Amaç: Üçüncü basamak referans merkezi olan ünitemizdeki yenidoğan otopsi oranını ortaya koymak ve hastaların klinik tanısı ile otopsi yapıldıktan sonra tanıda ortaya çıkan uyumsuzlukları belirlemek.Gereç Yöntem: Bu çalışma Ankara Üniversitesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi’nde Ocak 1997-Haziran 2003 arasındaki dönemi kapsayan retrospektif bir çalışma olarak düzenlendi. Otopsi yapılmadan önce ailelerin yazılı izinleri alındı. Her inceleme bakteriyel kültür, makroskopik ve histolojik incelemeyi içeren standart teknikler ile gerektiğinde postmortem radyografivekromozomalanalizi incelemelerle patologlar tarafından yapıldı. Klinikopatolojik uygunluk 4 grup altında incelendi: Tanıda değişme, ek bulgular, tam uyum ve tamamen uyumsuz.Bulgular: Bu dönemde yenidoğanların %4.6’sı (87/1876) öldü ve ölenlerden 34’üne (%39) otopsi yapıldı. Çalışmaya alınan olguların median gestasyonel yaş, doğum ağırlığı ve postnatal yaşı sırası ile 35 hafta, 1990 g. ve 5 gün olarak tespit edildi. Otopsi sonrasında 25 olgunun (%73.5) tanısında bir değişiklik olmadığı, 4 olguda (%11.7) ek bulguların olduğu, 4 olguda (%11.7) tanının değiştiği ve 1 olguda (%2.9) ise tanının tamamen uyumsuz olduğu saptandı. Sonuç: Ölüm nedeni tam olarak belirlenemeyen veya ek bilgilerin elde edilmesi gereken durumlarda otopsi gerekebilir. Yenidoğan otopsileri sonrasında önemli bilgilere ulaşılabilir. Hekimler, ölüm nedeninin tam olarak belirlenmesi veya gelecekte planlanacak gebeliklerin risklerinin önceden belirlenebilmesi amacıyla yenidoğan döneminde kaybedilen olgulara otopsi yapılmasını önermelidirler.

Aim: To asses the neonatal autopsy rate at a tertiary referral center and to investigate any discordance between the diagnosis before death and at autopsy.Materials and Methods: This retrospective study was performed at neonatal intensive care unit (NICU) of Ankara University Hospital between January 1997 and June 2003. Written parental consent was obtained prior to autopsy. Each examination was performed by a pathologist using standard techniques including bacterial cultures, macroscopic and histological examination, postmortem radiography and chromosomal analysis if necessary. Clinico-pathologic concordance was divided into four categories: (1) change in diagnosis, (2) additional findings, (3) complete confirmation and (4) inconclusive.Results: In this period 87/1876 (4.6%) neonates died and autopsy was performed in 34/87 (39%) of the cases. The studied population had a median gestational age, birth weight and a median age of 35 weeks, 1990 g. and 5 days respectively. After autopsy, diagnosis changed in 4/34 (11.7%), additional findings were found in 4/34 (11.7%), diagnosis was confirmed in 25/34 (73.5%) and diagnosis was inconclusive in 1/34 (2.9%).Conclusion: Neonatal autopsies can be suggested when the cause of death is not evident or additional information is needed. Important information can be obtained from neonatal autopsies. Clinicians can confidently advise parents of the usefulness of the neonatal autopsy in ascertaining the cause of death or for counseling their future pregnancy.