Öncelikle. fikirlerin ve yaratıcılığın ürünlerinin meta olarak kullanılabilecegini yadsımıyorum. Hayatlarını entelektüel alanın fayda-maliyet analizine vakfeden yazarların roltinü azımsıyar da degilim. Tamam. eger egitim ve kültüre yatınm yapacaksak en akılcı şekilde yapalım. Tek söylemek istedigim, toplumsal anlamda iyi sonuç verecek bir yatırımın evrensel kanıtı olarakkar peşinde koşmanın o anda faydalı olmak anlamına gelmeyecegi ve tersidir. İnsan hayatının insanlar için çok önemli bazı alanları vardır ki, faydalan kar terimleriyle ifade edilemez. Bunlar dogal ve fikri çevre alanlarıdır ki, kendi gelişim ve yeniden üretim kanunları vardır ve metalaşma ile yok olabilirler.

First of all I want to make inclear, that Inever denied that people and products of their creativity can be used as commodities and theyare used ın this way more and more. i alsa don't want to diminish the role of those scholars who devote their lifes to so called cost-benefit analysis of intellectual sphere. O.k., if we have to invest money in education and culture let's do it in the most reasonable way. The only thing, i want to say. that running for the profits as a universal evidence of socially fruitful investment we forget about very simple and old truth-being profitable doesn't mean immediately being useful and vice versa. There are spheres of human life, very important and useful for humanity, but their usefulness can not be expressed ful1y in terms of profitability. These are the spheres of natural and intellectual environment, which have their own laws of development and reproduction and can be destroyed through total comrnnodification. The idea itself is not new in essence. What is really new in this paper - the idea is not just expressed, but proved.