Kaynaştırmadaki İşitme Engelli Öğrencilerin Yazılı Anlatım Beceri Düzeylerinin Değerlendirilmesi

Bu araştırmada; ilköğretim 4., 5., 6., 7. ve 8. sınıflara devam eden 25 işitme engelli kaynaştırma öğrencisinin yazılı anlatım beceri düzeyi ile bu beceri düzeyi üzerinde etkisi olabileceği düşünülen işitme kaybı ortalaması, işitme cihazı kullanımına başlama yaşı, işitme cihazı kullanımı süresi ve takvim yaşı incelenmiştir. Araştırmada betimsel model ve ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Betimsel veriler; aritmetik ortalama, standart sapma ve değişim katsayısı hesaplanarak yorumlanmış, ilişki tarama verileri basit ve çoklu doğrusal regresyon analizi ve Pearson korelasyon katsayısı kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular, öğrencilerin yazılı anlatım özelliklerinin tamamında zayıf yönleri olduğunu göstermektedir. İşitme kaybı ortalaması ve işitme cihazı kullanımına başlama yaşının yazılı anlatım puanı üzerindeki değişimin %81’ini açıkladığı belirlenmiştir. Yazılı anlatım becerisi ile takvim yaşı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır.

Assessment of Writing Skills of Hearing Impaired Students Who Attend Mainstream Classes

This study examines writing skills of 25 hearing impaired students who attend mainstream schools at 4th, 5th, 6th, 7th and 8th grades and factors which might be effective on writing skill levels. The effective factors included degree of hearing loss, the age of onset of hearing aid use, duration of hearing aid use and chronological age. Descriptive and relational models were used for analyzing data. Descriptive data were analyzed using mean, standart deviation and coefficient of variation then interpreted. Relational data were analyzed using simple or multiple lineer regression and Pearson correlation coefficient. Findings show that all areas of the writing skills of the hearing impaired children were insufficient to some extend. Degree of hearing loss and the age starting use of the hearing aids explains 81% of variation in writing skills. The relation between the chronological age and the writing skill levels was not significant.

