği varken, sağ ventrikül disfonksiyonu bulunan ve hemodinamisi bozulmamış hastalarda, hangi tedavinin başlanacağı konusu net değildir. Ayrıca, son yıllarda önemli hale gelen maliyet etkinlik nedeniyle düşük riskli hastaların ayaktan tedavi edilebileceği belirtilmektedir. Bu nedenlerle pulmoner embolide risk değerlendirilmesi son derece önemlidir. Beyin natriüretik peptit, N-terminal pro beyin natriüretik peptit, kardiyak troponin ve kalp tipi yağ asit bağlayıcı protein pulmoner embolininnın şiddet ve kısa dönem prognoz değerlendirilmesinde kullanılan çok önemli belirteçlerdir. Pulmoner emboli şiddet indeksi ve basitleştirilmiş pulmoner emboli şiddet indeksi gibi klinik prognostik modeller, özellikle düşük riskli grupları tespit etmede daha başarılıdır. Bu çalışmada, güncel literatür eşliğinde pulmoner embolinin şiddet ve prognoz değerlendirmesinde kullanılan biyobelirteçler, görüntüleme yöntemleri ile tespit edilen sağ ventrikül disfonksiyonu bulguları ve bazı klinik prognostik modeller değerlendirilecektir. İngilizce literatürde konu ile ilgili pek çok derleme bulunmaktadır. Ancak, bu konuda herhangi bir Türkçe derlemeye rastlamadık. Bu nedenle bu konuyu yazmayı uygun gördük.

Although technology of diagnosis and treatment continues to improve, the mortality rate of pulmonary embolism remains high. It was detected that more than 10% of the hospital mortality is related to pulmonary embolism. Really, management of this disease is hard. It is a consensus that patients with massif pulmonary embolism, which is characterized hemodynamic impairment, and have indications of aggressive treatments such as thrombolytic. But the issue of treatment of the hemodynamically stable patients with pulmonary embolism accompanied by right ventricular dysfunction is not clear. In last year, because of the cost-effectiveness, it has been reported that low-risk patients could treated as outpatients. Hence, it is need to make an accurate judgment of pulmonary embolism severity and prognosis. Biomarkers such as brain natriuretic peptide, N-terminal probrain natriuretic peptide, cardiac troponin, and heart-type fatty acid-binding protein are very important indicators of pulmonary embolism severity and short-term prognosis. Furthermore, it was reported that the pulmonary embolism severity index and simplified pulmonary embolism severity index are more suitable assessing the overall mortality and long-term prognosis. It is suggested that they could be used especially in identifying low risk group. In this review, in the recent literature, it will be assessed biomarkers, findings right ventricular dysfunction which were detected by imaging tool, and a few clinical prognostic model for evaluating pulmonary embolism severity and prognosis.