Derya ALTUN, Gül ERDEM, Nilay ÇÖPLĞ, Mustafa ÇAĞATAY

KLİNİK ÖRNEKLERDEN İZOLE EDİLEN ENTEROKOK SUŞLARININ TÜR DÜZEYİNDE TANIMLANMASI VE ANTİBİYOTİK DUYARLILIKLARININ ÇEŞİTLİ YÖNTEMLERLE ARAŞTIRILMASI

Bu çalışmada, S.B. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvarına Ağustos 2010- Mart 2011 tarihleri arasında f arklı kliniklerden gönderilen örneklerden izole edilen 199 enterokok cinsi bakteri tür tayini ve antibiyotik duyarlılıkları yönünden değerlendirilmiştir. Enterokokların identif ikasyonu ve antibiyotik duyarlılıklarının tespitinde VITEK 2 otomatize sistemi (BioMérieux, Fransa) ve klasik yöntemler kullanılmış ve bu yöntemlerin birbirleriyle uyumlulukları araştırılmıştır. İzolatların büyük kısmı idrar (% 53.3) ve kan (% 30.7) kültürlerinden izole edilmiştir. Suşların 143ünün (% 71.9) Enterococcus f aecalis, 51inin (% 25.6) Enterococcus f aecium, üçünün (% 1.5) Enterococcus gallinarum, birer suşun da Enterococcus avium ve Enteroccus durans olduğu tespit edilmiştir. E.f aecium izolatlarının 20 adeti rektal sürüntülerden elde edilen, linezolid ve tigesiklin hariç denenen tüm antibiyotiklere dirençli bulunan vankomisine dirençli enterokok (VRE) izolatları oldukları için direnç yönünden değerlendirilirken diğer enterokoklardan ayrılmışlardır. Vankomisin duyarlılığı üç yöntemle çalışılmış ve tüm yöntemlerde çalışılan enterokokların 25i VRE olarak tespit edilmiştir. VRElerin tamamı (% 100) E.f aeciumdur. VITEK 2 sonuçları E-test sonuçları ile uyumlu bulunmuştur. Rektal sürüntüler hariç izole edilen enterokoklarda penisilin ve ampisilin direnci sırasıyla % 27 ve % 26 bulunurken, penisilin/ampi- silin direnci E.f aecium ve E.f aecalis için sırasıyla % 9/13.6 ve % 1.7/1.7 olarak bulunmuştur. Enterokoklarda yüksek düzey aminoglikozid direnci (YDAD) ise hem VITEK 2 hem de disk dif üzyon yöntemleriyle araştırılmıştır. VITEK 2 sonuçlarına göre, rektal sürüntüler hariç izole edilen enterokoklarda yüksek düzey gentamisin direnci (YDGD) % 41.2, yüksek düzey streptomisin direnci (YDSD) % 56.3 saptanmıştır. Disk dif üzyon sonuçlarına göre ise YDGD % 42.7, YDSD % 54.8 saptanmıştır. Sonuç olarak; VITEK 2 otomatize sisteminin enterokoklarda tür düzeyinde tanımlamada kullanılabileceği ve vankomisin, teikoplanin, linezolid duyarlılıklarının saptanmasında E-test ile uyumlu olduğu düşünülürken, YDADnin başka bir yöntem ile doğrulanması gerektiği görülmüştür. Enterokokların neden olduğu inf eksiyonların tedavisinde en doğru yaklaşım, ampirik tedaviye başlarken hastanelerin kendi direnç prof illerinin dikkate alınması, izolasyon ve antibiyotik duyarlılık testlerine göre gerekli durumlarda antibiyotik tedavisinin yeniden düzenlenmesi olmalıdır.

Investigation of Enterococcus Strains Isolated from Clinical Materials to Species Level and Determination of Antibiotic Susceptibilities by Various Methods

In this study, 199 Enterococcus spp. which had been isolated f rom various clinical materials f rom diff erent clinics at S.B. Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital Laboratory of Clinical Microbiology between August 2010-March 2011, were evaluated in terms of species identif ication and antibiotic susceptibility. For identif ication and determination of antibiotic susceptibility of enterococci, VITEK 2 automated system (BioMérieux,France) and classical methods has been used and compared. Most of the isolates were isolated f rom urine (53.3 %) and blood (30.7 %) cultures. Of the strains, 143 (71.9 %) were identif ied as Enterococcus f aecalis, 51 (25.6 %) Enterococcus f aecium, three (1.5 %) Enterococcus gallinarum, one Enterococcus avium and one Enteroccus durans. Among the enterococci, 20 E.f aecium isolates were f rom rectal swabs and, other than linezolid and tigesiklin, the strains were resistant to the tested antibiotics so that they were excluded during evaluation of the vancomycin resistant enterococci (VRE) isolates. Vancomycin resistance f or enterococci were studied by three methods and with all methods, 25 strains were identif ied as VRE. All of the VRE strains were E.f aecium. VITEK 2 results were f ound as consistent with the results of E-test. Other than rectal swab isolates, penicillin and ampicillin resistance f or enterococci were 27 % and 26 %, respectively. Penicillin/ ampicillin resistance f or E.f aecium and E.f aecalis 9/13.6 % and 1.7/1.7 %, respectively. High Level Aminoglycoside Resistance (HLAR) of enterococci was investigated by VITEK 2 and the disk diff usion methods. According to the results of VITEK 2, other than rectal swabs, High Level Gentamicin Resistance (HLGR) was 41.2 % and High Level Streptomicin Resistance (HLSR) was 56.3 %. According to the results of disk diff usion HLGR was 42.7 % and HLSR was 54.8 %. In conclusion, the VITEK 2 automated system can be used in identif ication of enterococci at species level, and its results f or vancomy- cin, teicoplanin, linezolid susceptibility is consistent with E-test. It is also observed that HLAR needs to be verif ied by diff erent methods. The most appropriate approach in the treatment of inf ections caused by enterococci, their resistance prof iles of hospitals should be considered f or empirical treatment, and af ter isolation and antibiotic susceptibility testing should be based on the reorganization of antibiotic therapy if necessary.