PDF

___

Ayık, C. (1998). İşitme engelli öğrencilerin kullanmakta olduğu bireysel işitme cihazlarının okul ortamında verimli kullanımına ilişkin durum saptaması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analiz El Kitabı:İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Christensen, L. (2000). Reading Writing and Rising Up. Wisconsin: Rethinking Schools Publication.
Cohen, O. (1994). Inclusion should not include deaf students. Education Week, 13(30), 35-40.
Conway, D. (1985). Children (re) creating writing: A preliminary look at the purposes of free-choice writing of hearing-impaired kindergarteners. Volta Review, 87, 91-107.
Danielson, K. E. & LaBonty, J. (1994). Integrating Reading and Writing Through Children’s Literature. Massachusetts:Allyn and Bacon.
Deniz, K. (2000). Yazılı anlatım becerileri bakımından köy ve kent beşinci sınıf öğrencilerinin durumu. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Onsekiz Mart Üniversitesi.
Ekşioğlu, N. (1997). Okul öncesi 5-6 yaş ve okul dönemi 10-11 yaş normal işiten çocukların işitme engelli çocuklar ve işitme cihazı hakkındaki düşünceleri ve entegrasyonun etkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi.
Erdiken, B. (1989). Eskişehir Sağırlar Okulu ve Anadolu Üniversitesi İçem’de ortaokul sınıflarına devam eden 13-14 yaş işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin betimlenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi.
Erdiken, B. (1996). Anadolu Üniversitesi İçem lise düzeyindeki işitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin geliştirilmesinde işbirliği-gözlem yöntemi ile anlatım yönteminin karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi.
Erdiken, B. (2003a). İşitme engelli öğrencilerin yazılı anlatım becerilerini değerlendirme aracı (YABDA). Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 13(1), 79-95.
Erdiken, B. (2003b). İşitme Engelli Yüksekokul Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İşitme Engelliler Yüksekokulu Yayınları No: 5.
Girgin, Ü. (1999). Eskişehir İli İlkokulları 4 ve 5. Sınıf İşitme Engelli Öğrencilerinin Okumayı Öğrenme Durumlarının Çözümleme ve Anlama Düzeylerine Göre Değerlendirilmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları No:62.
Girgin, Ü. (2003a). İşitme engelli çocuklarda yazma süreci. 12. Ulusal Özel Eğitim Kongresi’nde sunulan bildiri, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Girgin, Ü. (2003b). İşitme, Konuşma ve Görme Sorunu Olan Çocukların Eğitimi. U. Tüfekçioğlu (Ed.), İşitme engelli çocuklar için erken dönem okuma yazma eğitimi (ss. 139-162). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını No:803.
Gormley, K. & Sarachan-Deily A. B. (1987). Evaluating hearing-impaired students’ writing: A practical approach. Volta Review, 89(3), 157-170.
Gunning, T. G. (2003). Greating Literacy İnstruction for All Children (4th ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Haydon, D. M. (1996). Carrying meaning in written language: Some considerations for teachers and their classes. Volta Review, 98(1), 169-180.
Heefner, D. L. & Shaw, P. C. (1996). Assessing the written narratives of deaf students using the six-trait analytical scale. Volta Review, 98(1), 45-68.
Hyland, K. (2002). Teaching and Researching Writing. Harlow: Longman, an imprint of Pearson Education.
Isaacson, S. (1996). Simple ways to assess deaf or hard of hearing students’ writing skills. Volta Review, 98(1), 183-200.
Karasar, N. (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi (12nci basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kayaoğlu, H. (1999). Bilgilendirme programının normal sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma ortamındaki işitme engelli çocuklara yönelik tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi.
Klecan-Aker, J. & Blondeau, R. (1990). An examination of the written stories of hearing-impaired school-age children. Volta Review, 92(6), 275-282.
Kuz, T. (2001). Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Tutumların İncelenmesi. Ankara: Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları / 17.
Mabry, L. (1999). Writing to the rubric. Phi Delta Kappan, 80(9), 673-690.
McCartney, B. (1984). Education in the mainstream. Volta Review, 86(5), 41-52.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) Temeleğitim Okulları Türkçe Eğitim Programı (1981). Tebliğler Dergisi, Sayı: 2098.
Öz, F. (2001). Uygulamalı Türkçe Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Özdamar, K. (1999). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi (2nci basım). Eskişehir: Kaan Kitapevi.
Özhan, G. (2000). İlköğretim çağındaki işitme kayıplı çocuklar için işitme engelliler okulu ve kaynaştırma programları açısından yapılan yöneltme hizmetinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi.
