Adnan ARI, Ayten DÜZKANTAR, Emine ERATAY

Ses Temelli Cümle Yaklaşımıyla Okuma-Yazma Öğretiminde Sabit Bekleme Süreli Öğretimin Etkililiği

Giriş: Ses temelli cümle yaklaşımıyla (STCY) okuma-yazma öğretiminde, özel gereksinimli bireyler (ÖGB) için uyarlanmış uygulamalı bir araştırmaya rastlanmaması, okuma-yazma öğretimini hedefleyen çalışma sayısının ve bu çalışmalarda hedeflenen becerilerin sınırlı olması bakımından bu araştırmanın yapılması planlanmıştır. Bu araştırmada özel gereksinimli bireylere ses temelli cümle yaklaşımıyla okuma-yazma öğretiminde sabit bekleme süreli öğretimin (SBSÖ) etkililiğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu temel amacın yanında okuma-yazma becerilerinin kalıcılığına, araç-gereçler arası ve kişilerarası genellenebilirliliğine de bakılmıştır. Ayrıca sosyal geçerlik verisi toplamak amacıyla ÖGB’lerin ailelerinin ve öğretmenlerinin görüşlerine başvurulmuştur.Yöntem: Tek denekli araştırma modellerinden davranışlar arası yoklama evreli çoklu yoklama modelinin kullanıldığı bu araştırmaya, tam zamanlı kaynaştırma öğrencisi olarak ikinci sınıfa devam eden ve okuma-yazma öğrenmemiş, yaşları yedi olan ikisi kız, biri erkek olmak üzere zihin yetersizliği olan üç ÖGB katılmıştır. Araştırmada üç davranış ve her davranışta altışar alt davranış olmak üzere on sekiz alt davranışın öğretimi hedeflenmiştir.Bulgular: Araştırma sonucunda iki katılımcının her üç davranışta (e-l-a-k-i-n seslerinden oluşan heceler, kelimeler ve cümleler, o-m-u-t-ü-y seslerinden oluşan heceler, kelimeler ve cümleler, bu iki grupta yer alan seslerin [e-l-a-k-i-n-o-m-u-t-ü-y] kombinasyonundan oluşan heceler, kelimeler ve cümleler) yer alan tüm alt davranışlarda (kapalı heceler, açık heceler, üç harfli tek heceler, üç harfli iki heceler, kelimeler ve cümleler) yer alan okuma-yazma becerilerini edindikleri, edindikleri becerilerin kalıcı olduğu, bu becerileri kişilerarası ve araç-gereçler arası genelledikleri; bir katılımcının ise sadece birinci davranışta yer alan ilk üç alt davranışı (kapalı heceler, açık heceler, üç harfli tek heceler) edindiği bulgularına ulaşılmıştır. Araştırmanın sosyal geçerlik bulgularına bakıldığında katılımcıların ailelerinin ve sınıf öğretmenlerinin araştırma ile ilgili olumlu görüş belirttikleri görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

özel gereksinimli bireyler, okuma-yazma öğretimi, ses temelli cümle yaklaşımı, sabit bekleme süreli öğretim, akademik beceri öğretimi

The Effectiveness of the Constant Time Delay Procedure in Teaching Reading and Writing with the Sound-Based Sentence Method

Introduction: The present study was planned since no practical study adapted for individuals with special needs (ISN) was found in teaching reading and writing with the sound-based sentence method (SBSM). There were few studies aimed at teaching reading and writing, and the skills targeted in these studies were limited. This study aimed to determine the effectiveness of the constant time delay procedure (CTDP) in teaching reading and writing with the sound-based sentence method to individuals with special needs. In addition to the said main purpose, the permanence of reading and writing skills and their generalizability across materials and persons were also examined. Moreover, the opinions of families and teachers of ISN were obtained to collect social validity data.Method: Three INS were included in this study. Of these, two were girls, and one was a boy, all aged seven. They attended the second grade as full-day co-teaching inclusive students and had not learned reading and writing. The study employed a multiple probe design across behaviors, one of the single-subject research designs. The study aimed to teach three behaviors and eighteen sub-behaviors, including six sub-behaviors in each behavior.Findings: The study showed that two participants acquired reading and writing skills in all the sub-behaviors (closed syllables, open syllables, three-letter monosyllables, three-letter two syllables, words, and sentences) of all three behaviors (syllables, words, and sentences consisting of e-l-a-k-i-n sounds, syllables, words, and sentences consisting of o-m-u-t-ü-y sounds, syllables, words, and sentences consisting of the combination of sounds in these two groups [e-l-a-k-i-n-o-m-u-t-ü-y]); that the skills they acquired were permanent; that they generalized these skills across persons and materials, while one participant acquired skills in the first three sub-behaviors (closed syllables, open syllables, three-letter monosyllables) only in the first behavior. Considering the social validity findings of the study, the participants’ families and primary school teachers expressed positive opinions about the study.Discussion: The findings obtained were discussed within the framework of the literature indicating the negative aspects of teaching reading and writing with the SBSM.

