Aday Öğretmenlerin Adaylık Eğitimini Atandıkları İlden Farklı Bir İlde Tamamlamaları: Aday Öğretmenlerin Görüş ve Deneyimleri

Bu çalışmanın amacı, adaylık eğitimini atanılan ilden farklı bir ilde tamamlayan aday öğretmenlerin adaylık eğitimine ilişkin görüşlerini, eğitimlerini tamamladıkları il/okul ile atandıkları il/okul arasındaki fiziki çevre ve olanaklar, eğitsel materyal, sosyo-kültürel yapı ve öğrenci profili bakımından karşılaştırmak ve oluşabilecek farklılıkları belirlemektir. Durum çalışması olarak desenlenen bu araştırma, farklı bir ilde adaylık eğitimini tamamlayarak Van ilinde göreve Öğretmenlerle yapılan görüşmeler sonucunda elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, aday öğretmenlerin farklı bir ilde adaylık eğitimi almalarına ilişkin hem olumlu hem de olumsuz görüşlere sahip oldukları belirlenmiştir. Ayrıca adaylık eğitimi tamamlanan il/okul ile atandıkları il/okul arasındaki fiziki çevre ve olanaklar, eğitsel materyal, sosyo-kültürel yapı ve öğrenci profili bakımından önemli farklılıkların olduğu ve bu farklılıklardan dolayı aday öğretmenlerin uyum sorunları yaşadıkları sonucuna ulaşılmıştır. Bu durumda uyum sorunlarının azaltılabilmesi için adaylık eğitiminin, aday öğretmenlerin atandıkları ilde başlatılması, fakat görev yapacakları okullarda deneyimli danışman öğretmenlerin bulunmaması durumunda atandıkları ildeki farklı bir okulda bu sürecin yürütülmesi önerilebilir

Beginning Teachers' Completion of Induction Program in a Different Province: Opinions and Experiences of Beginning Teachers

The aim of this study is to determine opinions of beginning teachers on completing induction program in a different province; the differences between assigned province/school and the province/school where induction program was completed in terms of physical environment and facilities, educational material, sociocultural structure, student profile and how these differences affect beginning teachers. This research designed as a case study was carried out with 25 beginning teachers who completed induction program in a different province and began teaching profession in Van province. Descriptive analysis method was applied to the data obtained from the interviews with the teachers. As a result of the research, it has been determined that beginning teachers have negative views on the application of completing induction program in a different province besides having some advantages. In addition, it has been concluded that there are significant differences between assigned province/school and the province/school where induction program was completed in terms of physical environment and facilities, educational material, socio-cultural structure, student profile and these differences cause beginning teachers to experience adaptation problems. In this case; it may be suggested that induction programs should be initiated in assigned province so that adaptation problems can be reduced, but this process may be carried out in a different school where they are assigned if experienced mentor teachers are not available

Keywords:

