Öğrenme, doğası gereği oldukça karmaşık bir süreçtir. Farklı kavramları ve kuramları bir araya getirerek öğrencilerin öğrenme süreçlerini daha kapsamlı bir şekilde açıklamaya çalışmak, öğretme-öğrenme sürecine doğru müdahale edebilmek açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada derinlemesine, yüzeysel ve stratejik alt ölçeklerinden oluşan öğrenme yaklaşımları ile bilişsel değerlendirme desteği (BDD), üstbilişsel plan desteği (UPD), üstbilişsel kontrol desteği (UKD) ve üstbilişsel yönetme desteği (UYD) boyutlarından oluşan öğrenme stratejileri kullanım kalitesi arasında oluşturulan bir modelin anlamlı olup olmadığı test edilmiştir. Bu amaçla, Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümüne devam eden 374 öğrenciden toplanan veriler ile öğrenme yaklaşımları ile öğrenme stratejilerini kullanma kalitesi arasında bir yapısal eşitlik modeli kurulmuştur. Kurulan modeli değerlendirmede kullanılan uyum ve hata istatistiklerine göre, herhangi bir düzeltme veya ilişkilendirme yapılmadan oluşturulan ilk model kabul edilebilir düzeydedir. Yüzeysel ve stratejik alt ölçeklerine ait hataların ilişkilendirilmesiyle düzeltilen model için hata ve uyum istatistikleri mükemmel düzeydedir. Kurulan her iki modelde de öğrencilerin öğrenme yaklaşımlarını en iyi belirleyen yaklaşım, derinlemesine öğrenme yaklaşımıdır. Öğrenme stratejileri kullanım kalitesini en iyi açıklayan boyut ise üstbilişsel yönetme desteğidir. Kurulan yapısal eşitlik modelinde yüzeysel öğrenme yaklaşımının ne öğrencilerin öğrenme yaklaşımlarını belirlemede ne de öğrencilerin öğrenme stratejileri kullanım kalitesini belirlemede etkili olmadığı belirlenmiştir.

Learning is a very complex process by its nature. It is highly important to merge different concepts and theories in order to bring a more comprehensive explanation to learning processes of students in terms of accurate intervention to the teachinglearning process. The significance of a model developed between learning approaches including deep, surface and strategic sub-scales and the quality of using learning strategies including elaboration (E), metacognitive plan support (MPS), metacognitive control support (MCS) and metacognitive management support (MMS) dimensions was tested in this study. For this purpose, a structural equating model was developed to investigate the relationship patterns between the learning approaches - and - the quality of using learning strategies –with the data collected from 374 students from the Department of Primary Education in the Faculty of Education at Erzincan University. According to fit and error statistics used to evaluate the developed model, the first model was developed without any modification was at an acceptable level. The fit and error statistics for the model modified through the association of the errors of surface and strategic sub-scales were found at an excellent level. In both models, the best approach, which defines the learning approach of the students, was deep learning approach. The dimension which defines the quality of using learning strategies best was metacognitive management support. In the structural equation model, it was found out that the surface learning approach had an effect to detect neither the learning approaches of students nor the quality of using learning strategies