Keywords:

Individuals with special needs, teaching reading and writing, sound-based sentence method, constant time delay procedure, teaching academic skills,

PDF

___

AÇSHB (2020). Engelli ve yaşlı istatistik bülteni. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. https://www.aile.gov.tr/media/60415/istatistik_bulteni_ekim20.pdf
Aker, Z. (2009). Zihinsel engelli öğrencilere okuma -yazma öğretiminde kullanılan ses temelli cümle yöntemi ile cümle yönteminin etkililiğine ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesi. [Yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Akman, E. ve Aşkın, İ. (2012). Ses temelli cümle yöntemine eleştirel bir bakış [A critical view of phoneme based sentence method]. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 1-18.
Aktürk, Y. (2009). İlk okuma-yazma öğretiminde “ses temelli cümle yönteminin” uygulanmasına ilişkin öğretmen görüşleri (Şanlıurfa/Viranşehir örneği) [Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Akyol, H. ve Temur, T. (2008). Ses temelli cümle yöntemi ve cümle yöntemi ile okuma yazma öğrenen öğrencilerin okuma becerilerinin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi [Comparing reading skills of first grade students who learn reading-writing with sound-based clause method and]. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 81-95.
Akyol, H. (2013). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi (13. baskı). Pegem Akademi.
Arslantaş, H. İ. ve Cinoğlu, M. (2010). İlkokuma yazma öğretiminde ses temelli cümle yöntemiyle çözümleme yönteminin karşılaştırılması [Comparing sound based sentence method and analysis method in literacy education]. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 81–92.
Babayiğit, Ö. (2012). İlk okuma-yazma öğretiminde ses temelli cümle yöntemine ilişkin alternatif ses sıralamasının etkililiğinin incelenmesi [Yüksek lisans tezi, Niğde üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Başal, M. ve Batu, S. (2002). Zihin özürlü öğrencilere okuma yazma öğretme konusunda alt özel sınıf öğretmenlerinin görüş ve önerileri. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi, 3(2), 85-98. https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000067
Bay, Y. (2010a). Ses temelli cümle yöntemiyle ilk okuma yazma öğrenen ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin okuma yazma hızları ve okuduğunu anlama düzeyleri [Reading and writing speeds and comprehension levels of first grade schoolers with phoneme based sentence method]. Ahi Evren Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 257-277.
Bay, Y. (2010b). Ses temelli cümle yöntemiyle ilk okuma-yazma öğretiminin değerlendirilmesi [The evaluation of early reading and writing teaching with phoneme based sentence method]. Kuramsal Eğitimbilim, 3(1), 164-181.
Bayat, S. (2014). Sınıf öğretmenlerinin ilk okuma yazma programının uygulanmasında karşılaştıkları güçlüklere ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 13(3), 759-775.
Baydık, B. ve Kudret, Z. (2012). Öğretmenlerin ses temelli cümle yönteminin etkilerine ve öğretim uygulamalarına ilişkin görüşleri [The views of teachers on the effects of sound based sentence method and their instructional practices]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(1), 1-22. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001234
Bektaş, A. (2007). Ses temelli cümle yöntemiyle gerçekleştirilen ilk okuma-yazma öğretiminin değerlendirilmesi [Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Beyazıt, N. (2007). İlk okuma yazma öğretiminin kazandırılmasında çözümleme yöntemi ve ses temelli cümle yönteminin farklı bakış açılarıyla değerlendirilmesi [Yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Binbaşıoğlu, C. (1999). İlkokuma ve yazma öğretiminin ve alfabe kitaplarının tarihsel gelişimi. Eğitim ve Bilim, 14(114), 8-32.
Bloom, B.S. (1976). İnsan nitelikleri ve okulda öğrenme (Çev. D. A. Özçelik). Pegem Akademi. (Orijinal yayın tarihi, 2012).
