İtalya'nın Emilia-Romagna (E-R) bölgesi, sosyal sermayesi ve KOBİ'lere dayalı endüstriyel yapısı (esnek üretim modeli) ile literatürde çok sayıda araştırmaya konu olmuştur. S. Brusco (1982), Emilia-Romagna'da uygulanan kalkınma yaklaşımını, “Emilian Modeli” olarak adlandırılmıştır. Model, sosyal sermaye, İtalya Komünist Partisi (PCI), bölge yönetimi, ERVET Kalkınma Ajansı, sanayi ve yenilik politikaları gibi unsurlara dayanmıştır. Emilia-Romagna, bu unsurlar temelinde ekonomik kalkınmada “mucize” niteliğinde bir başarı göstermiştir. Bu başarı, literatürde “Emilian Mucizesi” olarak yer almıştır. Çalışmanın amacı, Emilian Modeli'ni unsurları itibariyle analiz etmektir. Konu, nitel araştırma yöntemlerinden doküman analizi tekniği ile incelenmiştir. Analiz sonucunda Emilian Modeli'nin bölgenin sosyo-ekonomik özelliklerine dayalı olarak geliştiği ve modeli oluşturan unsurlar temelinde Bölgesel Yenilik Sistemi'nin kurulduğu gözlenmiştir.