Bu çalışmada, okul öncesi çocuklarda anadilde dua deneyimi ile sosyal davranış ilişkisi araştırılmıştır. Okul öncesi dönem çocuklarında çeşitli nedenlerle, içe kapanıklık, öfke ile zarar verme, yalan söyleme gibi sosyal davranış sorunları ortaya çıkabilmektedir. Bu davranış sorunlarının azaltılması için kendi dilinde dua etme deneyiminin, çocuğa içsel bir pekiştirme sağlayacağı, onu manevi açıdan güçlendireceği, sorunlarla baş etme kapasitesini artıracağı ve çocuğun sosyal davranışlarını belirlemede etkili olacağı düşünülmüştür. Bu düşünceyle sekiz oturum boyunca Türkçe dua etkinlikleri düzenlenmiş ve dua etkinliklerinin çocukların sosyal davranışları üzerindeki yansıması, öğretmen formu aracılığıyla uygulanan okul öncesi sosyal davranış ölçeğinin ön-test ve son-test verileri karşılaştırılarak araştırılmıştır. Uygulamalar neticesinde çocukların sosyal davranış sorunlarının azaldığı saptanmıştır. Araştırma bulgularına göre dua deneyiminin çocukların sosyal davranışları üzerinde olumlu etkisinin olduğu söylenebilir.