Buğday, M. (2015). Okula devam eden zihinsel yetersizliği olan öğrencilerin okuma yazma beceri düzeylerinin belirlenmesi [Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Caine, R. N., & Caine, G. (2018). 12 brain/mind natural learning principles. Retrieved from http://www.nlri.org/wp-content/uploads/2014/04/12-B_M-NLPs_CM.pdf
Ceylan-Aba, T. (2011). İlköğretim 1. sınıf türkçe dersi ilk okuma- yazma öğretim programının (2005) uygulanmasına ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesi (Balıkesir ili örneği) [Yüksek lisans tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Çelenk, S. (2005). İlkokuma Yazma Programı ve Öğretimi. Anı Yayıncılık.
Çelenk, S. (2002). İlk okuma-yazma öğretiminde karşılaşılan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 1(2), 40-47.
Deniz, S. (2008). Özel eğitim sınıfına devam eden zihin engelli öğrencilere okuma-yazma öğretiminde kullanılan öğretim yöntemlerine yönelik öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi [Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Doğan, B. (2007). Denizli ili ilköğretim okullarında çalışan birinci sınıf öğretmenlerinin ses temelli cümle yöntemine ilişkin görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 79-90.
Düzkantar, A. (2017). 6-12 yaş çocuklarında okuma becerilerinin desteklenmesi. N. Akmanoğlu (Ed.), Gelişimsel yetersizliği olan bireylere yönelik 6-12 yaş öğrencilere kurumda akademik alanlarda destek (s. 86-106) içinde. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Düzkantar, A. (2017). 6-12 yaş çocuklarında yazma becerilerinin desteklenmesi. N. Akmanoğlu (Ed.), Gelişimsel yetersizliği olan bireylere yönelik 6-12 yaş öğrencilere kurumda akademik alanlarda destek (s. 108-131) içinde. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Eliçin, Ö., Yıkmış, A. (2015). Otizmi olan öğrencilere okuma-yazma öğretme konusunda sınıf öğretmenlerinin görüş ve önerileri [Elementary school teachers’ opınıons and suggestıons about teachıng lıteracy to autıstıc chıldren]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(Özel Sayı), 231-242.
Eliçin, Ö., Yıkmış, A., Cavkaytar, A. (2015). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklara işlevsel okuma becerilerinin kazandırılmasında tablet bilgisayar aracılığı ile sunulan programın etkililiği. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, Kasım, 255-279.
Eliçin, Ö. (2016). İlkokuma yazma öğretim uygulamaları. H. Avcıoğlu (Ed.), Özel eğitimde okuma-yazma öğretimi (s. 89-133) içinde. Eğiten Kitap Yayıncılık.
Engin, G., Uygun, S. (2011). Osmanlı’dan günümüze okuma-yazma öğretimi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(1), 197-216.
Erdem, M. (2010). Eğitilebilir zihinsel engelli öğrencilere okuma yazma öğretiminde kullanılan ses temelli cümle ve cümle çözümleme yöntemlerine ilişkin öğretmen görüşleri. [Yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Erbaş, D. (2007). Var olan performans düzeyinin belirlenmesi ve yazılması. O. Gürsel (Ed.), Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının geliştirilmesi (s. 69-80) içinde. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Erbaş, D. (2012). Güvenirlik. E. Tekin-İftar (Ed.), Eğitim ve davranış bilimlerinde tek denekli araştırmalar (s. 109-132) içinde. Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Eyidoğan, F. (2005). Zihin özürlü öğrencilere silikleştirilen resimli fiş cümleleriyle okuma-yazma öğretiminde hata düzeltmeli eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği [Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Güneş, F. (2019a). İlkokuma yazma öğretiminde yöntem savaşları. 2. Uluslararası Temel eğitim kongresi tam metin bildiri kitabı (ss. 49-58). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Muğla.
Güneş, F. (2019b). İlkyazma Öğretimi. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 4(2), 121-142.
Gürgür, H. ve Kış, A., Akçamete, G. (2012). Kaynaştırma öğrencilerine sunulan bireysel destek hizmetlere ilişkin öğretmen adaylarının görüşlerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 11(3), 689-701.
