Çevre davalarında “menfaat ihlali”: Danıştay ve KKTC yüksek idare mahkemesi kararları üzerine karşılaştırmalı bir inceleme

KKTC Yüksek İdare Mahkemesi, birçok kararında, Danıştay’ın benzer konularda verdiği kararlara atıf yapmaktadır. Bununla birlikte, konu çevre davalarındaki dava ehliyeti olduğunda, Danıştay’ın dava açma hakkını genişleten yöndeki eğiliminin Yüksek İdare Mahkemesi tarafından benimsenmediği görülmektedir. Bu makalede, iki mahkemenin konuyla ilgili kararları karşılaştırılarak, Yüksek İdare Mahkemesi’nin çevrecilerin dava açma hakkını geniş yorumlamasını sağlayacak öneriler geliştirilmeye çalışılmaktadır.

Standing to sue in actions of annulment for the protection of the environment: A comparative analysis on the decisions of danıştay and TRNC higher administrative court

The Higher Administrative Court (HAC) of Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) is giving references to the decisions of Danıştay in most of the cases in front of it. However, when it comes to standing to sue in actions of annulment for protecting the environment, the interpretation of Danıştay is not accepted by the HAC of TRNC. In this article, the decisions of these courts are analyzed in a comparative perspective with the aim of enhancing some legal proposals for the HAC in order to encourage the environmentalists to bring actions of annulment to this court for protecting environment.

PDF

___

AKILLIOĞLU, Tekin. (1986). “Gökova Kararı Üzerine Gözlemler”, Amme İdaresi Dergisi, 19(3), s. 157-161.
AZRAK, Ali Ülkü. (1994). “Çevrenin Korunmasını Dinamitleyen Girişim”, Cumhuriyet, 4.1.1994.
AZRAK, Ali Ülkü. (1977). “İptal Davalarının Objektif Niteliği Üzerine Gözlemler”, Onar Armağanı, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, s. 145-155.
ÇIRAKMAN, Erol. (1981). “Danıştay’da Dava Dilekçesi Üzerinde İlk İnceleme”, Atatürk’ün 100. Doğum Yılını Kutlama Sempozyumu, Ankara: Danıştay Başkanlığı Yayınları, s. 119-128.
DURAN, Lütfi. (1994). “Hukuka Aykırılıkları Koruma Girişimi”, Cumhuriyet, 30.1.1994.
ERHÜRMAN, Tufan. “İdari Yargıda Özel Yetenek Koşulu”, 2000 Yılında İdari Yargı Sempozyumu (Ankara 11-12 Mayıs 2000), Ankara: Danıştay Yayın Bürosu Yayınları, s. 37-51.
EROĞUL, Cem. (1991). Devlet Yönetimine Katılma Hakkı, Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
GÖKDAĞ, Remzi. (1992). Park Otel ‘Olayı’, İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
GÖZÜBÜYÜK, A. Şeref-DİNÇER, Güven. (1996). İdari Yargılama Usulü, Ankara, Turhan Kitabevi Yayınları.
GÖZÜBÜYÜK, A. Şeref-TAN, Turgut. (2003). İdare Hukuku Cilt 2 (İdari Yargılama Hukuku), Ankara: Turhan Kitabevi Yayınları.
HANAĞASI, Emel. (2009). Davada Menfaat, Ankara: Yetkin Yayınları.
ONAR, Sıddık Sami. (1960). İdare Hukukunun Umumi Esasları İkinci Cilt, İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.
ÖZAY, İl Han. (2004). Günışığında Yönetim II (Yargısal Korunma), İstanbul: Filiz Kitabevi Yayınları.
ÖZYÖRÜK, Mukbil. (1972-1973). İdare Hukuku Dersleri, Ankara.
SARICA, Ragıp. (1942). İdari Kaza, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Talebe Cemiyeti Yayınları.
TURGUT, Nükhet. (1998). Çevre Hukuku, Ankara: Savaş Yayınevi.
TURGUT, Nükhet Yılmaz. (2009). Çevre Politikası ve Çevre Hukuku, Ankara: İmaj Yayınevi.
YILDIRIM, Turan. (2008). İdari Yargı, İstanbul: Beta Yayınları.
Zaferpark Dosyası. (1998). Ankara: Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları.