Bilgisayar dersinde dizgeli öğretim yönteminin öğrenci erişilerine etkisi

Bu araştırma, öğrencilere kazandırılmak istenen hedef davranışların düzeyi ile uygulanan dizgeli öğretim yöntemi arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını saptamaya yöneliktir. Bu nedenle Karaman Nefise Sultan Kız Teknik ve Meslek Lisesi Bilişim Teknolojileri Alanı 10. Sınıf öğrencileri ile deneysel bir çalışma yapılmıştır. Araştırmada “Kontrol Gruplu ÖnTest-SonTest Desen” kullanılmıştır. Deney grubunda dizgeli öğretim yöntemi araştırmacı tarafından ders ortamında kullanılmıştır. Kontrol grubunda ise mevcut öğretim yöntemi sürdürülerek öğrenme sağlanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilere göre dizgeli öğretim yönteminin uygulandığı grubun bilgi, kavrama, uygulama düzeyleri ile toplam erişi ve kalıcılık puan ortalamaları, mevcut yöntemin uygulandığı grubun puan ortalamalarından anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Bu verilere dayanarak hedef-davranışları kazandırmada ve öğrenilenlerin kalıcılığını sağlamada dizgeli öğretim yönteminin mevcut yöntemden daha etkili olduğu görülmüştür

This research is conducted to determine whether there is a significant relationship between the level of the behavioral

objectives with which the students are desired to be supplied and the method of systematic training. For this reason, an experimental research was conducted on the students in Karaman Nefise Sultan Vocational High School, Instructional Technologies Department. “Pre-test and post-test control groups” design were used. There were two groups: in test group systematic learning was experimented; while the control group was given traditional education. The data obtained from the investigation shows that knowledge, comprehension, application levels and the total achievement average of the systematic learning group is significantly higher than the averages of traditional education group. Based on this data, it can be concluded that systematic learning is more effective than traditional education

Keywords:

Systematic training, target-behaviour level achievement,

PDF

___

Alacapınar, F. G. (2007). Geleneksel, Bilgisayarlı, Dizgeli Eğitim ve Erişi. Eurasian Journal of Educational Research, 29, 13-24.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler Için Veri Analizi El Kitabı (8. Baskı). Ankara: Pegema Yayıncılık.
Demirel, Ö. (2008). Eğitimde Program Geliştirme (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Demirel, Ö. (2008). Öğretim Ilke Ve Yöntemleri (13. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Duman, B. ve Semerci Ç. (2010). Dizgeli Öğretimin Öğretmen Adaylarinin Demokratik Tutumlarina Etkisi. e-Journal of New World Sciences Academy 5(2), 665-673, [Online]: www.newwsa.com adresinden 12 Ekim 2012 tarihinde indirilmistir.
Durdukoca Ş. (2023). “Dizgeli Eğitim Ve Düz Anlatim Yöntemleriyle İşlenen Öğretim Uygulamalarinin Öğretmen Adaylarinin Epistemolojik İnanç, Öğrenme Yaklaşimlari, Üstbilişsel Farkindalik Ve Akademik Başarilarina Etkisi.” Doktora tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Eldemir, A. C. (2012). Geleneksel Türk Sanat Müziği Dersinde Uygulanan Dizgeli Öğretim Yönteminin Öğrenci Erişisine Ve Kalıcılığa Etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(17), 359-375.
Kapıcıoğlu, O. K. ve Sönmez, V. (2011). Dizgeli Öğretimin Etkililiği. e-Journal of New World Sciences Academy, 6 (3), 2075-2095, [Online]: www.newwsa.com adresinden 12 Ekim 2012 tarihinde indirilmistir.
Öntaş, T. (2014). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde Yapılandırmacı Yaklaşım ile Dizgeli Eğitimin Öğrenci Erişisine Etkisi Arasındaki Fark. Anadolu Eğitim Liderliği ve Öğretim Dergisi, 2(2), 43-51.
Özdemir, M. ve Can, A. (2014). Klasik Gitar Eğitimine Eklektik Bir Yaklaşım. İdil, 3 (13), 25-43.
Senemoğlu, N. (2007). Gelişim Öğrenme Ve Öğretim. Ankara: Gönül Yayıncılık.
Sezginsoy, B. ve Akkoyunlu, B. (2011). Sosyal Bilgiler Dersinde Tarih Bilinci Oluşturmada Dizgeli Öğretimimn Etkililiği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 411-422.
Sönmez V. (2010). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı (16. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Sönmez, V. ve Alacapınar, F. (2011). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.