Powers, S. (2001). Investigating good practice in supporting deaf pupils in mainstream schools. Educational Review, 53(2), 181-190.
Richek, M. A., Caldwell, J. S, Jennings, J. H. & Lerner, J. W. (2002). Reading Problems: Assessment and Teaching Strategies (4th ed.). Boston: Allyn and Bacon, Inc.
Salend, S. J. (1998). Effective Mainstreaming Creative İnclusive Classrooms (3rd Ed.). New Jersey: Prentice-Hall. Inc., 1998.
Schirmer, B. R., Bailey, J. & Fitzgerald, S. M. (1999). Using a writing assessment rubric for writing development of children who are deaf. Exceptional Children, 65(3),383-397.
Schirmer, B. R. (2000). Language and Literacy Development in Children Who Are Deaf (2nd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Serper, Ö. (1996). Uygulamalı İstatistik 2 (3üncü basım). İstanbul: Filiz Kitapevi.
Smith, T. C., Polloway, E. A. & Beirne-Smith, M. (1995). Written Language Instruction for Students with Disabilities. Colorado: Love Publishing Company.
Staton, J. (1985). Using dialogue journals for developing thinking, reading and writing with hearing-impaired students. Volta Review, 87, 127-154.
Şıklar, E. (2000). Regresyon Analizine Giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Fen Fakültesi Yayınları No: 16.
Tekşan, K. (2001). Yazılı anlatımı geliştirmede ön hazırlığın etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Onsekiz Mart Üniversitesi.
Tompkins, G. E. (2000). Teaching Writing: Balancing Process and Product (3rd ed.).New Jersey: Prentice-Hall.
Tuncay, H. (1980). İşitme özürlü çocukların yazılı anlatım yeterlikleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi.
Tüfekçioğlu, U. (1992). Kaynaştırmadaki İşitme Engelli Çocuklar. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayın No: 24.
Tüfekçioğlu, U. (1997). İşitme engelli çocukların okul öncesi dönemde kaynaştırma ortamında eğitimleri. Milli Eğitim Dergisi, 136, 58-61.
Tüfekçioğlu, U. (1998a). Farklı Eğitim Ortamlarındaki İşitme Engelli Öğrencilerin Konuşma Dillerinin İncelenmesi. Eskişehir: Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları.
Tüfekçioğlu, U. (1998b). İÇEM’de uygulandığı şekli ile doğal işitsel-sözel yaklaşım nedir? Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 113-123.
Tüfekçioğlu, U. (2001a). Çocukta Dil ve Kavram Gelişimi. S. Topbaş (Ed.), Dil gelişim etkinlikleri (ss. 245-274). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayın No: 717.
Tüfekçioğlu, U. (2001b). Çocukta Dil ve Kavram Gelişimi. S. Topbaş (Ed.), Dil gelişiminde sorunlara neden olan engeller (ss. 185-209). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayın No: 717.
Tüfekçioğlu, U. (2003). İşitme, Konuşma ve Görme Sorunu Olan Çocukların Eğitimi. U.Tüfekçioğlu (Ed.), Çocuklarda işitme kaybının etkileri (ss. 1-45). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 803.
Uysal, A. (1995). Öğretmen ve okul yöneticilerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasında karşılaşılan sorunlara ilişkin görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi.
Uzuner, Y. (1997). İşitme engelliler okullarında benimsenmiş öğretim yöntemlerinin çeşitlilik nedenleri, doğurduğu sorunlar ve çözüm önerileri. Milli Eğitim Dergisi, 136, 62-63.
Uzuner, Y., İçden, G., Girgin, Ü., Beral, A. ve Kırcaali-İftar, G. (2005). An examination of impacts of text related questions on story grammar acquisition of three turkish youths with hearing loss. International Journal of Special Education 20(2), 111- 121.
Uzuner, Y., Kırcaali-İftar, G. ve Karasu, H. P. (2005). Comparing the effects of various procedures on reconstruction of narratives according to story grammar of a youth with hearing loss. The Reading Matrix 5(2), 15-27.
Wolf, S. A. & Gearhart, M. (1997). New writing assessments: The challenge of changing teachers’ beliefs about students as writers. Theory Into Practice, 36(4), 220-231.
Yaman, E. ve Köstekçi M. (2000). Türk dili ve kompozisyon (2. basım). Ankara: Gazi Kitapevi Tic. Ltd. Şti., 2000.
Yıldızlar, M. (1994). Özel ve resmi ilköğretim okulları 1. kademe 4. sınıf öğrencilerinin yazma hataları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi.
Yoshinaga-Itano, C. & Downey, D. M. (1992). When a story is not a story: A process analysis of the written language of hearing-impaired children. Volta Review, 95, 131-158.
Yoshinaga-Itano, C. & Downey, D. M. (1996). The effect of hearing loss on the development of metacognitive strategies in written language. Volta Review, 98(1), 97-144.
Yoshinaga-Itano, C. & Snyder, L. (1985). Form and meaning in the writen language of hearing impaired children. Volta Review, 87(3), 75-90.
Yoshinaga-Itano, C. & Snyder, L. (1996). How deaf and normally hearing students convey meaning within and between written sentences. Volta Review, 98(1), 3-30.