Işıkdoğan-Uğurlu, N. (2016). İlkokuma yazmanın tarihsel gelişimi. H. Avcıoğlu (Ed.), Özel eğitimde okuma-yazma öğretimi (s. 1-33) içinde. Eğiten Kitap Yayıncılık.
Kakşa, M. H. (2019). Sınıfında kaynaştırma öğrencisi bulunan sınıf öğretmenlerinin uyguladıkları okuma – yazma yöntemlerine ilişkin görüşleri [Yüksek lisans tezi, Bayburt Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Kanmaz, A. (2007). Ses temelli cümle yöntemini uygulayan birinci sınıf öğretmenlerinin yöntem hakkındaki görüşleri ve öğrencilerin okuma yazma becerilerini değerlendirmeleri (Denizli İli Örneği) [Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi].
Karadağ, R. ve Gültekin, M. (2007). İlk okuma yazma öğretiminde çözümleme ve bireşim yöntemlerinin etkililiğine ilişkin öğretmen görüşleri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3(1), 102-121.
Karaman, M. K. ve Yurduseven, S. (2008). İlk okuma-yazma programına ilişkin öğretmen görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 115-129.
Kesginci, Ş. (2011). 2005 Türkçe programına göre uygulamalı ilk okuma-yazma öğretimi (5. Baskı). Kök Yayıncılık.
Kırcaali-İftar, G., Düzkantar, A. (1999). Zihin özürlü öğrencilere özel eğitim danışmanlığı aracılığıyla uygulanan resimli fişlerle okuma-yazma öğretiminin etkililiği. Özel Eğitim Dergisi, 2(3) 3-13.
Koç, R. (2012). Okuma yazma öğretimi yöntemleri ve ses temelli cümle yöntemi uygulaması. İnternational Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish, 7(4), 2259-2268.
MEB (2009). İlköğretim türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-5. sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı. http://web.deu.edu.tr/ilyas/ftp/turkce2009.pdf
MEB (2015). Türkçe dersi öğretim programı (1-8. Sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı. http://web.deu.edu.tr/ilyas/ftp/turkce2015.pdf
MEB (2017). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı. http://web.deu.edu.tr/ilyas/ftp/turkce2017.pdf
MEB (2018a). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. 07.07.2018 tarih ve 30471 sayılı resmigazete. https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_07072018.pdf
MEB (2018b). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı. http://web.deu.edu.tr/ilyas/ftp/turkce_2018.pdf
MEB (2019). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı. mufredat.meb.gov.tr/Dosyalar/20195716392253-02-Türkçe%20Öğretim%20Programı%202 019.pdf
MEB (2020). Milli eğitim istatistikleri, örgün eğitim 2019-2020. Milli Eğitim Bakanlığı. http://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2020_09/04144812_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2019_2020.pdf
Özak, H. ve Avcıoğlu, H. (2007). Zihinsel yetersizliği olan öğrencilere okuma becerilerinin öğretiminde bilgisayar aracılığıyla sunulan eş zamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 33-50.
Özcan, A. F. ve Özcan, A. O. (2016). İlk okuma yazma öğrenmede çocukların yaşadıkları güçlükler, nedenleri ve çözüm önerileri: nitel bir araştırma. İGÜSBD, 3(1), 69-103. https://doi.org/10.17336/igusbd.61470
Özgün, S. (2010). Eski ve yeni ilköğretim programlarında ilk okuma yazma öğretimine ilişkin bir araştırma [Yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Özmen, R. Y., Yakın, M. ve Kalkan, S. (2010). Otistik öğrencilerin harfleri ve harfleri oluşturan çizgileri çizme becerisinde iki farklı performans dönütünün etkililiğinin karşılaştırılması. Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 97-107.
Özsoy, U. (2006). Ses temelli cümle yöntemiyle okuma yazma öğretiminde karşılaşılan güçlükler (Eskişehir il örneği). (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Palas, A. Y. (2017). Zihinsel yetersizliği olan kaynaştırma öğrencilerine okuma yazma öğretiminde kullanılan yöntemlere yönelik öğretmen görüşleri [Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Sadioğlu, Ö., Batu, S. ve Bilgin, A. (2012). Sınıf öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırılmasına ilişkin görüşleri. Uludağ Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 399-432.
