Avrupa'da birçok ülkeyi etkileyen köycü düşünce, Kemalist rejimin halkçılık anlayışının da en temel içeriğini oluşturmuştur. Köy düşüncesi, rejimin o dönemki siyasal, kültürel ve ekonomik bütün tartışmalarının içinde yer almıştır. Cumhuriyet Gazetesi’nin kurucusu ve Cumhuriyet Halk Partisi vekili olan Yunus Nadi, Mustafa Kemal'e en yakın gazetecilerden biridir. Mustafa Kemal'in yaptığı her inkılâptan önce yazdığı yazılarla kamuoyu oluşturan Nadi, rejimin bir anlamda sözcülüğünü de yapmaktadır. Çalışmanın amacı, Nadi'nin köycülük düşüncesinin, arka planında –Kemalizm’in "milli birlik, sınıfsız, çatışmasız toplum" söylemi çerçevesinde- muhafazakâr düşüncenin organizmacı toplum anlayışıyla bağlantısını ortaya koymaktır. Çalışmanın yöntemi, Yunus Nadi'nin 1929-1936 yılları arasında köycülük konulu yazılarının taranarak analiz edilmesidir. Çalışmada, Nadi'nin köycülüğe bakışı, rejimin de bu konudaki düşüncelerine paralel olarak üç temel koldan ele alınmıştır. İlk olarak şehirleşme karşıtlığı altında ziraati/köycü sanayiyi tercih etmiş; köy hayatını ve köylüleri yücelten, gerçek Türk’ün ve saflığın yerleri olarak köye dönüş politikasını savunmuş ve son olarak da "köylü terbiyesi" için eğitime önem vermiştir

The peasantist thought that influenced many European states also formed the basic content of the populist approach of the Kemalist regime.. Therefore, the regime recognized peasants as an element that should be conquered both politically and ideologically. Yunus Nadi, founder of daily Cumhuriyet newspaper and a member of the parliament for the Republican People’s Party, was one of the journalists who were closest to Mustafa Kemal. Yunus Nadi molded public opinion through his articles before each reform that Mustafa Kemal put into effect thereby acting in a way as the spokesperson of the regime. The aim of this study is to reveal the connection of Nadi’s peasantist thought with the organismic society approach of the conservatist thought in the background within the framework of the Kemalist discourse of “national unity and classless and conflictless society.” The method is the scanning and analysis of Yunus Nadi’s articles on peasantism published between 1929 and 1936. The study handles Nadi’s view on peasantism in three main aspects in parallel to the opinion of the regime in this regard. Firstly, Nadi preferred agriculture/peasantistindustry versus urbanisation, secondly he supported the policy of return to village as the hub of pureness and genuine Turkishness in a way revering village life and peasants, and finally, he valued the importance of education for “training peasants