Almanca öğretmen adaylarının öğretmenlik becerileri

Bu çalışmada amaç; Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Almanca Öğretmenliği son sınıf öğrencilerinin öğretmenlik becerilerini uygulama düzeylerini belirlemektir. Bu öğrenciler sekizinci (son) dönemde öğretmenlik uygulaması dersinde öğretmenlik becerilerini okullara uygulamaya gitmektedirler. Bu nedenle, yedinci dönemde öğrencilerin bu beceriler açısından ulaştıkları düzeyin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, survey yöntemi kullanılmıştır. Araştırma, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Almanca Öğretmenliği Bölümü son sınıf öğrencileri üzerinde yapılmıştır. Bu bölümün son sınıfta öğrenim gören öğrencilerin çoğu araştırmaya dahil edilmiş olduğundan ayrıca örneklemeye gidilmemiştir. Araştırmada öğretmenlik uygulaması dersinde kullanılan öğretmenlik becerileri ölçeği esas alınmıştır. Bu doğrultuda 41 beceri belirlenmiştir. Bu beceriler konu alanı yeterliliği, planlama, öğretim süreci, sınıf yönetimi, iletişim ve ölçme-değerlendirme gibi başlıklar altında ele alınmıştır. 22 öğretmen adayı staj yaptıkları Mehmet Özöncel, ÇEAŞ, İsmail Sefa Özler, Seyhan Rotary ve Piri Reis Anadolu Lisesi’nde 10 gözlemci öğretmen tarafından gözlemlenmiştir. Verilerin toplanabilmesi için sunumları dinleyen rehber öğretmenler formları doldurmuştur. Elde edilen veriler SPSS programı kullanılarak analiz edilmiştir. Yapılan analizler neticesinde öğretmen adaylarının öğretmenlik becerilerini uygulama düzeyleri görülmüştür.

Teaching abilities of German teacher candidates

The aim of this study is to determine the level of teaching competence of the senior students at Çukurova University, Faculty of Education, German Teaching Department. The named students go to secondary or high schools to transfer their teaching abilities into practice during the eighth term of their education. Thus, the level of their teaching competence is aimed to be stated in the seventh term. Survey is the method used in this research. The survey has been applied on the senior students of Çukurova University, Faculty of Education, German Teaching Department. Since most of the senior students have been included in this study, an additional sample study hasn’t been done. The criterion used in this study is based on the one used in methodology. Forty-one skills have been established in this respect. The named skills have been classified under the headings subject sufficiency, planning, timing, class management, communication, measurement and evaluation. Twenty-two students have been observed by ten mentor teachers at Mehmet Özöncel Anatolian High School, ÇEAŞ Anatolian High School, İsmail Sefa Özler Anatolian High School, Seyhan Rotary Anatolian High School and Piri Reis Anatolian High School, where they do their apprenticeship. After observing the presentatitions, mentor teachers have filled in the necessary forms to get data. The named data have been analysed by using SPSS program. Through the analyses, the level of teaching competence of the students has been established.

