Kamusal Aklın Sınırları İçinde Din (John RAWLS’un Düşünceleri Bağlamında)

Son asrın en etkili siyaset düşünürlerinden, belki de en etkilisi olan John Rawls’un Adalet Teorisi adlı eseri ile siyaset felsefesini canlandırdığı kabul edilmektedir. Öncelikle Kantçı numenal ben ve sözleşme teorisine dayanan bu eserinde, Rawls “hakkaniyet olarak adalet” isimli oldukça derinlikli bir adalet teorisi ortaya koymaya çalışmıştır. Bununla birlikte Rawls dini meselelere odaklanmamıştır. Fakat zaman içerisinde toplumsal ve siyasal atmosferdeki değişimler siyaset felsefesinin gündemini beklenmedik şekilde değiştirmiştir. Modernizm etkisini yitirdikçe, postmodernizm, dinlerin kendileriyle kültürel, toplumsal ve siyasal güç kazanabilecekleri yeni fikirlerle belirmiştir. Rawls değişimi kavrayarak kendisini bu yeni olguya adapte etmiştir. Bu nedenle, o, “hakkaniyet olarak adaleti” “metafizik” kılan gerisindeki bir teoriye atıfla tanımlamak yerine, liberalizme şaşırtıcı bir yaklaşım geliştirmiştir. Artık o, demokratik bir toplumda makul fakat uzlaşmaz öğretileri olan yurttaşların keza siyasal bir adalet anlayışını da nasıl benimseyebilecekleri (veya benimseyip benimseyemeyecekleri) ile ilgilenmektedir. Dinlerin, müteal temelleri nedeniyle, en sorunlu öğretiler sayıldıkları görülmektedir. Rawls’a göre, kamusal akıl ise, siyasal adalet meselelerine gönüllü olarak dahil olması beklenen makul yurttaşların müşterek akılları olarak ortaya koyar ki, bu dar bir kamusal alan ve dinlere karşı Rawls’un düşündüğü kadar kapsayıcı değil bilakis dışlayıcı bir tutulma neticelenmiştir

Anahtar Kelimeler:

Kamusal Akıl, Cehalet Peçesi, Makul Çoğulculuk, Örtüşen Muta

Religion Within The Boundaries of Public Reason (Within the Context of John Rawls’s Toughts)

Religion Within The Boundaries of Public Reason(Within the Context of John Rawls’s Toughts)Of the most influential political thinkers in the last centruy, perhaps the most influential one, John Rawls is said to have revived the political philosophy by A Theory of Justice. In this book, primarily based on Kantian noumenal self and social contract theory, he tried to formulate a highly complicated theory of justice called “justice as fairness”. Rawls did not, however, dwell on religious matters. But, day by day, new developments in social and political milieu unprecedentedly changed the agenda of political philosophy. As modernism fades away, postmodernism has emerged with a bunch of new ideas with which religions again are able to have cultural, sociological and political power. Rawls has seen this point and engaged himself to the new reality. That’s why, instead of defining the “justice as fairness” with reference to a background theory that makes it “metaphysical”, he has developed a surprising approach to liberalism. Now, he is concerned about how (or whether) the citizens with reasonable but irreconcilable doctrines in a democratic society can also accept a political conception of justice. It seems that religions are regarded as the most problematic doctrines because of their transcendent basics. Accoridng to Rawls, public reason is the common reasons of reasonable citizens who are expected to voluntarily enter into the matters related to political justice, which results in a narrow public sphere and exclusive, not as inclusive as Rawls thinks, approach to the religions

Keywords:

Public Reason, Veil of Ignorance, Reasonable Pluralism Overlapping Consensus, Original Position, Burdens of Judgments, Justice as Fairness.,

