Arzu YILMAZ, Metin SUNGUR

ÇOCUKLUK ÇAĞINDA DİLATE KARDİYOMİYOPATİ

AMAÇ: Çalışmamızda Ocak 1999 - Ocak 2004 yılları arasında Dr. Sami Ulus Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Merkezi'nde izlenen dilate kardiyomiyopatili hastaların klinik bulgularını incelemek, prognoz üzerine etkili faktörleri değerlendirmek amaçlanmıştır.GEREÇ VE YÖNTEMLER: Dilate kardiyomiyopati tanısı kesinleşmiş hastalar çalışmaya alınmıştır. Olguların; demografik ve klinik bulguları, elektrokardiyografi, ekokardiyografi ve hastaların prognozu değerlendirilmiştir. İstatistiksel çalışmada SPSS 10 istatistik programı kullanılmıştır. Değerlendirmede Pearson ki kare ve student T testleri kullanılmıştır.BULGULAR: Hastaların elektrokardiyografik bulguları ile prognoz arasındaki ilişki saptanmamıştır. Ejeksiyon fraksiyonu yüksek olan hastalarda iyileşme ve düzelme oranı, düşük olan hastalara göre belirgin derecede yüksek bulunmuştur. Kısalma fraksiyonu %15'in üstünde olan hastalarda, altında olan hastalarda, iyileşme ve düzelme oranı ise belirgin yüksek bulunmuştur.SONUÇ: Çalışmamızda dilate kardiyomiyopatili hastaların demografik verilerinin, elektrokardiyografi değişikliklerin dilate kardiyomiyopatinin prognozunda etkili olmadığı saptanmıştır. Ejeksiyon fraksiyonun prognozu olumlu etkilediği ancak bunun istatistiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenmiştir. Kısalma fraksiyonu hastaların prognozunu etkilemiştir ve bunun istatistiksel olarak anlamlı olduğu gözlenmiştir.

DILATED CARDIOMYOPATHY IN CHILDHOOD

OBJECTIVE: The aim of study was evaluating the children who were diagnosed dilated cardiomyopathy between January 1999 and January 2004 in Dr. Sami Ulus Pediatric research and Training Hospital for clinical findings on prognosis.MATERIAL AND METHODS: Children who were diagnosed dilated cardiomyopathy included the study. Patients demographic, clinic electrocardiographic and echocardiography findings were evaluated on prognosis. Pearson ki square and student T tests were used as statistical method.RESULTS: There wasn't any relation between electrocardiographic findings and prognosis. Recovery and getting better ratio of the patients was significantly elevated in high ejection fraction group. In the shortening fraction is higher than 15% group; getting better and recovery ratio was high.CONCLUSION: In this study there wasn't any correlation between prognosis and demographic, electrocardiographic findings. Ejection fraction was influential on prognosis but not significant on statistical analysis. Shortening fraction was significantly and statistically effective on prognosis.

PDF

___

1)Li D, Czernuszewich GZ, Gonzales O et al. Novel cardiac troponin T mutation as a cause of familial dilated cardiomyopathy Circ. 2001; 104: 2188-2193.
2)Gesuete V, Ragni L, Prandstraller D, Oppido G, Formigari R, Gargiulo GD, Picchio FM. Dilated Cardiomyopathy Presenting in Childhood: aetiology, diagnostic approach, and clinical course. Cardiol Young. 2010; 20: 680-5.
3)Roberts P, Burch M. Cardiomyopathy in Childhood. Pediatrics and Child Health. 2009; 19: 15-24.
4)Bilgiç A. Dilate Kardiyomiyopati Özme Ş.(ed). Katkı pediatri dergisi Ankara: Alp Ofset Matbaacılık Ltd. Şti. 2001; 9-31.
5)Krishna RK. A Practical approach for the diagnosis and management of dilated cardiomyopathy, Indian J Pediatr. 2002; 69: 341-50.
6)Williams, Glyn D; Hammer, Gregory B. Cardiomyopathy in childhood. Curr Opin Anesthesiol. 2011; 24: 289-300.
7)Towbin JA. Pediatric myocardial disease . In: Berger S (ed). The Pediatric Clinics of North America: Pediatric Cardiology . Philadelphia, London. WB Saunders Company. 2000: pp: 289-312.
8)Talierco CP, Seward JB, Driscoll DV, et al. Idiopathic dilated cardiomyopathy in the young: clinical profile and natural history. J Am Coll Cardiol. 1985; 6: 1126-31.
9)Crispell AK, Hanson LE, Coates K et al. Periodic rescrening is indıcated for family members at risk of developing familial dilated cardiomyopathy J AM Coll Cardiol. 2002; 9: 1503-7.
10)Metin Sungur. Dr Sami Ulus Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Merkezi'nde 1991-1996 yılları arasında izlenen primer kardiyomiyopatili hastaların klinik, epidemiyolojik ve prognoz yönünden değerlendirilmesi, Uzmanlık tezi 1997.
11)Bilgiç A, Özbarlas N, Özkutlu S, et al. Cardiomyopathies in children clinical, epidemiological and prognostic evaluation. Jpn Heart J. 1990; 31: 789-797.
12) Carvalho JS, Silva MC, Shinebourne EA, et al. Prognostic value of posterior wall thickness in childhood dilated cardiomyopathy and myocarditis. Eur Heart J. 1996: 17; 1233-1238.
13)Kim IS, Izawa H, Sobue T, et al. Prognostic value of mechanical efficiency in ambulatory patients with idiopathic dilated cardiomyopathy in sinüs rhythm. J Am Coll Cardiol. 2002; 39: 1264-68.
14)Talwar KK, Poddar P. Beta Blockers in Cardiomyopathy: Status Report 2010. Indian Heart J. 2010; 62: 123-5.
15)Guo H, Lee J.D, Ueda T, et al. Different clinical features, biochemical profiles, echocardiographic and elctrocardiographic findings in older and younger patients with idiopathic dilated cardiomyopathy. Acta Cardiol. 2005: 60; 27-31.
16)Burch M, Siddiqi SA, Celermajer DS, et al. Dilated cardiomyopathy in children: determinants of outcome. Br Heart. 1994: 72; 246-250.
17)Wiles HB, Mc Arthur PD, Taylor AB, et al. Prognostic features of children with dilated cardiomyopathy. Am J Cardiol. 1991; 68: 1372-76.