PDF

___

Alıcı, D. (2008). Bir Eğitim Devrimcisi: Mustafa Necati. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 1, 65-79.
Akpınar, B., Özer, B. (2008). Genel Ortaöğretimde Yapılan Öğretim Planlarının Okul Müdürü ve Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 2008, Cilt: 5, Sayı: 10, 121-145.
Ataman, G. (2002). İşletme Yönetimi. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
Bircan, İ. (2003). Eğitimde Yeni Yönelimler Gelişmiş Ülkelerde Sınıf Öğretmeni Yetiştirme Uygulamaları. Eğitimde Yansımalar: VII. Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu Kitabı, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas 44-47.
Bozan, M. (2004). Yönetici ve Denetici Yetiştirmede Hizmet İçi Eğitimin Yeri: Bir Örnek Olay Çalışması. Çağdaş Eğitim Dergisi, 314(29), 39-48 s.
Bulunuz, N., Ergül, R. (2001). Öğretmen Adaylarının Fen Öğretiminde Matematik Bilgiyi ve Laboratuar Ölçüm Araçlarını Kullanmalarında Kendilerine Olan Güvenlerini Belirleme Üzerine Bir İnceleme. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: XIV, Sayı: 1, 65-71.
Çilenti, K. (1997). Eğitim Teknolojisi ve Öğretim. İstanbul: Gül Yayınevi.
Erden,M. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul:AlkımYayınları.
Ergin,A. (1995). Öğretim Teknolojisi İletişim.Ankara: PegemYayınları.
Ergin,A., Cem, B. (2005). Eğitimde İletişim.Ankara:Anı Yayıncılık.
Ekmekçi, F.Ö. (1983).Yabancı Dil Eğitimi Kavramve Kapsamı. Türk Dili Dergisi, Dil ÖğretimÖzel Sayısı, TDK Yayınları,Temmuz-Ağustos 1983, 106-115 s.
Gökdemir, M. F. (1989). Planlama Açısından Yabancı Dil Öğretimi. “Fen ve Yabancı Dil Öğretmenlerinin Yetiştirilmesi” Konulu Uluslararası Sempozyum Bildirisi, 15-16 Mayıs 1989 Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi,Ankara.
İzci, A. (2005). Sınıf Öğretmeni Adaylarının “Özel Eğitim” Konusundaki Yeterlikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, www.e-sosder.com, ISSN: 1304-0278, C.4, S.14, 106-114.
Kahyaoğlu, M., Yangın, S. (2007). İlköğretim Öğretmen Adaylarının Mesleki Öz-Yeterliklerine İlişkin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, Mart 2007, Cilt:15, No: 1, 73-84 s.
Kantemir, E. (1991). Yazılı ve Sözlü Anlatım.Ankara: Engin Yayınevi
Karaca, E. (2004). Öğretmen Adaylarının Planlama ve Öğretim Süreci Yeterliklerine İlişkin Algıları. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Kaya, Z. (2001). Bir Meslek Olarak Öğretmenlik ve Öğretmenlik Mesleğine Giriş.Ankara: PegemYayınları.
Kılıç,A., Saruhan,H. (2006). Teknik EğitimFakültesi ÖğretmenAdaylarının Öğretmenlik Becerileri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl:2006, Sayı: 16, 407-417.
Matriano, E.C. (1997). 2000’li Yıllarda Eğitimin Globalleştirilmesi Sorunları Karşılama ve Fırsatları Değerlendirme, Uluslararası Dünya Öğretmen Eğitimi Konferansı (27Ağustos-2 Eylül 1995),Ankara, MEB Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü.
MEB (2000). Öğretmen Yeterlilikleri. Taslak Çalışma. Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü, Ankara.
Oğuz,A.,Tunca,N. (2008). BaltıkÜlkelerinde veTürkiye’deÖğretmen Eğitimi. S. 164,Milli EğitimDergisi, sayı 179, yaz/2008.
Özbay, M. (2003). Öğretmen Görüşlerine Göre İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık.
Saban, A. (2007). Seçmeli Okul Teknoloji Planlama Modeli ve Özel Konya Esentepe İlköğretim Okulu Teknoloji Profili. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 22, Yıl 2007/1, 23-43.
Senemoğlu, N. (1997). Gelişim Öğrenme ve Öğretim.Ankara: Ertem Matbaacılık.
Sönmez, V. (2003). Eğitimin Tarihsel Temelleri. Öğretmenlik Mesleğine Giriş.Ankara:Anı Yayıncılık.
Sucuoğlu, B., Ünsal, P., Özokçu, O. (2004). Kaynaştırma Sınıfı Öğretmenlerinin Önleyici Sınıf Yönetimi Becerilerinin İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2), 51-64.
Şahin, Y. (2009). Yabancı Dil Öğretiminde Öğrenci Başarısını Olumsuz Yönde Etkileyen Unsurlar. TSA/Yıl:13, S: 1, Nisan 2009,149-158 s.
Uğur, A. (2000). Çalışma Hayatında Zaman Yönetimi. MPM Kalkınmada Anahtar Verimlilik Dergisi, 12 (143), 18-22.
Ulusoy,A. (2002). Gelişim ve Öğrenme.Ankara:Anı Yayıncılık.
Uslu, Z. (2006). Almanca Öğretmenliği Lisans Programına İlişkin Öğrenci Görüşleri Işığında 2006-2007 Öğretim Yılında Yapılan Değişikliklerin Değerlendirilmesi: Dicle Üniversitesi Örneği. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S. 32 (Güz), 169-185 s.
Yılmaz, C. (2005). İngilizce Öğretmenliği Öğrencilerinin Yabancı Dili İletişim Aracı Olarak Kullanabilme Yeterlilikleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 1, 15-23 s.
YÖK (1988). “Fakülte-Okul İşbirliği”,YÖK/Dünya BankasıMilli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi, Bilkent,Ankara, 1998.
İNTERNET KAYNAKLARI
Eurybase, (2004). The information databaseon education systems in Europe, The education system in Lithuania. http:// 194.78.211.243/ Eurybase/Application/ frameset. asp? country= LT&Language= EN (erişim tarihi 16.06.2009).
Rosberg,M. (1995). Teaching English as a second language: How young children learn. (On-line doküman). WEB: http://www.edrs.com/Doclibrary/0496/ed389227.pdf (erişim tarihi 27.04.2004)