Beginning teachers induction programs, experiences,

PDF

___

Akyüz, Y. (2012). Türk Eğitim Tarihi (23. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Altıntaş, S. ve Görgen, İ. (2016). Aday Öğretmen Yetiştirme Sistemi Üzerine Aday Öğretmenlerin Değerlendirmeleri. 4th International Conference on Curriculum and Instruction, 27-30 Ekim 2016, Belek/Antalya-Türkiye.
Avalos, B. ve Aylwin, P. (2007). How young teachers experience their professional work in Chile. Teaching and Teacher Education, 23, 515-528.
Aykaç, N., Kabaran, H. ve Bilgin, H. (2014). Türkiye’de ve Bazı Avrupa Birliği Ülkelerindeki Öğretmen Yetiştirme Uygulamalarının Karşılaştırılmalı Olarak Incelenmesi (Almanya, Finlandiya, Fransa, İngiltere ve Türkiye Örneği).
Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(3), 279-292.
Ayvaz, D. M. (2012). “The Effectiveness of Induction Program for Candidate Teachers.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Balkar, B. ve Şahin, S. (2014), The Opinions of Educators on Implementing Mentorship Program for Novice Teachers. The Journal of Academic Social Science Studies International Journal of Social Science, 3(29), 83-100.
Başar, M.. ve Doğan, Z. G. (2015). Göreve Yeni Başlayan Öğretmenlerin Yaşadığı Sosyal-Kültürel Mesleki Sorunlar. Route Educational and Social Science Journal , 2(4), 375-398.
Bayındır, N. ve Özel, A. (2009). Öğretmenlik Uygulamaları. Ankara: Gündüz Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (21. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2005). Research methods in education (5th Ed.). London: Routledge Falmer.
Döş, İ. ve Sağır, M. (2013). Birleştirilmiş Sınıflı İlkokulların Yönetim Sorunları. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 237-250.
Duran. E., Sezgin, F. ve Çoban, O. (2011). Aday Sınıf Öğretmenlerinin Uyum ve Sosyalleşme Sürecinin Incelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 465-477.
Dursun, F. (2006). Birleştirilmiş Sınıflarda Eğitim Sorunları ve Çözüm Önerileri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 33-57.
Ekinci, A. (2010). Aday Öğretmenlerin İş Başında Yetiştirilmesinde Okul Müdürlerinin Rolü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 63-77.
Erdemir, N. (2007). Mesleğine Yeni Başlayan Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Karşılaştıkları Sorunlar ve Şikâyetleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(22), 135-149.
Ergünay, O. ve Adıgüzel, O. C. (2016). İlk Yıl Mesleki Deneyimleri Süresince Aday Öğretmenlerin Vizyonlarındaki Değişimin ve Karşılaştıkları Sorunların Incelenmesi. 4th International Conference on Curriculum and Instruction, 27- 30 Ekim 2016, Belek/Antalya-Türkiye.
Gökçe, A. T. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin Adaylık Döneminde Yasadıkları Sorunlar. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 137-156.
Gül, İ., Türkmen, F. ve Aksel, N. (2017). Aday Öğretmen Görüşlerine Göre Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecinin Değerlendirilmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilgiler Dergisi, 10(1), 365-388.
İlyas, İ. E., Coşkun, İ. ve Toklucu, D. (2017). Türkiye’de Aday Öğretmen Yetiştirme Modeli İzleme ve Değerlendirme (Rapor No: SETA: 78). İstanbul: Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı.
İnci, S. (2014). “Aday Öğretmenlerin Duygusal Zekâ ile Yaşam Doyumu Düzeyleri Arasındaki İlişki.” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Kaplan, M. (2002). Aydınlanma Devrimi ve Köy Enstitüleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayını.
Karataş, Z. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
Kaya, S. (2016). Mentor and Candidate Teachers' Views About the Recent Teacher Induction Program. 4th International Conference on Curriculum and Instruction, 27-30 Ekim 2016, Belek/Antalya-Türkiye.
Kılıç, D., Babayiğit, Ö. ve Erkuş, B. (2016). Aday Öğretmenlerin Adaylık Eğitimine İlişkin Görüşleri. Ekev Akademi Dergisi, 20(68), 81-91.
Korkmaz, İ., Saban, A. ve Akbaşlı, S. (2004). Göreve yeni Başlayan Sınıf Öğretmenlerinin Karşılaştıkları Güçlükler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 38, 266-277.
