Ülkelerin Kalkınmasında ve İşbirliğinde Eğitimin Rolü: Türkiye ve Polonya Örneği

Eğitim,ülkelerin ekonomik, sosyal ve siyasal gelişmişlik düzeylerini belirleyen enönemli faktörden biridir. Eğitimin amacı bilgi üretmektir. Eğitim bireyleresağladığı özel yararlar yanında toplumsal açıdan ortaya koyduğu dışsallıklarnedeniyle de ülkelerin ekonomik kalkınmalarında ciddi rol oynamaktadır.Bireylerin eğitim seviyesi yükseldikçe nitelikli iş gücü dar boğazı aşılmakta,bilimsel ve teknolojik yenilikler hız kazanmaktadır. Eğitim sayesinde emeğinverimliliğinin artması sonucu olarak milli gelir düzeyi hızla artmaktadır.Eğitim düzeyi yüksek toplumlarda veya ülkelerde yönetim daha demokratik birnitelik kazandığı, ekonomik ve siyasi istikrarı sağlamak kolaylaştığı ve suçunsurları düştüğü için eğitime yapılan yatırımların geri dönüş hızı fizikselsermaye yatırımlarından daha yüksek olmaktadır. Bu çalışmada, ülkeler içinekonomik açıdan eğitimin ve eğitim yatırımlarının niçin önem taşıdığı üzerindedurulacak ve eğitimin iktisadi kalkınmadaki rolü analiz edilecektir.

The Role of Education in Economic Development and Cooperation in Countries: The Case of Turkey and Poland

Education is one of the most important factors which determines economic, social and political development level of countries. The purpose of education is to produce information. In addition to providing special benefits to people, education has an important role in economic development of countries since it puts forward externalities from the point of social aspect. Poverty of skilled labor is overcome and scientific and technological innovations gain speed when training level of people goes up. As the result of labor productivity raises, level of national income increases rapidly and created income is distributed more fairly. The return speed of investment in education is higher than the return speed of investment in physical capital, because administration becomes more democratic, providing economic and political stability gets easier and criminal rates decrease in communities having a high level of education. In this study, it will be focused on why education and educational investments are economically important for countries and the role of education in economic development will be analyzed.

PDF

___

Adem, M. (1993). Ulusal Eğitim Politikamız. III. İzmir İktisat Kongresi; 4-7 Haziran 1992,Sosyal Değişim ve Sosyal Gelişme Stratejileri. Ankara: DPT yayını.
Arslan, K. (2009). Yeni Rekabet Koşullarında Stratejik Ortakların Artan Önemi. Dış Ticarette Durum Dergisi.
Aydın, M. (1996). Uluslararası İlişkilerde Yaklaşım, Teori ve Analiz. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 51(01).
Balkır, C., & Demirci, M. (1989). Uluslararası Ekonomik Bütünleşme ve Avrupa Topluluğu. İstanbul: Filiz kitabevi.
Barış F. (1988). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: EBF.
Beriş, H. E. (2008). Egemenlik Kavramının Tarihsel Gelişimi ve Geleceği Üzerine Bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 63(01), 055-080.
Bowen, H. R. (1977). Investment in Learning: The Individual and Social Value of American Higher Education. Washington.
DİE (2005). Milli Eğitim İstatistikleri. Ankara.
Duman, S. (2013). Atatürk Dönemi Türkiye-Polonya İliskileri. Karadeniz Araştırmaları, (38), 89-104.
Ertürk, E. (1993). Ekonomik Entegrasyon Teorisi. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Harbison, F. H., & Myers, C. A. (1964). Education, manpower, and economic growth: Strategies of human resource development. Tata McGraw-Hill Education.
Hicks, N. L. (1994). Eğitim Ekonomisi. (çev. Yüksel Kavak). Ankara:.Pegem Yayınları.
Kalaycı, C. (2008). Elektronik Ticaret ve Kobi’lere Etkileri. Uluslararası iktisadi ve idari incelemeler Dergisi, 1(1), 139-150.
Karluk, R. (2002). Küreselleşen Dünyada Uluslararası Ekonomik Kuruluşlar ve Entegrasyonlar. İstanbul: Tütünbank Yayınları.
Krueger, A. B., & Lindahl, M. (2001). Education for growth: Why and for whom?. Journal of economic literature, 39(4), 1101-1136.
Mahmut A. (1993). Ulusal Eğitim Politikalarımız ve Finansmanı. Anakara: EBF Yayını.
MFA (2017). Türkiye-Polonya İlişkileri. (Erişim: 17.03.2017), http://www.mfa.gov.tr/-turkiye-polonya-siyasi-iliskileri.tr.mfa
Schultz, T. W. (1971). Investment in Human Capital. The Role of Education and of Research. New York: Free Press.
SESSRIC (2008). Saving Investment and Expenditure Trends in the OIC Member Countries. Ankara: OIC Outlook.
Sevük, S. (1992). 21 Yüzyılda Yüksek Öğretim Çağdaş eğitim, Çağdaş Üniversite. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Seyidoğlu, H. (2007). Uluslararası İktisat Teorisi, İstanbul.
Tekeli, İ. (1993). Sanayi Toplumu, Ankara: ODTÜ Yayınları.
Türkmen, F. (2002). Eğitimin Ekonomik ve Sosyal Faydaları ve Türkiye’de Eğitim-Ekonomik Büyüme İlişkisinin Araştırılması. Uzmanlık Tezi. Ankara: DPT.
Uğurel, İ. (2004). Achivements of the COMCEC in the past twenty years and its future prospects for OIC economic and commercial cooperation. Economic Cooperation and Development Review, 1(1).
Ünsal, S. (2007). Ticareti Kolaylaştırması Bağlamında Tek Pencere Uygulaması. Uzmanlık Tezi, Ankara: Gümrük Müsteşarlığı.