Clinical importance of neonatal autopsies

Amaç: Üçüncü basamak referans merkezi olan ünitemizdeki yenidoğan otopsi oranını ortaya koymak ve hastaların klinik tanısı ile otopsi yapıldıktan sonra tanıda ortaya çıkan uyumsuzlukları belirlemek.Gereç Yöntem: Bu çalışma Ankara Üniversitesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi’nde Ocak 1997-Haziran 2003 arasındaki dönemi kapsayan retrospektif bir çalışma olarak düzenlendi. Otopsi yapılmadan önce ailelerin yazılı izinleri alındı. Her inceleme bakteriyel kültür, makroskopik ve histolojik incelemeyi içeren standart teknikler ile gerektiğinde postmortem radyografivekromozomalanalizi incelemelerle patologlar tarafından yapıldı. Klinikopatolojik uygunluk 4 grup altında incelendi: Tanıda değişme, ek bulgular, tam uyum ve tamamen uyumsuz.Bulgular: Bu dönemde yenidoğanların %4.6’sı (87/1876) öldü ve ölenlerden 34’üne (%39) otopsi yapıldı. Çalışmaya alınan olguların median gestasyonel yaş, doğum ağırlığı ve postnatal yaşı sırası ile 35 hafta, 1990 g. ve 5 gün olarak tespit edildi. Otopsi sonrasında 25 olgunun (%73.5) tanısında bir değişiklik olmadığı, 4 olguda (%11.7) ek bulguların olduğu, 4 olguda (%11.7) tanının değiştiği ve 1 olguda (%2.9) ise tanının tamamen uyumsuz olduğu saptandı. Sonuç: Ölüm nedeni tam olarak belirlenemeyen veya ek bilgilerin elde edilmesi gereken durumlarda otopsi gerekebilir. Yenidoğan otopsileri sonrasında önemli bilgilere ulaşılabilir. Hekimler, ölüm nedeninin tam olarak belirlenmesi veya gelecekte planlanacak gebeliklerin risklerinin önceden belirlenebilmesi amacıyla yenidoğan döneminde kaybedilen olgulara otopsi yapılmasını önermelidirler.

Yenidoğan otopsilerinin klinik önemi

Aim: To asses the neonatal autopsy rate at a tertiary referral center and to investigate any discordance between the diagnosis before death and at autopsy.Materials and Methods: This retrospective study was performed at neonatal intensive care unit (NICU) of Ankara University Hospital between January 1997 and June 2003. Written parental consent was obtained prior to autopsy. Each examination was performed by a pathologist using standard techniques including bacterial cultures, macroscopic and histological examination, postmortem radiography and chromosomal analysis if necessary. Clinico-pathologic concordance was divided into four categories: (1) change in diagnosis, (2) additional findings, (3) complete confirmation and (4) inconclusive.Results: In this period 87/1876 (4.6%) neonates died and autopsy was performed in 34/87 (39%) of the cases. The studied population had a median gestational age, birth weight and a median age of 35 weeks, 1990 g. and 5 days respectively. After autopsy, diagnosis changed in 4/34 (11.7%), additional findings were found in 4/34 (11.7%), diagnosis was confirmed in 25/34 (73.5%) and diagnosis was inconclusive in 1/34 (2.9%).Conclusion: Neonatal autopsies can be suggested when the cause of death is not evident or additional information is needed. Important information can be obtained from neonatal autopsies. Clinicians can confidently advise parents of the usefulness of the neonatal autopsy in ascertaining the cause of death or for counseling their future pregnancy.

___

  • 1. Dorsey DB. A perspective on the autopsy. Am J Clin Pathol 1977;69:217-9. 2. Maniscalco WM, Clarke TA. Factors influencingneonatalautopsyrate. Am J Dis Child 1982; 136:781-4. 3. Rushton DI. Prognostic role of the perinatal postmortem. Br J Hosp Med 1994; 52:450-4. 4. Gordijn SJ, Erwich JJHM, Khong TY. Value of the perinatal autopsy: Critique. Pediatr and Develop Pathol 2002; 5:480-8. 5. Brodlie M, Laing JA, Keeling JW. Ten years of neonatal autopsies in tertiary referral centre: retrospective study. BMJ 2002; 324:761-3. 6. Kaiser CF, Furuya MEY, Vargas MH. Main diagnosis and cause of death in a neonatal intensive care unit: do clinicians and pathologists agree? Acta Pediatr 2002; 91:453-8. 7. Rajashekar S, Bhat BV, Veliath AJ et al. Perinatal autopsy-a seven-year study. Indian J Pediatr 1996; 63:663-5. 8. Dhar V, Perlman M, Vilela MI. Autopsy in a neonatal intensive care unit: utilization patterns and associations of clinicopathologic discordances. J Pediatr 1998; 132:75-9. 9. McGraw EP, Pless JE, Pennington DJ et al. Postmortem radiography after unexpected death in neonates, infants, and children: Should imaging be routine? AJR 2002; 178:1517-21.
Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası-Cover
  • Yayın Aralığı: 4
  • Başlangıç: 1947
  • Yayıncı: Erkan Mor
Sayıdaki Diğer Makaleler

Devamlı kombine hormon replasman tedavisinin uterin perfüzyon ve endometrial kalınlık üzerine etkisinin uterin arter Doppler bulguları ile değerlendirilmesi

Murat EKİN, Rana KARAYALÇIN, Selda KARADENİZ, Dündar Pınar ERENOĞLU

Safra oluşumunda rol oynayan transport proteinleri

Bilge CEYDİLEK, Ali Reşit BEYLER

Acute viral acalculous cholecystitis due to viral hepatitis A

Nazan DALGIÇ, Suat FİTÖZ, Ülker DOĞRU, Selim ÖNCEL, Meltem GÜNEŞ, Erdal İNCE, Ergin ÇİFTÇİ

Hepatic artery aneurysm: Imaging findings

Aysel TÜRKVATAN, Tülay ÖLÇER, Esra KELAHMET, Ensar ÖZDEMİR, R. Sarper ÖKTEN

Psödoeksfolyasyonlu Türk hastalarda HLA Class I antijenleri

Oya TEKELİ, Hüseyin TUTKAK, M. Erol TURAÇLI, Filiz A. ÖZDEMİR

Kronik obstrüktif akciğer hastalığının akut alevlenmesinde Moraxella catarrhalis, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae sıklığı

Alpay AZAP, Özlem KURT, Kemal Osman MEMİKOĞLU, Tuncay Hasip SÖZEN, Mehmet Emin TEKELİ

Trombosit-lökosit fonksiyonel etkileşiminin in-vitro koşullarda incelenmesi

Ali YAKARYILMAZ

Clinical importance of neonatal autopsies

Halil ÖZDEMİR, Saadet ARSAN, Sevim ÜNAL, Aylin HEPER, Ayla GÜNLEMEZ, Begüm ATASAY

Hypertension and cardiac failure aggravated by dehydration in a case of coarctation of the aorta

Filiz EKİCİ, Fatoş YALÇINKAYA, Tanıl KENDİRLİ, Ercan TUTAR, Nazire NAÇAR, Semra ATALAY

Nöroşirürji hastalarında antikoagülan tedavi

Nihat EGEMEN, Habibullah DOLGUN, Tolga OĞUZ, Erdal Reşit YILMAZ, Kurt Meltem YÜKSEL, Zafer AYDIN