Kozikoğlu, İ. (2016). “Öğretimin Ilk Yılı: Mesleğin İlk Yılındaki Öğretmenlerin Karşılaştıkları Güçlükler, Hizmet Öncesi Eğitim Yeterlikleri ve Mesleğe Adanmışlıkları.” Yayımlanmamış doktora tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.
Köse, A. (2016). Okul Yöneticilerinin Görüşlerine Göre Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecinin Değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 924-944.
MEB, (1995). Aday Memurların Yetiştirilmesine İlişkin Yönetmelik. Tebliğler Dergisi, 2423.
MEB, (2015). Millî Eğitim Bakanlığı Öğretmen Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliği. Resmi Gazete Sayısı, 29329.
MEB, (2016a). Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecine İlişkin Yönerge. Tebliğler Dergisi, 2456947.
MEB, (2016b). Aday Öğretmen Yetiştirme Programı. 01/10/2017 tarihinde http://oygm.meb. gov.tr/www/19072017-tarihinde-atamasi-yapilan-sozlesmeliaday-ogretmenlerin-yetistirme-programi/icerik/433 adresinden alınmıştır.
MEB, (2017). Sözleşmeli Aday Öğretmenlerin Yetiştirme Programı. Tebliğler Dergisi, 43501582-774.01.01-E.11771868.
Merriam, S. B. (2015). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (3. baskı). (S. Turan, Çev.). Ankara: Nobel Yayınları.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis (2nd edition). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Nayır, F. ve Çetin, K. S. (2017). Aday Öğretmenlerin Danışman Öğretmenlik Uygulamasına İlişkin Görüşleri (Muğla İli Örneği). Journal of Education and Future, 12, 137-155.
Özer, F. (2013). “Aday Öğretmenlerin Sınıf Yönetimi Yeterliliklerine Ilişkin Algıları.” Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Özonay, İ. Z. (2004). Öğretmenlerin Adaylık Eğitimi Programının Değerlendirmesi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6–9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.
Özpınar, M. ve Sapkaya, R. (2010). Köyde Görev Yapan Sınıf Öğretmenlerinin Sorunları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 17-29.
Öztürk, M. (2014). Generating Teacher Development Models from Context-Specific Predicaments of New Teachers in Induction Period. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 116, 206-211.
Punch, K. F. (2014). Sosyal araştırmalara giriş. Nicel ve nitel yaklaşımlar (3. baskı). (D. Bayrak, H. B. Arslan ve Z. Akyüz, Çev.). Ankara: Siyasal Kitapevi.
Sarı, M. H. ve Altun, Y. (2015). Göreve Yeni Başlayan Sınıf Öğretmenlerinin Karşılaştıkları Sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 213-226.
Sarıca, R. ve Turan-Özpolat, E. (2016). Aday Öğretmen Yetiştirme Sürecine İlişkin Aday Öğretmen Görüşleri (Gaziantep-Osmaniye İlleri Örneği). 4th International Conference on Curriculum and Instruction, 27-30 Ekim 2016, Belek/Antalya-Türkiye.
Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen Yeterlilikleri ve Mesleki Gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
Soyalp, H. ve Kozikoğlu, İ. (2016). Aday Öğretmenlerin Aday Öğretmen Yetiştirme Programına Yönelik Görüşlerinin İncelenmesi. 4th International Conference on Curriculum and Instruction, 27-30 Ekim 2016, Belek/Antalya-Türkiye.
Stake, R. E. (2005). Qualitative case studies. In N. K Denzin ve Y. S. Lincoln (Ed.), The Sage handbook of qualitative research (3. baskı) (s. 443-466). Thousand Oaks, Ca: Sage
Tunçbilek, M. M. ve Tünay, T. (2017). MEB Aday Öğretmen Yetiştirme Süreci Uygulamasının İlgili Taraflarının Bakış Açısıyla Değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(61), 412-427.
Ulubey, Ö. (2017). Aday Öğretmen Yetiştirme Programının Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 201, 1-23, doi: 10.16986/HUJE.2017031014.
Üstüner, M. (2004). Geçmişten Günümüze Türk Eğitim Sisteminde Öğretmen Yetiştirme ve Günümüz Sorunları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(7), 63-82.
Varış, F. (1969). Eğitimde Program Araştırmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(1), 23-32.
Yapıcıoğlu, K. D., Öztürk, T. ve Yetim, N. (2016). Sen Stajyer Öğretmen Misin? Aday Öğretmen Misin? Öğretmen Misin?: Aday Öğretmenlik Uygulaması Üzerine Bir İnceleme. 4th International Conference on Curriculum and Instruction, 27-30 Ekim 2016, Belek/Antalya-Türkiye.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.