YALAN TANIKLIK SUÇU (TCK m. 272) VE ETKİN PİŞMANLIK

Ceza muhakemesinin maddi gerçeğin ortaya çıkarılmasına ilişkin amacına ulaştıran en etkili yol, adil yargılanma hakkı temelinde güvenilir-sahih delil teminidir. Bu bağlamda, tanık beyanı en önemli delillerden biridir. Hatırlayamamak ya da öyle olduğu zannıyla konuşmak gibi insani sebepler haricinde bilerek, isteyerek, kasten gerçeğin değiştirilerek veya saklanarak ifade edilmesi, halk arasında “yalancı şahitlik” olarak tabir edilen yalan tanıklık suçunu oluşturmaktadır. Bu suçun ağırlaşmış halleri olabileceği gibi, failin cezasının azaltılmasını gerektiren ve hatta şahsi cezasızlık halleri de mümkündür. Yalan ile adalete verilen zararı önlemek veya en aza indirmek için suç sonrasında pişmanlık duyulması hali de etkin pişmanlık hükümlerini gündeme getirmektedir. Bu hususlarla birlikte etkin pişmanlık hükümlerinin Kanunun lafzına itibar ederek sadece aleyhe tanıklıkta uygulanmasını savunan görüşe karşın, bizim de savunucuları arasında yer aldığımız, lehe aleyhe ayırımı yapılmaksızın yalan tanıklıktan pişman olan kişilerin tümüne etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği görüşü, yargı kararlarındaki değerlendirmeler ile birlikte bu makalede ele alınmaya çalışılmıştır.

Perjury and Effective Remorse

The most effective way of achieving the goal of criminal procedure for revealing the truth is to provide reliable evidence based on the right to a fair trial. In this regard, the witness testimony is one of the most important evidence. Expressing the case by deliberately changing the truth or hiding it on purpose, apart from humanitarian reasons like not being able to remember or speaking on the assumption, constitutes the crime of perjury, popularly referred to as “false testimony”. There may be aggravated cases of this crime, while some other cases that require a reduction in the punishment of the perpetrator or even personal impunity. Feeling remorse after the crime also brings up effective remorse provisions for the purpose of preventing or minimizing the harm caused to justice by perjury. Moreover, despite the view arguing that effective remorse provisions should only apply to testimonies which are in favor considering letter of Law, the view that effective repentance provisions should apply to all those who feel remorse due to their perjury, regardless whether it is against or not, which we also defend, has been tried to be addressed in this article together with the evaluations in judicial decisions.

PDF

___

ARTUK, Mehmet Emin/GÖKCEN, Ahmet/YENİDÜNYA, Caner, Ceza Hukuku Özel Hükümler, Adalet Yayınevi, Ankara 2014.
ARTUK, Mehmet Emin/GÖKCEN, Ahmet/YENİDÜNYA, Caner, Ceza Hukuku Genel Hükümler, Adalet Yayınevi, Ankara 2014.
CENTEL, Nur/ZAFER, Hamide, Ceza Muhakemesi Hukuku, Beta Yayıncılık, 16. Baskı, İstanbul 2019.
FEYZİOĞLU, Metin, Ceza Muhakemesi Hukukunda Tanıklık, US-A Yayıncılık, Ankara 1996.
GÖKTÜRK, Neslihan, “Yalan Tanıklık Suçu”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XX, Y. 2016, S.1, ss. 347-409.
HAFIZOĞULLARI, Zeki, “Kusurluluğu Kaldıran Bir Neden Olarak Ceza Hukukunda İstenemezlik İlkesi”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Yıl: 2008, Cilt: 57, Sayı: 3, s. 338-360.
HAFIZOĞULLARI, Zeki/ÖZEN, Muharrem, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Millete ve Devlete Karşı Suçlar, US-A Yayıncılık, Ankara 2016.
HAKERİ, Hakan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, Adalet Yayınevi, 23. Baskı, Ankara 2020.
İÇEL, Kayıhan, Ceza Hukuku Genel Hükümler, Beta Yayıncılık, Ankara 2018.
İNCE TUNÇER, Asuman, Yalan Tanıklık Suçu, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara 2019.
KEKLİK, Ramazan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda Etkin Pişmanlık, Adalet Yayınevi, Ankara 2016.
KOCA, Mahmut/ÜZÜLMEZ, İlhan, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Adalet Yayınevi, 7. Baskı, Ankara 2020.
ÖZBEK, Veli Özer/DOĞAN, Koray/BACAKSIZ, Pınar/TEPE, İlker, Ceza Muhakemesi Hukuku, Seçkin Yayınevi, Ankara 2020.
ÖZBEK, Veli Özer/DOĞAN, Koray/BACAKSIZ, Pınar/TEPE, İlker, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin Yayıncılık, 11. Baskı, Ankara 2020.
ÖZBEK, Veli Özer/DOĞAN, Koray/BACAKSIZ, Pınar, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2020.
ÖZGENÇ, İzzet, Suça İştirak, İBB Hukuk Müşavirliği, İstanbul 1996.
SOYASLAN, Doğan, Ceza Hukuku Özel Hükümler, Yetkin Yayınevi, 11. Baskı, Ankara 2016.
ŞAHİN, Cumhur / GÖKTÜRK, Neslihan, Ceza Muhakemesi Hukuku, Seçkin Yayınevi, 5. Baskı, Ankara 2020.
TEZCAN, Durmuş/ERDEM, Mustafa Ruhan/ÖNOK, Murat, Ceza Özel Hukuku, Seçkin Yayınevi, Ankara 2020.
TÖNGÜR, Ali Rıza, “Yargıtay Kararları Doğrultusunda İştirak Türü Olarak Dolaylı Faillik ve Azmettirme”, Ceza Hukuku Dergisi, S. 28, Y. 2015, ss. 223- 259.
ÜNVER, Yener, Adliyeye Karşı Suçlar, Seçkin Yayıncılık, 3. Baskı, Ankara 2013.
ÜNVER, Yener/HAKERİ, Hakan, Ceza Muhakemesi Hukuku, Adalet Yayınevi, 17. Baskı, Ankara 2020.
YAŞAR, Osman / GÖKCAN, Hasan Tahsin / ARTUÇ, Mustafa, YorumluUygulamalı Türk Ceza Kanunu, C. 6, 2. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara 2014.