PDF

___

Audi R., Religious Commitment and Secular Reason, Cambridge Univ. Press, 2000.
Biggar N., God in Public Reason, Studies in Chiristian Ethics, London, 2006.
Buton M., Arendt, Rawls and Public Reason, Social Theory and Practice, Vol. 31, 2005.
Galston W., Religious Pluralism and the Limits of PublicReason, Univ. Of Maryland, 2004.
Gauchet M., Anlam Borcu ve Devletin Kökenleri, çev: O. Erözden, Devlet Kuramı, der. C.B. Akal, Dost Kitabevi, Ankara, 2000.
Gillinham R., Rawls and Religion: A Critique of the Duties and Epistemic Sta- tus of Citizen of Faith in a Liberal Democracy, Univ. Of Wales, Lam- pester, 2004.
Greenwalt K., Private Consciences and Public Reasons, Oxford Univ. Pres, New York, 1995.
Lexical sıralama, Rawls’un adalet ilkeleri arasında yaptığı önem ve öncelik sıralaması kuralıdır. Bkz. Adalet Teorisi, s. 266.
Hollinger R., Postmodernizm ve Sosyal Bilimler, çev: A. Cevizci, Paradigma Yayınları, İstanbul, 2005.
Jeannıare A., Modernite Nedir?, çev: N. Tutal, Modernite versus Postmoder- nite, der: M. Küçük, Vadi Yay., Ankara, 2000.
Kant, Yaygın Bir Söz Üstüne: “Teoride Doğru Olabilir, Ama Pratikte Bir İşe Yaramaz” (Teori ve Pratik), Kant Felsefesinin Politik Evreni içinde, çev: Hakan Çörekçioğlu, İst. Bilgi Üniv. Yay., İstanbul, 2010.
Kuflık A., Liberalism, Legal Moralism and Moral Disagreement, Journal of Applied Philosophy, Vol. 22, No. 2, 2005.
Kukathas C. and Pettit P., Rawls: A Theory of Justice and its Critics, Stanford Univ. Pres, Stanford, 1990.
Kymlicka W., Çağdaş Siyaset Felsefesine Giriş, çev: Ebru Kılıç, İst. Bilgi Üniv. Yay., İstanbul, 2004.
____ Çokkültürlü Yurttaşlık, çev. A. Yılmaz, Ayrıntı Yay., İstanbul, 1998.
Levine A., Engaging Political Philosophy: From Hobbes to Rawls, Blackwell Publishers, 2002.
Matan A., A Well-Ordered Society as a Democratic Society: Alternative Rea- dings of Rawls’ Political Theory, Political Theory, XLI, 2004.
Mulhall S. and Swift A., Liberals and Communitarians, Blackwell Publishers, Oxford, 1966.
Müftüoğlu A., Liberal Kamusal Alan Tanımına Yeni Bir Bakış: Rawls’un Uz- laşmacı Liberal Kültürü, Sivil Bir Kamusal Alan, haz: L. Sunar, Kaknüs Yay., İst., 2005.
Nozick R., Anarşi, Devlet ve Ütopya, çev. A. Oktay, Bilgi Üniv. Yay., İstanbul, 2000.
Owen J. Judd, Religion and The Demise of Liberal Rationalism, The Founda- tional Crisis of the Separation of Church and State, Uniersity of Chica- go Pres, Chicago, 2001.
Prusak B. G., Politics, Religion and The Public Good, Interview with Philo- sopher John Rawls, Commonweal, September, 1998.
Rawls, A Theory of Justice, Belknap Press of the Harvard University Pres, 1971.
____ Halkların Yasası ve Kamusal Akıl Düşüncesinin Yeniden Ele Alınması, çev: Gül Evrin, Bilgi Üniv. Yay., İstanbul, 2003.
____ Justice as Fairness: A Restatement, Ed. by Ervin Kelly, The Belknap Press of Harvard Univ. Press, 2001.
____ Justice as Fairness: Political, not Metaphysical, Justice as Fairness: Political, not Metaphysical, Collected Papers, ed. S. Freeman, Harvard Univ. Pres 1999.
____ Kantian Constructivism in Moral Theory, Collected Papers, ed. S. Fre- eman, Harvard Univ. Pres 1999.
____ Political Liberalism, Columbia University Press, New York, 1993.
____ Siyasal Liberalizm, çev. M. Fevzi Bilgin, İst. Bilgi Üniv. Yay., İstanbul, 2007.
____ Social Unity and Primary Goods, Collected Papers, ed. S. Freeman, Harvard Univ. Pres 1999.
____ The Domain of the Political and Overlapping Consensus, Collected Pa- pers, ed. S. Freeman, Harvard Univ. Pres 1999.
____ The Idea of Public Reason Revisited, Collected Papers, ed. S. Freeman, Harvard Univ. Pres 1999.
Rossi P. J., The Social Authority of Reason, State Univ. Of New York Pres, Albany, 2005.
Reemtsma J.P., Dindarlığa Saygı Göstermek Gerekir mi? İnanç Meseleleri ve Seküler Bir Toplumun Şerefi Üzerine, çev: I. Arda, Cogito, YKY, İstanbul.
Ryan A., John Rawls, Q. Skinner, Çağdaş Temel Kuramlar, çev: A. Demirhan, Vadi Yay., Ankara, 1997.
Sandel M., Liberalism and The Limits of Justice, Cambridge Univ. Pres., New York, 1998.
____ Public Philosophy, Essays on Morality in Politics, Harvard Univ. Pres, Massachusetts, 2006.
Sweetman B., Why Politics Needs Religion? The Place of Religious Argu- ments in the Public Square, IVP Academic,Illinois,2006.
Talisse R. B., On Rawls, A Liberal Theory of Justice and Justification, Ward- sworth Philosophers Series, 2001.