PDF

___

1. Afşar İ, Barış İ, Şener AG, Köksal V, Demirci M. Linezolide dirençli Enterococcus faecium: Türkiyedeki ilk G2576T mutasyonu, Mikrobiyol Bul 2012;46(3):516-8. PMid:22951666 2. Aktaş G, Bozdoğan B, Derbentli Ş. Linezolid ve dalbavansinin vankomisine dirençli enterokok suşlarına karşı in vitro aktivitesi, Mikrobiyol Bul 2012;46(3):359-65. PMid:22951648 3. Clinical and Laboratory Standards Institute. Performance Standards for Antimicrobial Susceptibility Testing; Twenty-First Informational Supplement; pp.84-7, (2011). 4. Durmaz G. Enterokoklar, Willke A, Söyletir G, Doğanay M (eds). Enfeksiyon Hastalıkları ve Mikrobiyolojisi, 3. baskı kitabında, s.2057-65, Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul (2008). 5. Endtz HP, Van Den Braak N, Van Den Belkum A et al. Comparison of eight methods to detect van- comycin resistance in enterococci, J Clin Microbiol 1998; 36(2):592-4. 6. Ersoy Y, Bayraktar M, Fırat M, Yağmur M, Durmaz R. Klinik örneklerden izole edilen enterokok suş- larının antibiyotik duyarlılıkları, ANKEM Derg 2005;19(2):92-6. 7. Garcia-Garrote F, Cercenado E, Bouza E. Evaluation of a new system, VITEK 2, for identification and antimicrobial susceptibility testing of enterococci, J Clin Microbiol 2000;38(6):2108-11. PMid:10834961 PMCid:PMC86739 8. Gazi H, Kurutepe S, Sürücüoğlu S, Ecemiş T, Özbakkaloğlu B. Hastane kökenli E.faecalis ve E. faecium suşlarında antimikrobiyal direnç, ANKEM Derg 2004;18(1):49-52. 9. Karaoğlan İ, Zer Y, Namıduru M. Vankomisine dirençli enterokok suşlarında tigesiklinin in-vitro etkinliği, ANKEM Derg 2008;22(3):153-5. 10. Meriç M, Rüzgar M, Gündeş S, Willke A. Hastanede yatan hastalardan izole edilen enterokok türleri ve antibiyotiklere direnç durumu, ANKEM Derg 2004;18(3):141-4. 11. Moellering RC. Enterococcus species, Strepto- coccus bovis and Leuconostoc species, Mandell GL, Bennett JE, Dolin R (eds). Principles and Practice of Infectious Diseases, 6.baskı kitabında s.2411-7, Churchill Livingstone, Philadelphia (2005). 12. Öngen B, Gürler N, Esen F, Karakay S, Töreci K. Glikopeptidlere ve denendiği bütün antibiyotikle- re dirençli Enterococcus faecium suşu, ANKEM Derg 1999;13(4):501-5. 13. Şekercioğlu AO, Vural T, Çolak D, Öğünç D, Ongut G. Kan kültürlerinden izole edilen entero- kok türlerinin antibiyotik duyarlılık ve yüksek düzey gentamisin dirençliliklerinin saptanması, ANKEM Derg 1998;12(2):114. 14. Şirin MC, Adiloğlu AK. Comparison of five anti- microbial susceptibility tests in detecting high level aminoglycoside and vancomycin resistances in hospital-acquired Enterococcus isolates, Clin Lab 2011;57(3-4):157-62. PMid:21500722 15. Teixeira LM, Facklam RR. Enterococcus, Murray PR, Baron EJ, Jorgensen JH, Pfaller MA, Yolken RH (eds). Manual of Clinical Microbiology, 8. baskı kitabında s.422-34, ASM Press, Washington, DC (2003). 16. Torun MM, Bahar H, Altınkum SM, Yüksel P. Enterokoklarda yüksek düzey aminoglikozid ve vankomisin direncinin araştırılması, ANKEM Derg 1999;13(2):105. 17. Vural T, Şekercioğlu AO, Ögünç D ve ark. Vankomisine dirençli Enterococcus faecium suşu, ANKEM Derg 1999;13(1):1-4. 18. Yamane N, Miyagama S, Nokasone I, Sakamato F, Tosaho M. Laboratory evaluation of antimicrobial susceptibility testings to detect VRE, Rinsho Byori 1997;45(4):381-90. PMid:9136603 19. Yüce A, Özkütük A, Gülay Z, Yuluğ N. Entero- koklarda aminoglikozid ve vankomisin direncinin araştırılması, ANKEM Derg 1999;13(2): 105.