Samancı, S. (2007). Ses temelli cümle yöntemiyle okuma yazma öğretiminde ilköğretim birinci sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları problemler [Yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Seçil-Karamuklu, E. (2018). Disleksi olan öğrencilerde cümle çözümleme ve ses temelli cümle yöntemleri ile okuma yazma öğretiminin etkililiğinin karşılaştırılması [Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Senemoğlu, N. (2006). Plandan uygulamaya öğretim. M. Bilen (Ed.), Tam öğrenme modeli (83-87) içinde. Anı Yayıncılık.
Snell, M. E. ve Brown, F. (2000). İnstruction of students with severe disabilities (5. edition). Prentice Hall. İnc., New Jersey.
Şahin, A. (2005). İlk okuma-yazma öğretiminde kullanılan çözümleme ve bireşim yöntemlerinin uygulamalı olarak karşılaştırılması [Doktora tezi, gazi üniversitesi]. Yükseköğretim kurulu ulusal tez merkezi.
Şenel, H. G. (2004). öğretmenlerin ilk okuma-yazma öğretiminde tercih ettikleri yöntemler. İlköğretim-Online, 3(2), 48-53.
Şengül, H. ve Akçin, N. (2010). Zihinsel yetersizliği olan öğrencilere okuma yazma öğretme konusunda özel eğitim öğretmenlerinin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 43(2), 1-26.
Tekin-İftar, E. (2012). Davranış kayıt teknikleri. E. Tekin-İftar (Ed.), Eğitim ve davranış bilimlerinde tek denekli araştırmalar (s. 69-107) içinde. Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Tekin-İftar, E. (2012). Çoklu yoklama modelleri. E. Tekin-İftar (Ed.), Eğitim ve davranış bilimlerinde tek denekli araştırmalar (s. 217-254) içinde. Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Tekin-İftar, E. (2012). Geçerlik. E. Tekin-İftar (Ed.), Eğitim ve davranış bilimlerinde tek denekli araştırmalar (s. 133-153) içinde. Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Tok, Ş., Tok, T. ve Mazı, A. (2008). İlk okuma yazma öğretiminde çözümleme ve ses temelli cümle yöntemlerinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14(53), 123-144.
Tok, Ş. (2001). İlk okuma-yazma öğretiminde kullanılan yöntemlerin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamalarda Eğitim Yönetimi, Bahar, 257-276.
Tokta, M. C. (2008). Zihinsel yetersizliği olan kaynaştırma öğrencilerinde ses temelli yöntemin okuma yazma öğretimine etkililiğine ilişkin öğretmen görüşleri [Yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Tokta, M. C., Avcıoğlu, H. (2012). Zihinsel yetersizliği olan kaynaştırma öğrencilerine okuma-yazma öğretiminde kullanılan ses temelli cümle yöntemi’nin etkililiğine ilişkin öğretmen görüşleri. Turkish International Journal of Special Education and Guidance & Counceling, 1(1), 11-24.
Turan, M. (2007). İlköğretim 1. sınıf türkçe dersi ilk okuma yazma programında uygulanan ses temelli cümle yönteminin uygulamadaki etkililiği [Doktora tezi, Fırat Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Turan, M. (2010). Birinci sınıf öğretmenlerinin ses temelli cümle yöntemi ve yazı türlerine ilişkin görüşleri. Millî Eğitim, 187(yaz), 8-22.
Uçar, K. Ö. D. (2001). Okuma yazma öğretiminde kullanılan yöntemlerin etkililiğinin karşılaştırılması [Yüksek lisans tezi, Niğde Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Uslu, S. (2014). Yenilenen ilkokul basamağında gerçekleştirilen okuma yazma öğretim sürecine ilişkin öğretmen görüşleri [Yüksek lisans tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Vatansever, H. (2008). Cümle yöntemi ve ses temelli cümle yöntemine göre okuma yazma öğrenmiş çocukların okuduğunu anlamadaki başarı durumlarının değerlendirilmesi [Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Yeşilyurt, E. (2019). Kuramsal temelleri açısından öğretim stratejilerinin temel özellikleri: Bir derleme çalışması, Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(5), 57-78.
Yılmaz, M. ve Ağırtaş, M. N. (2009). İlk okuma yazma öğretiminde ses temelli cümle yönteminin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, Hatay ili örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 164-175.
Yurduseven, S. (2007). İlk okuma yazma programının öğretmen görüşleri çerçevesinde değerlendirilmesi [Yüksek lisans tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.